به گزارش گرداب از باشگاه خبرنگاران جوان، حریم خصوصی قلمرویی از زندگی شخصی تعریف شده است که هر فرد نوعا یا عرفا و یا با اعلام قبلی انتظار دارد دیگران از دسترسی به اطلاعات، ورود، نگاه، نظارت و یا هر نوع تعرض دیگر به آن قلمرو منع گردند.
مرزها و محتوای آنچه بعنوان حریم خصوصی تلقی میگردد در میان اشخاص و فرهنگهای گوناگون، متفاوت، اما دارای زمینهی اصلی مشترک است.
حریم خصوصی؛ آزادی، وجدان، کنترل بر جسم خود، تنهایی در منزل خصوصی،کنترل بر اطلاعات شخصی، رهایی از نظارتهای سمعی و بصری، حمایت از حیثیت و اعتبارشخص و حمایت در برابر تفتیشها، تجسسها و رهگیریها را شامل میشود.
این حق در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق حقوق مدنی و سیاسی به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشری شناخته شده است. همچنین برای جلوگیری از نقض آن توسط حکومتها و اشخاص حریم خصوصی در قوانین بسیاری از کشورها مورد حمایت قرار گرفته است. حریم خصوصی نیز مانند هر مفهوم دیگری مطلق نیست و قوانینی برای محدود کردن آن وجود دارد.
حریم خصوصی را می توان به چهار حوزه ی مجزا تقسیم کرد:
1 -حریم اطلاعات که اطلاعات مشخصی، نظیر اطلاعات مالی و پزشکی افراد را در بر می گیرد. این حوزه به حفاظت اطلاعات هم معروف است.
2 -حریم جسمانی که به حفاظت از جسم افراد در مقابل آزمایشهای ژنتیکی و مواردی از این دست مربوط میشود.
3 -حریم ارتباطات که امنیت پستهای الکترونیک، تلفن ها، پست و سایر اشکال ارتباطی را عهده دار است.
4 -حریم مکانی که به اعمال مجموعه هایی از محدودیتها و نظارتها در محیط کار و زندگی افراد و اماکن عمومی مربوط می شود.
با گسترش شبکه ی اینترنت و دسترسی آسان و سریع به انواع اطلاعات، بحث حریمخصوصی در فضای مجازی و اینترنت مطرح شده است. همانگونه که اینترنت فرصت های جدید و چشمگیری را برای تضمین آزادی بیان فراهم ساخته، در بسیاری موارد نیز سبب نقض حقوق افراد در گستره های وسیع گردیده است.
حریم شخصی در اینترنت به معنای اعمال کنترل بر انواع و حجم اطلاعات عیان شده در مورد یک شخص بر روی اینترنت و کسانی که به اطلاعات مذکور دسترسی دارند، گفته می شود. اما سؤال این است که آیا امکان رعایت حریم خصوصی در اینترنت وجود دارد یا خیر؟
برخی از متخصصان حوزهی امنیت اینترنت بر این باورند که حریم خصوصی در فضای مجازی با توجه به عدم مرز فیزیکی در ارتباطات اینترنتی، مرده و از بین رفته است. اما در کنار این نظریه، مبنی بر عملی نبودن حریم خصوصی در اینترنت، برخی از نهادها مانند اتحادیه اروپا از تلاش برای حق به فراموشی سپردن در دنیای اینترنت و امکان حذف اطلاعات شخصی خبر دادهاند.
وسیلههای گوناگونی برای حفاظت از حریم خصوصی، مانند کدگذاری ایمیل ها،استفاده از پروکسیهای مختلف برای جلوگیری از ردیابی توسط سرویس دهندگان اینترنتی درمورد بازدید از سایتها و ارتباط کاربر با سایر افراد، وجود دارد. چالش جدید دیگر درزمینه حریم خصوصی در اینترنت وجود شبکه های اجتماعی آنلاین است. فیسبوک با بیشترین تعداد کاربر (540 میلیون بازدیدکننده در روز) با بیشترین انتقادات از سوی دولتها و شکایات افراد به دلیل نقض قوانین حریم خصوصی روبرو بوده است. اکثر انتقادات، به این دلیل است که اطلاعات کاربر حتی در صورت خروج از این شبکه از بین نمیرود بلکه به صورت غیرفعال باقی میماند.
شایان ذکر است؛ با این اوضاع تنها خود افراد هستند که چهار دیواری حریم خصوصی در این فضا را برای خود تعریف می کنند پس مراقب اطلاعات و رفتار خود باشید.