به گزارش گرداب، ایده فیلم‌ هالیوودی 007 که در آن مامور ویژه می‌توانست با به چشم زدن یک عینک تمام ماموریت‌های خود را دریافت کند و از طریق دوربین نصب شده بر روی عینک پیشرفته خود به تمامی اطلاعات شخصی فرد مقابل خود دست یابد؛ دیگر این روزها آن‌چنان دور از ذهن نیست.

تنها با کمی تامل در تاریخچه پیشرفت تکنولوژی رایانه به دلیل این ادعا خواهید رسید. زمانی بود که هر فرد برای دسترسی به رایانه و انجام کارهای مورد نظر خود بایستی همواره پشت یک میز مخصوص می‌نشست و از طریق کامپیوتر رومیزی به انجام کارهای خود می‌پرداخت.

بعدها لپ‌تاپ جای کامپیوترهای رومیزی را گرفت؛ هرچند که این سیستم‌ها محدودیت سخت افزاری بسیاری داشتند و ارتقاء آن ملزم صرف زمان بسیاری بود، ولی باز قابل حمل‎بودن آن مزیت بالایی برای این سیستم‌ها حساب می‌شد.

کم‌کم تکنولوژی نانو به کمک صنعت رایانه آمد و صاحبان این صنایع سعی کردند که قطعات رایانه‌ای را در سایر وسایل زندگی بشر وارد کنند، لذا در گام بعدی خود به این فکر افتادند که قطعات سخت‌افزاری اصلی رایانه‌ها را وارد یکی از پرکاربرد‌ترین وسایل مصرفی بشر کنند. گوشی همراه، بهترین وسیله‌ای بود که صاحبان صنعت رایانه می‌توانستد از آن بهره ببرند.

گوشی‌های هوشمند گام بعدی صاحبان صنعت رایانه بود، امّا باز هم آن‌چه بشر هنوز درک نکرده بود؛ وجود ردپایی از ورود صنایع به حریم‌خصوصی افراد بود. گوشی‌های هوشمند بسیاری از امور زندگی انسان را راحت می‌کردند اما ده‌ها برابر خطرات امنیتی برای کاربرانشان چه در محیط زندگی و چه در محیط کاری ایجاد می‌کردند.

دامنه این خطرات بسیار گسترده‌تر از آن است که انسان بتواند آن را تصور کند، زیرا قابل حمل‌بودن این رایانه‌های چندکاره به درصد این خطرات می‌افزاید. هکرها می‌توانند با وارد نمودن یک ویروس پیشرفته از تمامی امکانات موجود در این گوشی‌های همراه همچون دوربین، جی‌پی‌اس، اینترنت و غیره استفاده نموده و به اطلاعات کاربر دسترسی پیدا کنند.

همزمان با گسترش کاربرد گوشی‌‎های هوشمند در سرتاسر دنیا تمامی شرکت‌های صاحب‌نام در زمینه آی‌تی سعی کردند علاوه بر این که در این صنعت جایی برای خود بیابند به سمت سایر نوآوری‌ها نیز بروند. گوگل یکی از شرکت‌هایی است که نسبتا در این زمینه پیشروتر از بقیه بوده است. روسای این شرکت به فکر افتادند تا وسیله‌ای را اختراع کنند که علاوه بر نیازمندی بالای بشر به آن، راه جدیدی برای نفوذ آن‌ها به زندگی خصوصی بشر نیز باز کند.

در این زمان ایده طراحی و ساخت "Google Glass" مطرح شد، این وسیله پازل احاطه گوگل بر زندگی انسان را کامل‌تر می‌کند؛ پازلی که قطعات قبلی آن از قبیل "Street View" و گوگل پلاس به درستی در جای خود قرار گرفته‌اند.

اما بعد از علنی‌شدن این پروژه در آمریکا، بسیاری از کارشناسان شرکت‌های صاحب‌نام در زمینه امنیت اطلاعات به مشکلات امنیتی ناشی از گسترش این اختراع اشاره کرده و آن را گامی علنی در ورود بدون اجازه به حریم خصوصی افراد دانستند.

"الیور استُکس" کارشناس طراحی محصولات رایانه‌ای و مشاور شرکت‌های بزرگی هم‌چون "فوجیتسو"، "ال‌جی" و "وُدافون" در مورد این اختراع گفته است: "این ایده که شما ناخواسته در پروژه جمع‌آوری اطلاعات دیگران قرار بگیرید بسیار خطرناک است. گوگل شرکتی است که می‌داند شما کجا قرار دارید و به دنبال چه می‌گردید. حال با فراگیر شدن این عینک‌ها، می‌تواند بفهمد که شما در چه می‌نگرید و به طور آن‌لاین تصاویری نیز از شما داشته باشد."

"کارُلینا میلانِسی" که تحلیل‌گر امنیتی شرکت "گارتنر" در زمینه گوشی‌های هوشمند و تبلت است، می‌گوید: " مزیت عینک گوگل به گوشی‌های هوشمند این است که، کاربر برای چک کردن پیامک‌ها، تماس‌ها و یا پیغام‌های شبکه اجتماعی خود دیگر نیاز به در آوردن گوشی از جیب خود ندارد. دیگر با رفتن به مکان‌های عمومی افرادی را مشاهده نمی‌کنید که همواره مشغول چک کردن گوشی‌های خود هستند. امّا بزرگترین مشکل عینک گوگل این است که چون آن‌ها مجهز به امکانات جانبی‌ای همچون ضبط تصویر به صورت زنده می‌باشند، شما هیچ‌گاه نمی‌فهمید که آیا طرف مقابل در حال تصویربرداری از شماست یا خیر."

وی در توضیح این مشکل می‌گوید: "هرچند شاید بعضی از ژست‌ها همچون انداختن عینک بر روی گردن، نشان‌دهنده عدم استفاده از عینک باشد؛ امّا طرف مقابل نخواهد فهمید که آیا کاربر آن را از قبل آماده تصویربرداری کرده‌ است یا نه؟ چون فعال شدن سیستم تصویربرداری این عینک علاوه بر لمس دسته، از طریق صوت نیز امکان پذیر است؛ کاربر می‌تواند پیش از روبرو شدن با شما آن را فعال نماید در حالی که شما هیچ آگاهی از این امر ندارید. خطر این اتفاق زمانی بیشتر می‌شود که شما بدانید این تصاویر هم‌زمان قابلیت آپلود بر روی اینترنت را نیز دارند."