ما در جهانی زندگی میکنیم که اطرافمان پر از میدانهای الکترومغناطیسی است، ما میتوانیم با راه انداختن مجموعهای از این دستگاهها در یک فضای کوچک در پشتبام خانهها و ادارات، از این انرژیهای درحال هدر رفتن، استفاده کنیم و در کنار انرژیهای سالم نظیر انرژی خورشیدی و باد، از این انرژیها نیز بهره بریم.
البته در این میان یک مشکل کوچک وجود دارد، و آن این است که انرژی الکترو مغناطیسی کمی که در محیط اطراف وجود دارد برای تولید الکتریسته در مدت زمان کوتاه کافی نیست و دستگاهی که او ساخته است به طور معمولی حدود یک روز طول میکشد که یک باتری قلمی را شارژ کند.
این دستگاه که سیگل آن را "جمعکننده الکترومغناطیس" نامیده است، دو محدوده متفاوت از امواج را دریافت میکند؛ یکی امواج زیر 100 هرتز و دیگری امواج بالاتر از 100 هرتز (نظیر فرکانسهای بلوتوث).
در بالای این دستگاه یک چراغ LED قرمز وجود دارد که میزان شدت فرکانسهای موجود در محیط را مشخص میکند، در پشت آن یک آهنربا کار گذاشته شده است که برای چسباندن آن به اجسام فلزی استفاده میشود، که منابعی خوب برای امواج الکترو مغناطیسی هستند.
البته این مخترع جزئیات کاملی از جمع کننده الکترومغناطیس ارائه نداده است و تنها گفته است که در این دستگاه از کویل و دیود فرکانس بالا استفاده کرده است.