آمریکا به طور مخفیانه تلاش می کند بدون رعایت قوانین بین المللی، اینترنت را در سراسر جهان در کنترل خود داشته باشد.
حفاظت از "تاسیسات زیربنایی شبکه ای" آمریکا در دوران بیل کلینتون، ایجاد شبکه های ضدتروریستی در دوران جورج بوش و ایجاد یک "بازدارندگی شبکه ای" در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما نشان می دهد که استراتژی امنیت اطلاعات ملی آمریکا از یک استراتژی پیشگیرانه به یک استراتژی فعال تغییر شکل داده است. در عین حال روش دولت آمریکا از تلاش برای کنترل سخت افزارهای اینترنتی به کنترل محتوای منتشرشده در اینترنت تغییر یافته است.
در سال 1993 دولت بیل کلینتون پیشنهاد تاسیس "تاسیسات ملی اطلاعات" در آمریکا را مطرح کرد و شش دشمن احتمالی را که ممکن بود به تاسیسات زیربنایی شبکه ای در آمریکا حمله کنند، برشمرد.
این دشمنان تاسیسات زیربنایی شبکه ای آمریکا شامل کشورهای شرور، رقبای اقتصادی آمریکا، جنایتکاران، هکرها و تروریست ها بودند. این اقدام دولت بیل کلینتون یک استراتژی دفاعی محسوب می شد.
پس از حملات 11 سپتامبر 2001، دولت جورج بوش امنیت اینترنت را به طور رسمی تا حد نهایت ارتقا داد. یکی از اهداف امنیت اینترنت، جلوگیری از فعالیت‌های تروریستی دوران بوش بود. طی دوران ریاست جمهوری جورج بوش، دولت آمریکا اقداماتی در امور امنیت اینترنتی انجام داد که باعث انتقادهای جهانی از این اقدامات شد.
در سال 2009 بر اساس ارزیابی شبکه های امنیتی دولت اوباما، تهدید علیه اینترنت یکی از جدی‌ترین تهدیدهای اقتصادی و نظامی اعلام شد که واشنگتن با آن مواجه است. اوباما دو تصمیم مهم اتخاذ کرد:
اول اینکه از شمار تسلیحات متعارف از جمله جنگنده های f-22 کاست و دوم ایجاد فرماندهی های شبکه ای و افزایش چشمگیر سرمایه گذاری در تسلیحات تهاجمی شبکه ای بود.
در سال 2009 بر اساس ارزیابی شبکه های امنیتی دولت اوباما، تهدید علیه اینترنت یکی از جدی‌ترین تهدیدهای اقتصادی و نظامی اعلام شد که واشنگتن با آن مواجه است. اوباما دو تصمیم مهم اتخاذ کرد:
اول اینکه از شمار تسلیحات متعارف از جمله جنگنده های f-22 کاست و دوم ایجاد فرماندهی های شبکه ای و افزایش چشمگیر سرمایه گذاری در تسلیحات تهاجمی شبکه ای بود.
تاکنون استراتژی امنیت شبکه ای دولت اوباما بر حمله با بازدارندگی متمرکز بوده است. در حال حاضر پنج هسته اصلی تاسیسات اینترنت از سوی غول‌های آی تی آمریکا هدایت می شوند که شامل کامپیوترهایی با عملکرد بالا، سیستم های اُپراتور، تکنولوژی های دیتا بیس و اطلاعات مختلف است.
در سراسر جهان حدود 92.3 درصد از کامپیوترهای شخصی و 80.4 درصد از سوپرکامپیوترها از چیپ های "شرکت اینتل" استفاده می کنند. همچنین 91.8 درصد از کامپیوترهای شخصی از سیستم های عامل شرکت مایکروسافت استفاده می کنند و 98 درصد از خطوط تکنولوژی هسته سِرورها تحت کنترل شرکت IBM و Hewlett-Packard است.
همچنین 89.7 درصد از نرم افزارهای "پایگاه داده ها" (Database) از سوی شرکت‌هایOracle و مایکروسافت کنترل می شود. آمریکا پس از کنترل تاسیسات زیربنایی اینترنت و همچنین سیستم های سخت افزارها اکنون به کنترل مطالب منتشر شده در اینترنت گرایش پیدا کرده است.
همچنین 89.7 درصد از نرم افزارهای "پایگاه داده ها" (Database) از سوی شرکت‌هایOracle و مایکروسافت کنترل می شود. آمریکا پس از کنترل تاسیسات زیربنایی اینترنت و همچنین سیستم های سخت افزارها اکنون به کنترل مطالب منتشر شده در اینترنت گرایش پیدا کرده است.
دولت آمریکا در راستای کنترل گسترده اینترنت با استفاده از غول‌های آی تی خود برای ایجاد یک شبکه گسترده جهانی اینترنت حرکت می کند که واشنگتن بتواند در آن دخل و تصرف کند و به طور کامل تحت کنترلش باشد. به همین دلیل است که دولت امریکا فعالانه در راستای شرکت دادن غول‌های آی تی خود در شبکه کنترل محتوای اینترنت گام بر می دارد.
در مه 2009 مایکروسافت در وب سایت خود اعلام کرد که خدمات Windows Line Messenger را در کوبا، سوریه، ایران، سودان و کره شمالی تحت قوانین آمریکا تعطیل خواهد کرد. در ژانویه 2010 نیز شرکت گوگل اعلام کرد برای ایجاد یک فضای بازتر اینترنتی، این شرکت مجبور است از بازار چین صرف نظر کند. موضوع نگران کننده این است که سناتور "جوزف لیبرمن"، رئیس کمیته امنیت داخلی امریکا، اخیرا لایحه ای در سنای امریکا ارائه کرده با عنوان "حفاظت از فضای سایبری به عنوان یک دارایی ملی".
تحت این لایحه، هر زمان که وضعیت فوق العاده در آمریکا روی بدهد، رئیس جمهور آمریکا می تواند به شرکت‌های گوگل، یاهو و دیگر موتورهای جستجوگر دستور بدهد تا خدمات اینترنتی خود را به حالت تعلیق در آورند. همچنین زمانی که وضعیت فوق العاده امنیتی در آمریکا رخ بدهد، دیگر ارائه کنندگان خدمات اینترنتی می توانند تحت کنترل دولت قرار بگیرند. حتی رئیس جمهور آمریکا می تواند به طور رسمی اختیار بازگشایی یا تعطیلی اینترنت را داشته باشد.
اگرچه هیچ قانون بین المللی برای کنترل استقلال اینترنت وجود ندارد اما به نظر می‌رسد که آمریکا به طور مخفیانه تلاش می کند بدون رعایت قوانین بین المللی، اینترنت را در سراسر جهان در کنترل خود داشته باشد. اگر آمریکا به نام امور امنیت ملی این کشور، اینترنت را قطع و یا کنترل بر آن داشته باشد، این قطعا به معنای بی توجهی و نقض منافع و حقوق تمامی کاربران اینترنت در سراسر جهان است.
تحت این لایحه، هر زمان که وضعیت فوق العاده در آمریکا روی بدهد، رئیس جمهور آمریکا می تواند به شرکت‌های گوگل، یاهو و دیگر موتورهای جستجوگر دستور بدهد تا خدمات اینترنتی خود را به حالت تعلیق در آورند. همچنین زمانی که وضعیت فوق العاده امنیتی در آمریکا رخ بدهد، دیگر ارائه کنندگان خدمات اینترنتی می توانند تحت کنترل دولت قرار بگیرند. حتی رئیس جمهور آمریکا می تواند به طور رسمی اختیار بازگشایی یا تعطیلی اینترنت را داشته باشد.
اگرچه هیچ قانون بین المللی برای کنترل استقلال اینترنت وجود ندارد اما به نظر می‌رسد که آمریکا به طور مخفیانه تلاش می کند بدون رعایت قوانین بین المللی، اینترنت را در سراسر جهان در کنترل خود داشته باشد. اگر آمریکا به نام امور امنیت ملی این کشور، اینترنت را قطع و یا کنترل بر آن داشته باشد، این قطعا به معنای بی توجهی و نقض منافع و حقوق تمامی کاربران اینترنت در سراسر جهان است.
چن بائوگو - گلوبال ریسرچ
منبع: الف