وضعیت شبکه علمی کشور به کجا رسید؟

تاریخ انتشار : ۰۴ مرداد ۱۳۹۱

شبکه علمی کشور شبکه‌ای پرظرفیت، یکپارچه، مستقل و یکی از اجزای شبکه ملی اطلاعات است که مراکز و موسسات آموزشی، علمی، پژوهشی و حوزوی را به یکدیگر متصل کرده است.

به گزارش گرداب، فاز نخست شبکه علمی کشور به عنوان یکی از طرح های شبکه ملی اطلاعات، با امکان اتصال مراکز و موسسات آموزشی پژوهشی و شبکه های علمی معتبر جهانی، افزایش 500 برابری سرعت دسترسی مراکز علمی را با حداقل دسترسی به پهنای باند 1 گیگابایت بر ثانیه فراهم کرد.

فاز نخست شبکه علمی کشور که امکان اتصال مراکز علمی، آموزشی، پژوهشی و حوزوی را در شهر تهران فراهم می‌کند از جمله دستاوردهای شبکه ملی اطلاعات است که بر اساس بند الف ماده 46 قانون برنامه پنجم توسعه باید تا پایان این برنامه در کل کشور اجرایی شود.

شبکه علمی کشور شبکه ای پرظرفیت، یکپارچه، مستقل و یکی از اجزای شبکه ملی اطلاعات است که مراکز و موسسات آموزشی، علمی، پژوهشی و حوزوی را به یکدیگر متصل کرده و امکان اتصال به سایر شبکه های علمی معتبر جهانی را نیز فراهم می آورد.

این شبکه دارای هسته پرسرعت با اتصال 10 گیگابایت بر ثانیه و میزان دسترسی مراکز علمی به حداقل پهنای باند یک گیگابایت بر ثانیه است که امکان ارائه سرویس های اینترنت و اینترانت را به صورت مستقل و تفکیک شده فراهم می کند.

شبکه علمی کشور بر مبنای نسل جدید شبکه های علمی دنیا و با افزایش 500 برابری سرعت دسترسی مراکز علمی نسبت به نسل قبلی شبکه و نیز پیاده سازی شده با استفاده از پروتکل نسل جدید آدرسهای عددی اینترنتی - IPv6 - امکان ارائه سرویس‌هایی مانند محاسبات توری –گرید ملی– یا Grid Computing و رایانش ابری یا  Cloud Computing و سوپر رایانه ها را ممکن می کند.

شبکه علمی کشور در فاز نخست اتصال 37 مرکز علمی، پژوهشی، دانشگاهی و دستگاه اجرایی را در تهران ممکن کرده است که این مراکز با اتصال به 19 مرکز مخابراتی امکان دسترسی به محتوای الکترونیکی با حجم زیاد و اتصال به شبکه اینترنت با سرعت بالا را در اختیار دارند.

بر این اساس و در فاز نخست شبکه علمی، دانشگاه خواجه نصیر، پژوهشگاه علوم انسانی و اسلامی، دانشگاه الزهرا، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، دانشگاه آزاد تهران جنوب، سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی، دانشگاه تربیت معلم، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، دانشگاه صنعت نفت، بیمارستان شهید هاشمی نژاد، بیمارستان شریعتی، موسسه تحقیقات فناوری اطلاعات و ارتباطات، بیمارستان قلب تهران، دانشگاه تربیت مدرس، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و بیمارستان طالقانی و دانشگاه شهید بهشتی به این شبکه متصل شدند.

در همین حال دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه بهزیستی و توانبخشی، پژوهشگاه دانشهای بنیادی، بیمارستان مسیح دانشوری، دانشگاه مالک اشتر، دانشگاه شهید رجایی، دانشگاه عالی دفاع ملی، دانشگاه آزاد پزشکی، سازمان فناوری اطلاعات، دفتر تکنولوژی وزارت آموزش و پرورش، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه آزاد تهران مرکز (علوم انسانی)، دانشگاه تهران، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، انیستیو پاستور، دانشگاه صنعتی شریف و مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی نیز به این شبکه متصل شده اند.

در نسل اول شبکه علمی، دانشگاهها با سرعت 2 مگابایت بر ثانیه به شکل متصل شده بودند اما در شبکه فعلی که نسل جدیدی از ارتباطات شبکه علمی محسوب می‌شود؛ هر دانشگاه حداقل با سرعت یک گیگابایت بر ثانیه به شبکه متصل است.

در این راستا مقایسه سرعت استفاده از محتوای موجود در شبکه علمی کشور از طریق اتصال مشترک از شبکه نسل قدیم در مقایسه با شبکه فعلی بیانگر آن است که ارتباط مشترک در شبکه جدید تقریبا با سرعتی بیش از پانصد برابر ارتباط مشابه از طریق شبکه نسل قدیم است.

به عنوان مثال یک محتوای الکترونیکی با حجم زیاد، در شبکه علمی با سرعتی معادل دوازده مگابایت بر ثانیه دریافت می شود و این در حالی است که همین فایل با یک اتصال مناسب اینترنتی حتی با استفاده از ابزارهای مکمل دریافت اطلاعات حداکثر با سرعت 120 کیلو بایت بر ثانیه دریافت می شود.

توسعه ارتباط بین مراکز علمی و به اشتراک گذاری دستاوردهای علمی و پژوهشی، ایجاد زیرساختهای مدیریت دانش در مراکز علمی، استفاده بهینه و مشترک از امکانات نرم افزاری و سخت افزاری و نیز افزایش راندمان کاری از طریق دسترسی سریع به اطلاعات و در نهایت ایجاد زمینه همکاری برای اجرای پروژه های مشترک از جمله دستاوردهایی است که برای شبکه علمی کشور عنوان شده است.

منبع: مهر