اولین کالایی که اینترنتی فروخته شد

به گزارش گرداب، این موقع از سال میلادی که می رسد، اینترنت از یک وسیله ی ارتباط جمعی یا اطلاعاتی، به یک ابزار خرید تبدیل می شود. بنا بر پیش بینی های شرکت ادوبی، خرید های اینترنتی هر سال بیش از سال گذشته خواهند بود.

 پیش بینی ها نشان می دهند در فصل تعطیلات، خرید و فروش های اینترنتی از بلک فرایدی تا شب کریسمس، به رقمی حدود ۸۳ میلیارد دلار خواهند رسید که تنها ۳ میلیارد آن به سایبر ماندی یا دوشنبه ی سایبری اختصاص خواهد داشت.

این پول ها صرف خرید چیزهای متنوعی خواهند شد، از آیفون گرفته تا لوازم پخش موسیقی. به این ترتیب کاربران می توانند با لباس راحتی خود پشت مانیتورهایشان به خرید بپردازند و تنقلات بخورند. اما با رواج چشمگیری که تجارت الکترونیک این روزها در زندگی ما پیدا کرده است، شاید کمتر کسی به نقطه ی آغاز آن فکر کند. تا به حال به این فکر کرده اید که اولین آیتمی که به صورت امن و با تراکنش اینترنتی فروخته شد چه بوده است؟

وبسایت شاپیفای که یکی از شرکت های نرم افزاری تجارت الکترونیک است، ویدئویی منتشر کرده است که به کند و کاو در این بخش از تاریخ اینترنت پرداخته تا مشخص کند اولین تراکنش رسمی اینترنتی کدام بوده است. رد پای تراکنش های اینترنتی از آرپانت شروع می شود. در سال ۱۹۷۱ میان دانشجویان علوم رایانه ی دانشگاه استنفورد و ام آی تی، برای خریدی عجیب معامله ای صورت گرفت. اما راوی ویدیوی مذکور توضیح می دهد که از لحاظ فنی نمی توان این را به عنوان اولین تراکنش اینترنتی در نظر گرفت، چون به صورت آنلاین پولی میان آنها رد و بدل نشده است. آنها تنها از اینترنت برای قرار و مدارهای خود استفاده کرده بودند.

ادامه ی این ردپا می رسد به سال ۱۹۸۴، زمانی که یک مادربزرگ ۷۴ ساله ی بریتانیایی به نام جین اسنوبال از یک سیستم ویدیوتکس (تلویزیونی که از طریق خطوط تلفن کار می کرده است) برای سفارش مواد خوراکی مورد نیاز خود از فروشگاه استفاده کرد: کره، تخم مرغ، و کورن فلیکس. اما این اقلام به صورت دستی به او تحویل داده شد و اسنوبال نیز هزینه ی آنها را با پول نقد پرداخت کرد. به این هم نمی توان گفت تجارت الکترونیک.

اولین تراکنش حقیقی دنیای تجارت الکترونیک در سال ۱۹۹۴ و با ظهور اینترنتی که امروزه نیز کمابیش با همان خصوصیات کلی آن را می شناسیم رخ داد. با اینکه اعتبار اولین تراکنش تجارت الکترونیک (با شروع فروش آنلاین پیتزا از اواخر آگوست ۱۹۹۴) اغلب به پای پیتزا هات نوشته می شود، اعتبار حقیقی این تراکنش متعلق است به دن کان، کارآفرین ۲۱ ساله ای که از نیو همپشایر، وبسایتی به نام نت مارکت را اداره می کرد.

کان در روز یازدهم آگوست ۱۹۹۴ موفق شد یک حلقه سی دی یکی از آلبوم های موسیقی استینگ را به دوست خود در فیلادلفیا بفروشد. دوست او برای پرداخت هزینه ی ۱۲ دلار و ۴۸ سنتی سی دی، به علاوه ی هزینه ی ارسال آن، در تراکنشی که برای اولین بار در تاریخ اینترنت به وسیله ی فناوری رمزگذاری محافظت می شد، از کارت اعتباری خود استفاده کرد.

کان در مقاله ای که روز بعد درباره ی نت مارکت در نیویورک تایمز منتشر شد به پیتر لوئیس گفته بود: «حتی آژانس امنیت ملی امریکا هم این موضوع را زیر نظر داشت، اما نتوانست شماره ی کارت اعتباری وی را پیدا کند». لوئیس در آن مقاله نت مارکت را معادل تازه ای برای یک فروشگاه بزرگ در فضای مجازی معرفی کرده بود.

منبع: دیجیاتو