به گزارش نیویورک تایمز، یکی
از اسناد تازه افشا شده آژانس امنیت ملی آمریکا نشانگر تشدید نبرد سایبری
میان ایران و آمریکا و استفاده دو طرف از این ابزار برای مقابله با یکدیگر
است.
سند یاد شده نشان می دهد که هر دو طرف از این ابزار
برای جاسوسی از هم و خرابکاری استفاده می‌کنند و حتی مذاکرات طولانی برای
باز کردن قفل پرونده هسته‌ای تاثیری بر این امر نگذاشته است.
این سند در آوریل سال 2013 برای کیث بی الکساندر،
رییس وقت آژانس امنیت ملی آمریکا نگاشته شده و در آن توضیح داده شده که
مقامات ایرانی چگونه موفق به کشف اسناد جدیدی در مورد تلاش‌های آمریکا برای
حملات یا جاسوسی‌های سایبری به خود شده‌اند.
بخش دیگری از این سند به تشریح همکاری‌های آمریکا و
انگلیس برای مهار آسیب های وارده به خود به دنبال این کشفیات ایران اختصاص
دارد. در این سند تصریح شده که ایران توانسته ابزار سوءاستفاده به
شبکه‌های رایانه ای خود را کشف کند. این سند مربوط به دو سال بعد از کشف
کرم خرابکار استاکس نت است که قرار بود تاسیسات هسته ای صلح آمیز ایران را
از کار بیندازد.
اولین بار سایت اینترسپت که افشاگری‌های ادوارد
اسنودن را به طور اختصاصی بازتاب می‌دهد، از وجود سند یاد شده خبر داد.
کارشناسان معتقدند با توجه به هزینه های بالای استفاده از تسلیحات هسته‌ای،
کاربرد عملی آنها بسیار بعید است، اما هزینه استفاده از تسلیحات سایبری
بسیار پایین است و لذا افراد و دولت‌هایی که از آنها استفاده می کنند
تمایلی به متوقف کردن این روش خرابکاری ندارند.
سند یاد شده اثبات می کند که حملات سایبری آمریکا به
تاسیسات هسته‌ای ایران باعث تلاش ایران با مقابله به مثل و افزایش
توانمندی های خود در این زمینه شده است.
در این سند ادعا شده آمریکایی‌ها
با جاسوسی از ارتباطات صوتی و رایانه ایرانیان متوجه شده‌اند که آنها برای
انتقام جویی از حمله سایبری به تاسیسات هسته ای خود سه موج حمله را علیه
بانک‌های آمریکایی راه انداخته اند.
این اقدامات از آگوست سال 2012 آغاز و
ادعا شده که مقامات دولت ایران از موضوع مطلع بوده اند.
اهداف اصلی عبارت بوده‌اند از وب سایت های بانک
آمریکا و JPMorgan Chase. این حملات از نوع denial of service بوده و با
استانداردهای امروزی غیرپیچیده محسوب می‌شوند.
در آن زمان در بخش دیگری از
این سند به برنامه ریزی های منظم آژانس امنیت ملی آمریکا به منظور اطلاع
رسانی در مورد حملات سایبری ایران به کاخ سفید و فرماندهان نظامی این کشور
هم اشاره شده است. علاوه بر این آژانس امنیت ملی آمریکا و فرماندهی سایبری
این کشور به طور دائمی در حال ارزیابی میزان نفوذ خود به سیستم های رایانه
ای ایرانی بوده اند.
آژانس امنیت ملی آمریکا در این زمینه با ستاد
ارتباطات دولت انگلیس همکاری ای گسترده ای داشته است. طرف انگلیسی رویکرد
خصمانه تر و تندتری در قبال نبرد سایبری با ایران داشته و خواستار همکاری
کلی و بدون محدودیت در این زمینه بوده است، اما آمریکایی ها چنین نظری
نداشته اند و به دنبال به اشتراک گذاری اطلاعات بوده اند.
ضلع سوم این
همکاری اطلاعاتی یک نهاد جاسوسی رژیم صهیونیستی موسوم به یگان 8200 بوده
است.
نکته جالب، پرفراز و نشیب بودن همکاری‌های اطلاعاتی
آمریکا و رژیم صهیونیستی است. زیرا دو طرف در عین همکاری های بسیار نزدیک
از یکدیگر جاسوسی نیز می کنند. آنها در مورد چگونگی و شدت حملات سایبری به
ایران با یکدیگر اختلاف داشته‌اند.