به گزارش
گرداب، فیلم مستند تازه‌ای به نام «روزهای صفر»، ساخته «آلکس گیبنی»، کارگردان مشهور آمریکایی ادعا می‌کند دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا برای حالت فرضی شکست مذاکرات هسته‌ای با ایران و کشیده شدن درگیری‌ها با این کشور به تقابل نظامی، طرحی برای استفاده از حملات سایبری در دستور کار داشته است.
این فیلم که قرار است چهارشنبه هفته جاری در جشنواره فیلم برلین به نمایش در آید ظاهراً قرار است از واقعیت‌های جدیدی درباره برنامه‌های خرابکارانه کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی علیه برنامه هسته‌ای ایران پرده بردارد.
رسانه‌های مختلف بین‌المللی تا کنون جنبه‌های مختلفی از اطلاعاتی که قرار است در این فیلم ارائه شود را مورد مداقه و بررسی قرار داده‌اند. نیویورک‌تایمز، بامداد چهارشنبه محور حملات سایبری علیه ایران در صورت شکست مذاکرات هسته‌ای را مورد توجه قرار داده است.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، طرح مذکور با اسم رمز «نیترو زئوس» با هدف از کار انداختن پدافندهای هوایی، سیستم‌های مخابراتی و اجزای اصلی شبکه‌های برق ایران طراحی شده بود.
«نیترو رئوس»، بخشی از تلاشهای اوباما برای اطمینان از داشتن گزینه‌های جایگزین برای مقابله با ایران بوده است. منابع آگاه به نیویورک‌تایمز می‌گویند برنامه‌ریزی آن را هزاران نفر از پرسنل اطلاعاتی و نظامی آمریکا به عهده داشته‌اند.
طرح‌ریزی این برنامه که مستلزم کاشت قطعات الکترونیک در شبکه‌های کامپیوتری ایران بوده مستلزم صرف میلیون‌ها دلار هزینه بوده است.
به نوشته نیویورک‌تایمز، در زمانی که مقام‌های کاخ سفید احتمال حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای ایران را مد نظر داشته‌اند، سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا در مسیری جداگانه در حال تدوین برنامه‌های سایبری برای از کار انداختن سایت هسته‌ای فردو بوده‌اند.
مطابق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده قرار بوده سامانه‌های رایانه‌ای موجود در فردو، با جاگذاری بدافزار رایانه‌ای تخریب و توانایی غنی‌سازی اورانیوم ایران از بین رفته و یا در آن تعویق ایجاد شود.
فیلم «روزهای صفر» علاوه بر بیان ادعاهای دیگر، همچنین برای اولین بار از همکاری سازمان جاسوسی انگلیس با رژیم صهیونیستی و آمریکا برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران با ویروس استاکس‌نت در سال 2010 پرده برمی‌دارد.
«روزهای صفر»، مطابق گزارش‌هایی که رسانه‌های مختلف بین‌المللی تا کنون از آن ارائه کرده‌اند، آشکار می‌کند که پروژه خرابکارانه حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران با «استاکس‌نت» در واقع تنها بخشی از عملیات سایبری گسترده‌تر مشترک اسرائیل و آمریکا برای انجام اقدامات خرابکارانه در زیرساخت‌های نظامی و غیرنظامی ایران بوده است.
گزارش‌ها از یافته‌هایی که «گیبینی» قرار است در این مستند ارائه کند حاکی است هدف واشنگتن از نفوذ به زیرساخت‌های نظامی و شهری در ایران از کار انداختن این کشور با انجام رشته‌ای از حملات سایبری غافلگیرانه بوده است.
فیلم «روزهای صفر» نشان خواهد داد که این حملات هکری انجام شده‌اند نیروگاه‌های برق، زیرساخت‌های حمل و نقل و پدافندهای هوایی را هدف قرار داده‌اند.
فیلم «آلکس گیبینی»، کارگردان برنده جایزه اسکار قرار است روز چهارشنبه در جشنواره فیلم برلین به نمایش در آید.
«گیبینی» ادعا کرده بدافزار «استاکس‌نت» که موفق به تخریب یکی از 5 دستگاه سانتریفیوژ مورد استفاده در برنامه هسته‌ای شده تنها یکی از بخش‌های مجموعه‌ای بزرگ‌تر از عملیات‌ها بوده که علیه ایران سازمان‌دهی شده است.
کارگردان با استناد به دست‌کم 5 منبع نظامی یا اطلاعاتی آمریکا که درباره این برنامه‌های آگهی مستقیم داشته‌اند، ادعا می‌کند:
- هکرهای آمریکایی از «مرکز عملیات راه دور» در شهر «فورت مید»، ایالت «مریلند» توانسته‌اند در مجموعه‌ای وسیع از زیرساخت‌های حیاتی ایران نفوذ کنند و آماده راه‌اندازی حملاتی کارساز در کنار عملیات نظامی بوده‌اند.
- برخی در داخل وزارت خارجه و آژانس امنیت ملی آمریکا درباره قانونی و اخلاقی بودن برخی از این عملیات‌ها که با خطر ناتوان کردن زیرساخت‌های شهری و نظامی همراه بوده، ابراز نگرانی کرده‌اند.
- اسرائیل ویروس استاکس‌نت که برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران طراحی شده بود را با هدف تهاجمی‌تر کردن اصلاح کرد و سپس به صورت یکجانبه، نسخه جدید آن را به کار گرفت. همین نسخه بود که پژوهشگران موفق به کشف آن شده و توانستند رد سازمان‌های اطلاعاتی واشنگتن و تل‌آویو را در آن کشف کنند.
- برای حملات استاکس‌نت علیه برنامه هسته‌ای ایران از اطلاعات سازمان جاسوسی انگلیس - «ستاد ارتباطات دولت انگلیس» - استفاده شده است.
استاکس‌نت، نام بدافزاری است که محققان امنیتی آن را در سال 2010، بعد از حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران کشف کردند.
این بدافزار، به طرز پی‌سابقه‌ای پیچیده بود و چهار «حملهٔ روز صفر» را شامل می‌شد.
منظور از «حملهٔ روز صفر» نوعی حمله یا تهدید رایانه‌ای است که از یک آسیب‌پذیری در یک نرم‌افزار کاربردی که تا پیش از آن ناشناخته بوده است بهره‌جویی می‌کند. در واقع، «روز صفر» به معنای آن است که نویسندگان نرم‌افزار مورد حمله، برای شناسایی آن آسیب و رفع آن «صفر روز» فرصت داشته‌اند.