Gerdab.IR | گرداب

به گزارش گرداب، ایران ورزشی نوشت:

هر تیتری که در آن «بارسا» و «گواردیولا» باشد، جذاب است و کنجکاوی‌تان را برای خواندن متن خبر برمی‌انگیزد. البته خبری که دیروز درباره بارسا و گواردیولا منتشر شد درباره پپ نبود، با وجود این ماجرا جذابتر از آن بود که بتوان از کنارش به سادگی گذشت.

بارسلونا بازیکنی به‌ نام «سرجی گواردیولا» (او هیچ نسبتی با پپ گواردیولا ندارد) را برای تیم B خریده، ولی انتشار توییتری از او با متن «زنده‌ باد مادرید» مدیران باشگاه را متقاعد کرده تا کمتر از 24 ساعت بعد قراردادش را فسخ کنند. دلیل این تصمیم اعتراض هواداران باشگاه بود که عقیده داشتند این بازیکن به بارسلونا و کاتالونیا توهین کرده است. این در حالی است که توییت مذکور متعلق به سال 2013 است و خود بازیکن مدعی است که دوستانش آن را با گوشی او و برای شوخی فرستاده‌اند.

این ماجرا همزمان با جنجالی است که پست اینستاگرامی آرش برهانی به‌وجود آورده و انتشار عکس‌های خصوصی یکی دیگر از بازیکنان مشهور. البته هدف این یادداشت تاختن به مهاجم استقلال نیست و بیشتر بازگو کردن اهمیت و کارکرد این حساب‌ها در شبکه‌های اجتماعی است. این اولین بار نیست که پست‌های یک بازیکن فوتبال در اینستاگرام حاشیه‌ساز و به سایت‌ها و مطبوعات کشیده شده است.

حساب‌های چهره‌های فوتبالی مثل تمام افراد مشهور در حوزه‌های مختلف فالوئرهای زیادی دارند و به دقت رصد می‌شوند. هر پستی، حتی اگر شوخی باشد، حکم موضع رسمی بازیکن یا مربی را دارد. این پست‌ها بعد از انتشار مثل آب ریخته‌شده‌‌ است و حتی پاک کردن‌شان با وجود کپی‌هایی که گرفته می‌شود، تاثیری در ماجرا ندارد.

در فوتبالی که مشکل تقویم مسابقات (پست برهانی هم در اعتراض به همین موضوع بوده)، ورزشگاه، داوری و بقیه بدیهیات هنوز برطرف نشده، حاشیه‌های دنیای مجازی می‌تواند مشکلی در کنار مشکلات دیگر باشد و از کنار آن گذشت. ولی مدیریتی که حساس و هوشیار باشد، باید این هشدار را جدی بگیرد و به فکر پیشگیری بیفتد تا دوباره از این راه گزیده نشود. باشگاه‌ها اگر نمی‌خواهند بابت این پست‌ها ضربه بخورند، باید به فکر راه‌حلی اساسی باشند و بهترین راه‌حل قطعا اضافه کردن بندی در قرارداد بازیکنان و محدود و متعهد کردن فعالیت آنها در شبکه‌های اجتماعی است. بازیکنانی که نام حرفه‌ای دارند و نماینده باشگاه یا تیم ملی محسوب می‌شوند، باید بدانند و بپذیرند که فعالیت آنها در شبکه‌های اجتماعی از سوی هزاران نفر زیر نظر است و هر لغزشی می‌تواند منافع مجموعه‌ای که به آن تعلق دارند را به خطر بیندازد.

البته شیطنت بازیکنان در شبکه‌های اجتماعی به بازیکنان ایرانی محدود نمی‌شود و ستاره‌های خارجی دنیای فوتبال مثل پیکه هم بارها پست‌های دردسرسازی منتشر کرده‌اند. تفاوت اساسی اما در این است که در فوتبال حرفه‌ای اروپا بازیکنان در قبال فعالیت‌شان در شبکه‌های اجتماعی نسبت به باشگاه و فدراسیون تعهد دارند و اگر از خطوط قرمز عبور کنند، باید تاوان سنگینی بپردازند.

برای ستارگان فوتبال جهان، فعالیت در شبکه‌های اجتماعی هم مثل تمرینات و مسابقات موضوعی جدی است و به آن نگاهی حرفه‌ای دارند. حتی بعضی از آنها افرادی را برای مدیریت حساب‌های مختلف در شبکه‌های اجتماعی استخدام می‌کنند، به‌ویژه اینکه در کنار وجه تفریحی، این شبکه‌ها برای آنها کارکرد تبلیغاتی و تجاری هم دارد. سرآمد آنها رونالدو است که در شبکه‌های اجتماعی بیش از هر ورزشکار دیگری فالوئر دارد. نگاه ستاره پرتغالی به این بخش هم مثل تمرینات و تغذیه کاملا حرفه‌ای است و هر پست او ارزش اقتصادی مشخصی دارد.

با تکرار این حاشیه‌ها در فوتبال ایران، حالا وقت آن رسیده تا شبکه‌های اجتماعی هم مثل بالاترین سطح فوتبال جهان جدی‌تر گرفته شوند. حتی اگر برای درآمدزایی از این حساب‌ها خیلی زود باشد، بازیکنان و باشگاه‌ها حداقل می‌توانند جلوی زیان‌های احتمالی را بگیرند.