گرداب- زمانی که نظریه‌پردازان انقلاب‌ها در برشماری عوامل پیروزی یک انقلاب، وجود سه عنصر اساسی ایدئولوژی، رهبری و مردم را برمی‌شمردند، شاید ملت ایران که تا آن مقطع تنها دوران خفقان حکومت پهلوی را دیده بود و هنوز با مدیریت رهبری حضرت امام (ره) آشنا نبود، چندان بر اهمیت عنصر مهم رهبری در جامعه واقف نبود. پیروزی انقلاب اسلامی و گذر این پدیده خجسته از همه حوادث ریز و درشت درطول یک دهه نشان داد در کنار مردم و داشتن ایدئولوژی، وجود یک رهبری هوشمند و آگاه تا چه اندازه می‌تواند در پیروزی و رسیدن یک ملت به آرمان‌های خود تأثیرگذار باشد.
ارتحال امام راحل و سپردن سکان هدایت جامعه به شخصیتی از جنس امام آن‌هم با بروز حوادث بسیار ناگوارتر از شرایط اولیه دوران پیروزی انقلاب، اهمیت وجود رهبری بصیر و آگاه را در جامعه دوچندان کرد. برشماری همه رخدادهای دو دهه انقلاب و مدیریت شایسته رهبری معظم انقلاب درطول این دوران نه در یک یادداشت قابل احصا و تبیین است و نه ضرورتی به تکرار آن احساس می‌شود. آنچه نگارنده را بر آن داشت در چنین شرایطی اشاره‌ای هرچند گذرا به مدیریت رهبری به‌عنوان رکن رکین انقلاب داشته باشد، حوادث تلخ پس از انتخابات و سالروز خطبه تاریخی رهبر فرزانه انقلاب در نماز جمعه تهران است که قطعاً اگر در آن مقطع موردتوجه سران فتنه قرار می‌گرفت، امروز شاید نه آنها گرفتار چنین وضعیتی می‌شدند و نه نظام متحمل این همه خسارات سنگین مادی و معنوی می‌شد.
اما نکات برجسته خطبه تاریخی رهبر معظم انقلاب در 29خرداد 88، یعنی یک هفته پس از برگزاری یکی از باشکوه‌ترین انتخابات در تاریخ انقلاب عبارتند از:
1ـ شروع خطبه با تلاوت آیه چهارم سوره مبارکه فتح و اشاره به بشارت پروردگار مبتنی بر نزول سکینه الهی به مؤمنانی که در زمان بروز تلاطم‌های گوناگون روحی و اجتماعی، آرامش خود را حفظ می‌کنند، بود. تلاوت این آیه شریفه و تفسیر آن توسط سکاندار نظام، به‌یکباره دل‌های مضطرب دوستداران انقلاب که یک هفته شاهد هنجارشکنی عده‌ای به بهانه انتخابات در کف خیابان‌ها بودند را آرام کرد.
رهبر فرزانه انقلاب در تفسیر و تشریح این آیه فرمودند سکینه الهی باعث عمیق‌تر شدن بذر ایمان در دل‌ها می‌شود و دل‌هایی که ایمان در آنها قرص و محکم باشد، همواره به خدا حسن ظن داشته و از پروردگار کمک طلب خواهد کرد. از آن پس بود که دو جبهه درمقابل هم صف‌آرایی کردند. گروهی که با توسل به رسانه‌های خارجی و عوامل فریب‌خورده داخلی برطبل تنش و بحران درجامعه می‌کوبیدند و اهداف کوری همچون آتش زدن سطل‌های زباله و از بین بردن اموال عمومی و خصوصی مردم را پی می‌گرفتند و گروهی دیگر همچون کوه کمر همت به حمایت از انقلاب به ودیعه گذاشته خمینی کبیر(ره) بسته بودند و درمقابل همه این قانون‌شکنی‌ها ایستاده بودند.
2ـ جان کلام رهبر معظم انقلاب درخطبه دوم نهفته بود. این خطبه سه مخاطب را شامل می‌شد؛ مردم، نخبگان سیاسی و نامزدهای ریاست‌جمهوری و درنهایت سران استکبار و سردمداران رسانه‌های خارجی.
خطاب رهبری به مردم، صرفاً تجلیل بود. آنگونه که خود ایشان فرمودند اگر این تجلیل بوی تملق هم بدهد، ایرادی نخواهد داشت و جالب آنکه در این تجلیل و حضور حماسی، معظم‌له این حماسه را نشانه توجه پروردگار و دست مبارک حضرت ولی‌عصر(عج) در آفرینش چنین عظمتی معرفی کردند و این درحالی بود که فتنه‌گران رأی مردم را مخدوش دانسته و خواستار ابطال انتخابات بودند.
تشبیه انتخابات برگزار شده به «زلزله سیاسی» و «جشن تاریخی» برای دوستداران انقلاب توسط رهبری معظم انقلاب ناخودآگاه این نکته را در ذهن هر انسان منصفی متبادر می‌کرد که این چه ظلم بزرگی است، ملتی که چنین رخداد مهمی را با این گستردگی و وسعت خلق کرده است، چرا باید به‌جای پز دادن به مدعیان دروغین دموکراسی، باید شرمنده رفتارهای قانون‌شکنانه سران فتنه باشد که حلاوت این پیروزی بزرگ را تلخ کرده‌اند.
3-بخشی از خطبه‌های حضرت آقا اختصاص به روش‌های غلط كاندیداها در مناظره‌های تلویزیونی داشت؛ مناظره هایی كه در هر دو گروه از منظر رهبری زمینه بروز اختلافات در كشور را فراهم كرد. رهبری تأكید داشتند در مناظره‌ها و تبلیغات كاندیداها برخی نسبت‌های ناروا به رئیس جمهور قانونی كشور روا داشته شد كه خلاف واقع بود و از سوی دیگر نیز به برخی شخصیت‌های كشور صرف‌نظر از وابستگان آنها كه باید در دادگاه جرم آنها ثابت شود، اتهاماتی زده شد كه غیرواقعی بود و این اتهامات ثابت نشده است. رهبر انقلاب در این بخش از سخنان خود به اختلاف نظر رئیس جمهور با آقای هاشمی اشاره فرمودند و وجود چنین اختلاف سلیقه‌ای را طبیعی دانستند، اما تأكید كردند در اختلاف‌نظر در مسائل فرهنگی و نحوه اجرای عدالت اجتماعی، نظر رئیس جمهور به نظر من نزدیك‌تر است. این نكته در بردارنده این پیام بود كه حركت كلی دولت مورد تأیید رهبری است و دیدگاه‌های دیگری در نحوه اداره كشور چندان به صواب نمی‌باشد.
4-پرهیز از افراطی‌گری هشدار دیگری بود كه رهبر انقلاب به جریانی كه یك هفته فضای كشور را به سمت التهاب و بحران آفرینی سوق داده بود، دادند. در این هشدار رهبر معظم انقلاب به صراحت فرمودند اگر نخبگان سیاسی بخواهند قانون را زیر پا بگذارند چه بخواهند، چه نخواهند، مسئول خون‌ها و خشونت‌ها و هرج مرج درجامعه هستند.
امروز پس از یك سال خشونت‌ورزی و بحران‌آفرینی می‌بینیم کاندید ناکام اصلاحات با انتشار به اصطلاح منشوری، ویژگی‌جنبش مدنی خود را به‌دروغ «پرهیز از خشونت» معرفی می‌كند و اعتراف می‌كند مردم تنها قربانی خشونت در هر زمینه‌ای خواهند بود، در می‌یابیم كه در طول یك سال چه جنایتی توسط او و دیگر کاندیدای معترض در كشور انجام شد و چه خون‌های بیگناهی كه ریخته نشد. آن روز كه تنها یك هفته بود از آن جنایت‌ها می‌گذشت اگر سران فتنه به هشدار رهبری توجه می‌كردند، قطعاً امروز مردم این بخش از منشور آنها كه طرفداران خویش را به«پرهیز از خشونت» دعوت می‌كنند، می‌پذیرفتند. ولی رفتار گذشته آنها ثابت می‌كند آنها در گفته‌های خود هیچ‌گاه صادق نبوده‌اند.
5-ایستادگی نظام در مقابل هر گونه قانون‌شكنی محور دیگری از فرمایشات رهبری بود. ایشان فرمودند: اگر برخی خیال كنند كه با حركات خیابانی، یك اهرم فشاری علیه نظام درست می‌كنند و مسئولین نظام را وادار می‌كنند تا به عنوان مصلحت زیر بار تحمیلات بروند، غلط است. نظام تن به مطالبات غیر‌قانونی نمی‌دهد و خود این شروع دیكتاتوری است. چرا كه قانون فصل‌الخطاب است. رهبر معظم انقلاب در طول یك سال گذشته نشان دادند تحت هیچ شرایطی حاضر به امتیاز‌دهی به قانون‌شكنان نخواهند بود و مردم این صلابت و پایداری رهبری بر راهی كه امام راحل ترسیم كرده بودند را در رفتار و منش رهبر فرزانه انقلاب مشاهده كردند.
6-قطعاً مهم‌ترین فراز از سخنان رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های نماز جمعه سال گذشته مربوط به بخش پایانی سخنان آن حضرت است. آنجایی كه معظم له، حضرت بقیه‌الله الا عظم (ارواحنا فداه) را خطاب قرار می‌دهد و می‌فرماید:« من جان ناقابل، جسم ناقص و آبروی خود كه این را نیز شما به ما دادید را بر كف دست گرفتم و در راه این انقلاب و در راه اسلام فدا خواهم كرد و اینها هم نثار شما باد»؛ همچون شعله وجود همه دوستداران این انقلاب و نظام را به آتش كشید. آنگونه كه انسان می‌توانست وجود مبارك حضرت ولی‌عصر(عج) را در صحنه نماز جمعه حس كند و ببیند چگونه فرزندی در مقابل پدر از حوادثی كه بر او رفته است این‌چنین شكوائیه دارد.
حسین رشوند
منبع: پایگاه خبری جوان
