به گزارش گرداب از سایبربان؛ شرکت نورس در اتهامی حملات هکری به آمریکا را از ناحیه‌ی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دانست. تامی استیانسن (Tommy Stiansen)، رئیس این شرکت، گفت: "ما 31 حمله را از وب‌گاه استانی سپاه و از پنجIP متفاوت ثبت کرده‌ایم. ما سازمان بسیج دانشجویی را نیز رصد کردیم. ما شاهد دو حمله‌ی مجزای مهم در ماه‌های ژوئن و آگوست از ناحیه‌ی سپاه بودیم.
زیرا زیرساخت‌های شبکه که از ایران حمله از آن‌ها صورت می‌گیرد به سپاه تعلق دارد. این حملات واقعی بودند و الگوی این حملات الگوهای مشخصی هستند. واضح است که هکرها قصد دسترسی به فایل‌های متعارفی در سیستم ویندوز سامانه‌های مختلف ما را داشته‌اند. ما بر اساس ردیابی بسته‌های اینترنتی موفق شده‌ایم تا آن‌ها را موقعیت‌یابی کنیم. البته این حملات از الگوی پیشرفته‌ای برخوردار بودند."
وی در ادامه افزود که حملات ایرانی‌ها به نظر می‌رسد که از وب‌گاه سازمان بسیج صورت گرفته است. وی از یکی از متخصصین فعالیت‌های سایبری ایران را به نام ماری داناوان (Marie Donovan) نام برد. این متخصص عنوان کرد:" این حملات واقعاً از سوی سازمان بسیج انجام نمی‌شود بلکه از سوی وب‌گاه‌های استانی سپاه صورت می‌گیرد."
استیانسن نتیجه گرفت که در اصل این حملات توسط زیرساخت‌هایی که در کنترل سپاه است صورت می‌گیرد و بسیج دانشجویی به‌عنوان یکی از بازوان سپاه در این اقدامات حضور دارد. البته باید گفت که یکی از اهداف وی از مطرح کردن بسیج دانشجویی به‌عنوان هکر می‌تواند این باشد که قصد دارد ایرانی‌ها را به‌عنوان تهدید سایبری نشان دهد و هر فرد و گروه از ایرانی‌ها را به‌عنوان جنگجو و حتی تروریست سایبری معرفی کند؛ بنابراین با مطرح کردن بسیج دانشجویی به‌عنوان بازوی سپاه و از طرفی اتهام حملات سایبری به سپاه می‌خواهد در اذهان مردم این طرز فکر را نهادینه کند که سپاه و بسیج جنگجویان سایبری هستند که کشورهای مختلف را هدف حملات خود قرار می‌دهند.
وی همچنین در جای دیگر برای نشان دادن ایران به‌عنوان خطر سایبری در مورد بدافزارهایی که از سیستم‌های ایرانی می‌آید هشدار داد. رئیس این شرکت در مورد چگونگی شکل‌گیری نیروهای سایبری ایران این‌طور توضیح داد: «بعد از حوادث انتخابات 88، مقامات ایرانی متوجه قدرت رسانه‌های اجتماعی و اینترنت شدند و تصمیم گرفتند که دقیق‌ترین رصدها و سانسورها را بر روی اینترنت اعمال کنند. این نظارت و سانسور بعد از حمله‌ی استاکس نت بود که ایران آن را به‌عنوان یک تهدید مستقیم تلقی کرد و بعد از آن با آوردن پیچیده‌ترین فناوری‌ها برای نظارت بر اینترنت، مسیر ترافیک آن را تغییر داد تا بتواند نظارت بیشتری بر اینترنت داشته باشد.»