خانواده‌های مجازی در فضای مجازی!

تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱۳۹۴

نتایج یک پژوهش بین‌المللی نشان داده است که استفاده زیاد از فضای مجازی با پیوند ضعیف اجتماعی مرتبط است و برعکس، کاربرانی که از اینترنت کمتر استفاده می‌کنند، به طور قابل ملاحظه‌ای با والدین و دوستانشان ارتباط بیشتری دارند.

به گزارش گرداب، سونیا پوریامین، کارشناس رسانه طی یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: شکل و شمایل کانون خانواده‌ها این روزها اندک‌اندک در حال تغییر است. خانواده‌های شهری اکنون کمتر کانونی برای گفت‌وگوهای صمیمانه و درد‌دل‌های صادقانه و نصایح مشفقانه دارند. دیالوگ‌های خانوادگی به‌دلیل جایگزینی فضای مجازی در حال رنگ باختن است و گوشی‌های هوشمند تلفن همراه با صفحات، گروه‌ها، کانال‌ها و بازی‌های متعدد و پرجاذبه مجازی، زمان چندانی برای کودکان، نوجوانان، جوانان و حتی مادران و پدران باقی نمی‌گذارد.

موضوع ورود گوشی‌های هوشمند تلفن همراه به محیط‌های خانواده، تنها مختص خانه نیست. در مهمانی‌ها، اتومبیل، سفر، گشت و گذارهای خانوادگی هم موبایل‌ها رقیب بسیار بزرگی برای ارتباطات خانوادگی شده‌اند.

در سال‌های اخیر شبکه‌های اجتماعی و نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های ارتباطی آنچنان رواج یافته‌ که برای کاربران خود امکان ارتباط بیشتر و آسان‌تر را با گروه‌های مورد نظر کاربر فراهم و دایره روابط مجازی را بزرگ‌تر کرده است.

چندی پیش رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران اعلام کرد که طبق پژوهش‌های انجام شده، میانگین صحبت اعضای خانواده‌های ایرانی با یکدیگر در مدت شبانه‌روز به 15 دقیقه رسیده‌ است.

با این حساب، اگر این شرایط به همین ترتیب ادامه پیدا کند، نسل آینده، نسلی خواهد بود که در فضایی خالی از ارتباط کلامی با خانواده رشد کرده و شکل گرفته است؛ نسلی که از مهارت‌های بیانی، در ابراز محبت و علاقه و برقراری ارتباط با دیگران کم‌بهره است و از این نظر با خلأ‌های بسیاری مواجه است.این روزها یک بازی شبکه‌ای آنلاین که در محیط اپلیکیشن موبایل تعریف شده، بیش از دیگر اشکال فضای مجازی، وقت کوچک و بزرگ و پیر و جوان را در کشور ما به خود اختصاص می‌دهد.

نتایج یک پژوهش بین‌المللی نشان داده است که استفاده زیاد از فضای مجازی با پیوند ضعیف اجتماعی مرتبط است. برعکس، کاربرانی که از اینترنت کمتر استفاده می‌کنند، به طور قابل ملاحظه‌ای با والدین و دوستانشان ارتباط بیشتری دارند. همه اینها برای آن است که بگوییم بیایید حالا، در این موقعیت خاص که قطعا مقطعی از یک تحول اجتماعی در جامعه ماست، ما والدین نقشی را که به‌عهده داریم، بدرستی عمل کنیم تا فردا، نسل آینده که کودکان امروز ما هستند، در تحلیل‌هایشان به‌خاطر کوتاهی‌هایی که مرتکب شده‌ایم، شماتتمان نکنند.

بیایید تا جایی که ممکن ‌است از خرید تبلت و موبایل به ‌عنوان اسبا‌ب‌بازی برای کودکان دبستانی‌مان خودداری کنیم. باور کنیم که استفاده از وسایل دیجیتالی مانند تبلت و گوشی تلفن همراه یا رایانه اعتیادآور بوده و کودکان و نوجوانان را به پرخاشگری در رفتار نسبت به اطرافیانشان مبتلا می‌کند.

استفاده از تلفن همراه و تبلت را در خانه محدود کنیم و برای بچه‌های کوچکمان گلستان، شاهنامه و کلیله و دمنه بخوانیم تا به‌جای آموزه‌های بیگانه فرهنگ غربی، ارزش‌های ایرانی ـ اسلامی‌مان را به نسل آینده منتقل کنیم. بیاییم با گذراندن اوقات بیشتری با فرزندان در فضای بیرون از خانه کاری کنیم که فرزندان ما از نظر عاطفی، احساس خلأ نکنند و جهت جبران این کمبود به فضای مجازی پناه نبرند.