دیوانه‌ای را گفتند: چه می‌خواهی از خدای خویش؟ گفت: عقل سالم خواهم تا برایش دیوانه شوم...
می‌پرستمت چون گفته‌اند باید بپرستمت و چه فایده دارد اینجور پرستیدن... آه خدای من... می‌خوانمت وقتی به چیزی نیاز دارم (!) و یا وقتی از چیزی می‌هراسم (!)... و وقتی مشکلم حل می‌شود دوباره از یاد می‌برمت... و تو چه صبورانه بنده‌ات را دوست داری و به او عشق می‌ورزی... باشد که روزی با صدای بلند در جهان فریاد بر آرم: « تنها به رسم عاشقی‌ام می‌پرستمت... »
