به گزارش گرداب، یکی از مهمترین روشهای جاسوسی توسط کشور آمریکا، اینترنت است و با اینترنت میتوانند به اکثر هدفهای خود دست پیدا کنند.
علاوه بر کسب اطلاعات لازم، سازمان NSA از طریق شبکههای اجتماعی، که برای هر شبکه اجتماعی برنامه و کارایی خاصی تعریف کرده، برای پیادهسازی و جریانسازی اهداف خود از این شبکهها استفاده میکنند(اغتشاش و آشوب، تغییر هویت و فرهنگ، القاء تفکرات، ترویج بیبندوباری و تغییر نظام سیاسی کشور هدف).
به همین دلیل است هنگامی که آمریکا کشوری را مورد تحریم قرار میدهد دو چیز را به هیچ وجه ممکن تحریم نمیکنند:
1
- اینترنت2
- ویندوزهای تولید شده توسط مایکروسافت، که هر ساله با توجه به برنامهریزیها و اهداف جاسوسی سرویسهای امنیتی آمریکا بهروزرسانی و تغییر داده میشود، و در کشورهای هدف با قیمیت ناچیزی عرضه میشوند.
یکی از کشورهایی که با مشکلات فراوان، هنوز آمریکا نتوانسته در آن اغتشاش، آشوب، و در هویت و فرهنگ آن تغییر ایجاد کند، کشور کرهشمالی است.
کرهشمالی کشوری است که از نظر تکنولوژی خیلی عقبتر از بقیه کشورهاست، کشوری است که هنوز گوشی همراه، اینترنت و دیگر تکنولوژیها در آن یافت نمیشود.
به همین دلیل است که مردم آن کشور هیچ میلی به اغتشاش ندارند و هیچ نوع نماد غربی در فرهنگ، سنن و لباس پوشیدن این مردم دیده نمیشود.
از آنجا که کشور کرهشمالی برای آمریکا، یکی از اصلیترین کشورهای هدف است و چون اینترنت، گوشی همراه و ماهواره در آن کشور وجود ندارد، بسیار عصبانی به نظر میرسند.
به همین دلیل آمریکا برای مردم کرهشمالی دلسوزی کرده و هر کس را به بهانه انتقال تکنولوژی رایگان و برقراری اینترنت به کرهشمالی میفرستند.
یکی از این آخرین ارسالها، ارسال سفارشی زمینی اریکاشمیت، رئیس شرکت گوگل از طریق مرز پکن است. او از اعضای یک هیئت آمریکایی به رهبری بیل ریچاردسون، فرماندار سابق ایالت نیومکزیکو بود، همچنین آقای ریچاردسون نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل بوده است.
اریک اشمیت، رئیس شرکت گوگل به اصطلاح از سر دلسوزی برای مردم کرهشمالی (
نه برای خود و نه برای رسیدن به اهداف جاسوسیشان) در صحبتهای جالبی از دولت کره شمالی خواسته که به انزوای خودساختهاش پایان دهد و به شهروندانش اجازه استفاده از اینترنت را بدهد.
او در ادامه گفت:"در وضعیتی که کشورهای جهان از طریق اینترنت به گونهای روزافزون به یکدیگر متصل میشوند، تصمیم کره شمالی برای در انزوا نگه داشتن خود، به همان نسبت بر دنیای فیزیکی و رشد اقتصادی کشورشان تاثیر منفی میگذارد. بههمین دلیل، جبران این عقب ماندگی اقتصادی برای آنان به مراتب سختتر خواهد شد. به محض آغاز کار اینترنت، شهروندان یک کشور قطعا میتوانند بر مبنای آن شروع به پیشرفت کنند. دولت هر کشور موظف است در این زمینه کاری انجام دهد و امکان استفاده از اینترنت را برای مردمش فراهم کند؛ کاری که دولت کرهشمالی تا کنون انجام نداده است."