شاید کلافه شدن در پشت شبکه اینترنت در ایران برای بسیاری از کاربران امری عادی باشد...
چون زیرساخت از قبل توسط خود مخابرات ایجاد شده بود قیمت سرویسهای اینترنتی مخابرات در مقایسه با شرکتهای خصوصی پایینتر درمیآید و رقابتی ناعادلانه ایجاد میکند. شرکتهای خصوصی در مواقعی نیاز به مراجعه به شرکت مخابرات دارند و این موضوع سبب میشود که این شرکت در مواردی همکاریهای لازم را انجام ندهد. برای مثال محدود شدن امکان توسعه پورتها و وضعیت پهنای باند یکی از این مشکلات است که شرکتهای خصوصی با مخابرات بر سر آن با مشکلاتی رو به رو هستند.
اما علی توسلی یکی از اعضای سازمان نظام صنفی
رایانهای استان تهران راه حل رفع مشکل سیم مسی در کشور را اینگونه عنوان
میکند: باید تعریفی در رابطه با نحوه استفاده از امکانات زیرساختی کشور
تنظیم شود که درحال حاضر چنین چیزی وجود ندارد.
درصورتی که در
بسیاری از کشورها چنین موضوعی در نظر گرفته شده است. وقتی سیم مسی تبدیل به
یک وسیله عمومی شده و جایگزینی برای آن وجود ندارد باید تمامی افراد حق
یکسان از استفاده آن را داشته باشند. قانون در رابطه با این موضوع ضعف دارد
و با خصوصی شدن شرکت مخابرات عملا رقابتی ناعادلانه در رابطه با اینترنت
در کشور به وجود آمده است.
عبدالحمید بیدختینژاد که یکی از
اعضای سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران است راه حل بهبود وضعیت
اینترنت در کشور را اینگونه مطرح کرد : ورود بخش خصوصی به بحث وارد کردن
پهنای باند در کشور میتواند باعث کاهش قیمتهای سرویسهای اینترنتی در کشو
شود چراکه فضای تبدیل به فضای رقابتی میشود.
وی در ادامه به مشکل ارائه ندادن کابلهای مسی اشاره کرد و افزود: وقتی که ما اپراتور انتقال نداریم و خود یک شرکت که زیرساختها را در دست دارد میخواهد سرویسهای اینترنتی را ارائه کند، این مشکلات بوجود میآید. این موضوع را باید کلی بررسی کرد.
به گفته او باید سازمانی ایجاد شود که مزیت رقابتی را برای بعضی از شرکتها که دارای زیرساختهای لازم هستند از بین ببرد زیرا شرکتی که خود زیرساختهای لازم را فراهم کرده همیشه از سایرین از لحاظ قیمت و رقابت جلوتر است. پس دو اپراتور همسنگ برای ارائه سرویس مطرح نیست و درحقیقت یکی از اپراتورها قدرت بیشتری دارد و نتیجه این کار نیز مشخص است و طبیعتا شرکتی که زیرساخت در اختیارش است تمایل به حفظ انحصار خود در این زمینه دارد.این عضو سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران تاکید کرد: برای بهبود وضعیت اینترنت در کشور باید اپراتورهایی که خدمات اینترنتی را به مشتریانشان ارائه میدهند، زیرساخت را بصورت مواد اولیه نداشته باشند. یعنی اگر زیرساخت پهنای باند را ارائه میکند، خودش فروش پهنای باند نداشته باشد یا مخابرات خود سرویس اینترنت پرسرعت را مستقیم به مردم ارائه نکند.
به گفته او اگر چنین اتفاقهایی در کشور رخ بدهد، بازار اینترنت تبدیل به یک بازار رقابتی میشود و مدیریت به دست بخش خصوصی میافتد. در حقیقت ما از لحاظ فنی مشکلی نداریم بلکه در سیاستگذاری دچار مشکل هستیم. اگر دولت به فکر باز کردن این بازار است باید با کارشناسی و حفظ حقوق همهی بازیگران انحصار را از بین ببرد. با این روشها وضعیت اینترنت در کشور بهبود پیدا میکند.
دلیل سوم کم فروشی اینترنتی
البته نباید این موضوع را فراموش کرد که در این بین بعضی از شرکتهای خصوصی با اعمال ضریب اشتراک بالا روی پهنای باند ارائه شده به کاربران، باعث کاهش کیفیت سرویسها میشوند.در این رابطه بیدختی نژاد بهترین راه حل را در آگاه ساختن کاربران اینترنت میداند و اعتقاد دارد: ضریب اشتراک و مسائلی از این قبیل در تمام نقاط دنیا مطرح است. اگر مصوبات سازمان تنظیم مقررات ارتباطات را برسی کنید، ضریب اشترک هر سرویس مشخص شده است مبحثی که باید در این بین به آن توجه کنیم بحث اطلاع رسانی و آگاهی مردم نسبت به حقوقشان است. اگر مردم از حقوق خود آگاه باشند با مراجعه به مراجع قضایی مربوط میتوانند حق خودشان را احقاق کنند.
با تمام این حرفها هنوز بسیاری از کاربران در کشور از سرعت پایین اینترنت و قیمت بالای آن رنج میبرند. با این حال باید منتظر ماند و دید که آیا دولت جدید کلیدی برای بازکردن در افزایش سرعت اینترنت در کشور دارد یا همانند دولتهای گذشته این در همچنان بسته خواهد ماند.