تو چشمه زلال امید بودی و هادی تا دروازه‌های بهشت/ از ابتدای راه تا سایه‌سار زلال نخل‌های فرشتگان.
گرداب- به بهانه دهه بزرگداشت امام هادی علیه السلام در فضای مجازی، شعر زیر را تقدیم آن امام همام می کنیم.
وقتی که آسمان در قفس غربت بود
و دست گرگ به باغ نور زخم می‌زد
تو چشمه زلال امید بودی و هادی تا دروازه‌های بهشت،
از ابتدای راه تا سایه‌سار زلال نخل‌های فرشتگان.
روزی که آدم در سرمای فراموشی عهد بزرگ را با هیچ تاخت زد،
تو بر خان آخر کرم ایستادی
و حرف‌های ناب را دهانمان گذاشتی
تا بهانه‌ای باشد تا دروازه‌های رحمت رب جلیل.
وقتی که شهادت دادی به آیه‌های نور
تا باور کنیم
روشنی را
وقتی که می‌رفتی شهید باشی
وقتی که در درگاه بلند نجف
در انتهای عرش بودی
از تو شنیدیم،
از علی،
از ماجرای تمام سال‌های عجیب؛
قصه غدیر تا غصه فدک تا روزهای سرخ.
ما بودن آسمان را از نمکدان شما یاد گرفته‌ایم
در آستانتان
که هادی است تا خدا.
رمز عبور
وقتی که آسمان در قفس غربت بود
و دست گرگ به باغ نور زخم می‌زد
تو چشمه زلال امید بودی و هادی تا دروازه‌های بهشت،
از ابتدای راه تا سایه‌سار زلال نخل‌های فرشتگان.
روزی که آدم در سرمای فراموشی عهد بزرگ را با هیچ تاخت زد،
تو بر خان آخر کرم ایستادی
و حرف‌های ناب را دهانمان گذاشتی
تا بهانه‌ای باشد تا دروازه‌های رحمت رب جلیل.
وقتی که شهادت دادی به آیه‌های نور
تا باور کنیم
روشنی را
وقتی که می‌رفتی شهید باشی
وقتی که در درگاه بلند نجف
در انتهای عرش بودی
از تو شنیدیم،
از علی،
از ماجرای تمام سال‌های عجیب؛
قصه غدیر تا غصه فدک تا روزهای سرخ.
ما بودن آسمان را از نمکدان شما یاد گرفته‌ایم
در آستانتان
که هادی است تا خدا.
رمز عبور