به گزارش
گرداب به نقل از کیهان، مدير يك شبكه ماهواره اي تعطيل شده تصريح كرد که ادعاي وطن دوستي محافل ضدانقلاب خارج نشين صرفا از سر ورشكستگي است.
"داريوش سجادي" درباره ناله ها و مويه هاي عناصر فراري براي وطن نوشت: «استماع ضجه مويه ها و ناله هاي جانسوز برخي غربت نشينان را هرگز نبايد به حساب "دلتنگي براي وطن" يا "عشق به ميهن" و يا "وطن دوستي" و ايضا "هموطن دوستي" معنا كرد.»
وي در وبلاگ خود مي نويسد: «نوستالژي، فرجام طبيعي و اجتناب ناپذير افراد ورشكسته به تقصيري است كه مايلند تقاص ناتواني و بي عرضگي خود را از طريق فرار به گذشته و فرو رفتن در خلسه خاطرات خوش در وطني كه پيشتر و در آنجا بالنسبه از امكان و توان ايجاد خاطره خوش و كاميابي جمعي برخوردار بودند، استحصال نمايند. نوستالوژيست ها(!) قبل از "غمباد وطن" بينواياني معذور از بالندگي و باشندگي فاخرانه در غربت اند. برجسته ترين نمونه از نوستالژيست ها، كلني ايرانيان سياست ورز(!) در "لس آنجلس" آمريكايند.