Gerdab.IR | گرداب

به گزارش گرداب، به اذعان كارشناسان غربي تحريم هاي اقتصادي عليه ايران، ابزاري كند و ناكارآمد است و حتي ميزان صادرات از آمريكا به ايران در آخرين ماه سال 2009 بيش از 11 ميليون دلار بوده و در ژانويه سال 2010 با افزايش تقريبا سه برابري به 31 ميليون دلار رسيده است؛ كارشناسان حوزه مالي و اقتصادي كشور وهمچنين كارشناسان مسائل بين الملل بر اين عقيده اند، هدف اول آمريكا از اعمال تحريم ها، ايران نيست بلكه جمهوري اسلامي، هدف ثانويه است.

1- امریکا باید تحریم را با تمرکز روی حقوق بشر و مشکلات داخلی ایران همراه کند
- کیم آر. هولمز، واشینگتن تایمز (3/1/1389): البته تحریم به تنهایی کافی نیست. همچنین باید دیپلماسی عمومی را به نقض حقوق بشر متمرکز کنیم. نظام جمهوری اسلامی به اندازه کافی درون کشور بی اعتبار شده و بر این نقطه ضعف باید فشار وارد کرد. آمریکا باید بر فساد مالی نظام جمهوری اسلامی و کمک هایش به تروریسم تاکید کرده و در حد گسترده ای آن را اعلام کند و اطمینان یابد مردم ایران این پیام را می شنوند. شکر خدا، خیلی از ایرانی ها همان را می خواهند که ما می خواهیم: برقراری دموکراسی و حکومتی بدون فساد که به حقوق مردمش احترام می گذارد. می توانیم با کمک به وبسایت های خارج از کشور، به آنها فناوری لازم برای گذر از فیلترینگ و سانسور را بدهیم و باید همان حمایت و کمک مخفیانه ای که در همبستگی با مردم لهستان در جریان جنگ سرد داشیتم را به مردم ایران بدهیم.

2- باید با تحریم ها به اپوزیسیون در ایران کمک کرد
- ريچارد هرتسينگر، روزنامه آلمانی ولت (14/1/1389): «توان گروههاي اپوزيسيون ايران براي تغيير رفتار مقامات اين کشور کافي نيست. به همين علت است که غرب بايد همزمان تهديدهاي چند باره خود در اعمال تحريمهاي سخت عليه ايران را نيز به منصه ظهور بگذارد. در واقع تنها با اتخاذ اين سياست است که مي توان باور کرد غرب در زمينه شکل گيري صلح و استيفاي حقوق بشر در منطقه خاورميانه جدي است. با اين همه انقلاب سبز ايران مي تواند در اين ارتباط انگيزه جديدي ايجاد کند.

3- موقعیت اپوزیسیون در ایران یک عامل مهم در محاسبات امریکاست که در آغاز سیاست تعامل وجود نداشت
- گفت وگوی کنت کاتزمن با پایگاه اینترنتی شورای روابط خارجی امریکا (15/1/1389): ايراني ها هنوز به پيشنهاد اوباما براي گشودن باب گفت وگو واکنش نشان نداده اند. اينطور نيست؟

- نه نداده اند. در درون دولت تا ان جايي که من اطلاع دارم دلسردي فراواني در اين خصوص وجود دارد. اين حس در سخنان اخير اوباما مشهود بود. وي گفت ما مسير جديدي را دنبال کرديم اين مسير سياستي روشن را در خود داشت. ما تلاش مي کرديم رويکردي جديد را بيازماييم اما اين رويکرد در ايران انعکاسي نداشت. اکنون بخشي از مشکل ممکن است درگير شدن ايران با جنبش اپوزيسيون داخلي باشد. موقعيت سياسي داخلي ايران به دنبال انتخابات جنجالي ژوئن گذشته اکنون عاملي جديد در محاسبات به شمار مي رود. اين مسئله زماني که مراسم تحليف باراک اوباما برگزار شد و او اين رويکرد تازه را مطرح کرد وجود نداشت گرچه جنبش اپوزيسيون در چند ماه گذشته تا حدودي خاموش شده است اين مسئله هنوز يک عامل تعيين کننده است و شما در لايحه کنگره عليه ايران قطعا شاهد ان هستيد».

4- هر اتفاقی بنا باشد بیفتد از داخل ایران خواهد بود
- سي ان ان (29/1/1389): کريستين امانپور می گوید به نظر من هراتفاقي که ر ايران بيفتد از داخل اين کشور خواهد بود.

5- امریکا می خواهد با افزایش تحریم ها شکاف های درون ایران را اضافه کرده و به اپوزیسیون کمک کند
- اندرو لی باترز، مجله تایم (19/4/1389): اگرچه تحریم‌ها چندان موثر نبوده‌اند، اما دولت اوباما امیدوار است اقدامات جدیدی که منافع طبقه حاکم ایران را هدف قرار داده، منجر به بروز شکاف عمیقی میان مردم و حاکمیت شود، به‌خصوص این‌که جنبش مخالفان - که اعتراضات خیابانی آنها با سرکوب گسترده نیروهای نظامی وابسته به دولت مواجه شد - درصدد است تا از معضلات رو به افزایش اقتصادی، برای فربه‌تر کردن و منسجم‌تر ساختن بدنه مخالفان رژیم بهره بگیرد و این چالش را تبدیل به فرصت کند.

7- مردم ایران بعد از انتخابات فرق کرده اند و برای تحریم نظامشان را مقصر خواهند دانست
- مايكل اورن، سفير اسرائيل در آمريكا (14/7/1388): ملت ايران در پي انتخابات رياست جمهوري و نتايج مشكوك آن، با برقرارشدن تحريم هاي جدي نيز، رهبران رژيم را مسوول وضعيت تلقي خواهد كرد نه آمريكا يا اسرائيل را، و تحريم ها شكاف ميان حكومت با ملت ايران را بيشتر مي كند و رژيم را ضعيف تر خواهد كرد‏.‏ مردم ايران با دوره قبل از انتخابات رياست جمهوري اخير فرق دارند‏. اگر قبل از انتخابات، يك راننده تاكسي بنزين براي ماشينش نداشت، آمريكا و صهيونيست ها و غرب را متهم مي كرد، اما اكنون همان راننده تاكسي از ماشينش پياده مي شود و حكومت كشورش را نفرين مي كند».

8- هدف بلند مدت تحریم ها این است که مردم از دولت روی گردان شوند
- ريچارد اسپنسر، ديلي تلگراف (12/7/1388): هدف طولاني مدت تحريمها اين است که مردم ايران از رهبرانشان رها شوند و مخالفت طبقه متوسط با انتخاب مجدد احمدي نژاد به دليل مشکلات اقتصادي بوده است. با اين حال رهبران مخالفان ايران درخصوص برنامه هسته اي اين کشور و تحريمها از دولت حمايت مي کنند.

9- امریکا شدیدا عقیده دارد ترکیب فشارهای بین المللی با بی ثباتی داخلی می تواند تصمیم های ایران را تغییر بدهد
- فيلينت لورت و هيلاري لورت، نيويورک تايمز (7/7/1388): اکنون امريکا حتي به شکلي جدي تر اين اميد بيهوده را خواهد داشت که اعمال فشارهاي بين المللي و بي ثباتي داخلي در ايران موجب بوجود امدن تغييراتي مهم در تصميم گيري اين کشور شود.در واقع نشست روز پنجشنبه در ژنو که اعضاي گروه پنج بعلاوه يک در ان حضور خواهند داشت فرصتي براي گفتگويي راهبردي نخواهد بود بلکه فرصتي براي اعلام اين ضرب الاجل خواهد بود که ايران بايد با محدود ساختن پيش دستانه برنامه خود موافقت کند در غير اينصورت با انچه هيلاري کلينتون وزير امور خارجه امريکا ان را تحريم هاي فلج کننده خوانده است روبرو خواهد شد.

10- مردم ایران در اثر تحریم ها دور نظام جمع نمی شود و اگر ایران الان تحریم نشود پس کی وقت تحریم آن خواهد بود؟!
- گزارش رويترز از بيت المقدس (24/6/1388): «بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل روز دوشنبه گفت زمان اعمال تحريمهاي شديدتر عليه ايران به علت برنامه هسته اي اين کشور فرا رسيده است. يک مسئول پارلماني در اسرائيل به نقل از نتانياهو که در نشست کميسيوني پارلماني شرکت کرده بود گفت به نظر من زمان اعمال تحريمهاي شديدتر عليه ايران فرا رسيده است اگر اکنون زمان تشديد تحريمها نيست پس کي چنين زماني فرا مي رسد؟ ممکن است اين تحريمهاي شديد تاثير گذار باشد. اين مسئول که در نشست نتانياهو با اعضاي کميسيون دفاعي کنستحضور داشت به نقل از وي افزود به نظر من جامعه بين المللي مي تواند به گونه اي تاثير گذار اقدام کند. نظام ايران ضعيف است. ملت ايران در صورتي که احساس کند خطري عليه نظام حاکم وجود دارد براي نخستين بار در اطراف اين نظام جمع نخواهد شد و شاهد وضع جديدي خواهيم بود.

11- بیشترین امید به مهار ایران از داخل است
- سرمقاله واشینگتن پست (21/6/1388): آیا می‌توان روسیه را که مرکز مقاومت های دیپلماتیک در هفت ماه گذشته بوده است، ترغیب کرد که از اقداماتی نظیر ممنوعیت فروش سلاح و بنزین به ایران حمایت کند؟ آیا دولت‌های اروپایی که هنوز از بزرگترین شرکای تجاری ایران هستند سرانجام صادرات و سرمایه‌گذاری‌های خود را محدود خواهند کرد؟ چنین تحریم‌هایی ممکن است عمل نکند؛ بیشترین امید برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران احتمالا در واژگون شدن رژیم آقای خامنه‌ای توسط تحول درونی نهفته است. اما اگر دولت اوباما نتواند فشار بیشتری بیاورد، این موضوع باعث تقویت موضع آقای احمدی‌نژاد پشتیبانی خواهد شد که می‌گوید بخاطر مقاومت در برابر سازمان ملل ملت ایران تحت هر شرایطی هرگز صدمه نمی‌بیند».

12- ارلي: با تحريم ايران از سران فتنه حمايت مي كنيم
اظهارات صريح مقام هاي آمريكا نشان مي دهد حمايت علني از اصلاح طلبان غربگرا در دستور كار هرگونه راهبرد آينده آمريكا درباره ايران قرار دارد. اطلاعات رسیده از برخي پايتخت هاي عربي از جمله بيروت و منامه نشان مي دهد دولت باراك اوباما در تدوين استراتژي خصمانه خود عليه ايران ماموريت قابل توجه و جدي براي چهره هايي نظير موسوي و خاتمي در نظر گرفته است. بر مبناي اين اطلاعات، كه اسنادي دقيق آن را پشتيباني مي كند، اخيراً برخي از مقام هاي آمريكايي در خاورميانه، كه ماموريت انجام هماهنگي هاي منطقه اي و همچنين اداره ايستگاه هاي اطلاعاتي آمريكا در كشورهاي همجوار ايران را بر عهده دارند، در محافل خصوصي به تشريح جزئيات استراتژي آينده آمريكا عليه ايران پرداخته اند.

 

 بر مبناي يكي از اين گزارش ها، «آدام ارلي» (Adam ereli) سفير آمريكا در بحرين كه پيش از اين و در دوران رياست جمهوري جرج بوش سخنگوي وزارت خارجه آمريكا بوده است در جلسه اي با برخي از مسئولان كشورهاي عربي در منامه تاكيد كرده كه آمريكا قصد دارد در ماه هاي آينده حمايت خود از اصلاح طلبان در ايران را «رسمي و علني» كند. ارلي در اين جلسه كه به تشريح راهبرد تدوين شده دولت اوباما درباره ايران اختصاص داشته، گفته است: «كاخ سفيد همزمان با انجام مذاكرات ايران و 1+5 نحوه حمايت از «رهبران معارض جديد» در ايران را پيگيري مي كند». ارلي در اين سخنان كه پيش از اول اكتبر 2009 و برگزاري مذاكرات ژنو بيان شده تصريح كرده است: «تحت هر شرايطي حمايت از اصلاح طلبان در ايران جزو گزينه هاي اصلي سياست اوباما باقي خواهد ماند و ما روز به روز آن را پرقدرت تر خواهيم كرد».

 

ارلي سپس به توصيف دقيق «گام بعدي» آمريكا پرداخته و گفته است: «اگر مذاكرات ژنو موفقيت آميز نباشد و در آن پيشرفتي حاصل نشود، آمريكا قصد دارد همزمان با تشديد تحريم ها، اعمال فشار سياسي عليه تهران را با حمايت «رسمي»، «علني» و «گسترده» از سران فتنه وسعت بخشد چرا كه هيچ فشاري به دولت ايران بدون تقويت جريان هاي طرفدار غرب در ايران كارساز نيست». وي در بخش پاياني سخنانش مي گويد: «همين حالا هم اين موضوع پنهاني نيست كه ما از سران فتنه حمايت مي كنيم اما علني شدن اين حمايت همزمان با اعمال تحريم ها مي تواند اين فايده را داشته باشد كه مردم ايران به اين نتيجه برسند كه تنها راه رهايي از تحريم ها گرايش به اين افراد است.»