از «بازگشت به آینده» رابرت زمکیس گرفته تا «۲۰۰۱: اودیسه فضایی» استنلی کوبریک، وعده های بسیاری در مورد آینده به ما داده شده بود. آینده ای که «سینما» نقشی بسیار پر رنگ در خلق تصور آن در ذهن ما داشته است. فیلم هایی که در دهه های انتهایی قرن پیش بر روی پرده نقره ای نقش می بستند، پیام هایی در مورد هزاره سوم در دل خود جای داده بودند که پنداری با ورود به این بخش از تاریخ، شاهد تحول و دگرگونی اساسی دنیای تکنولوژی خواهیم بود.
اکنون و با توجه به دستاوردهای اخیر، می توان با نگاهی واقع بینانه تر به این موضوعات و تکنولوژی ها پرداخت. می توان تصور کرد که تا پانزده سال آینده، چه محصولات و فناوری هایی در برابر انسان ها قرار خواهد گرفت. بر همین اساس مجمع جهانی اقتصاد نیز در این میان نظر بیش از ۸۰۰ مدیر و متخصص دنیای تکنولوژی را پرسیده و به این یقین دست یافته که در چه زمانی، کدام نوع از فناوری ها می تواند به شکلی فراگیر و تجاری، در اختیار کاربران قرار بگیرد.
بر اساس همین نظرسنجی، تصمیم داریم در ادامه مطلب به تکنولوژی هایی بپردازیم که تا سال ۲۰۳۰، به شکل فراگیر در اختیار انسان ها قرار خواهند گرفت. با دیجیاتو همراه باشید.
همه ما تجربه آن را داریم که از روی حافظه دستگاه های خود، فایل هایی را پاک کرده ایم تا بتوانیم فایل های تازه و جدید را جایگزین آنها کنیم.
کمتر از سه سال دیگر، حدود ۹۰ درصد از کاربران دسترسی نامحدودی خواهند داشت به فضای ذخیره سازی اطلاعات. در سال های اخیر نیز شاهد رشد نشانه هایی برای همین واقعه بوده ایم. همین چند ماه پیش گوگل اعلام کرد که کاربران به وسیله استفاده از سرویس فوتوز، قادر خواهند بود تا همه تصاویر خود را به شکل نامحدود ذخیره سازی کنند.
در این میان، همین حالا «آمازون» به شما اجازه می دهد تا داده های خودتان را بدون هیچ محدودیتی، در ازای پرداخت سالیانه ۶۰ دلار در سرورهایش ذخیره کنید.
اما شرکت های بزرگ دنیای تکنولوژی چگونه قادر به انجام چنین کاری شده اند؟ یکی از علل این موضوع، کاهش عجیب قیمت هارد درایوها و قیمت پرداختی به ازای هر گیگابایت بوده است. همین مسئله باعث گشته تا کاربران بیش از هر زمان دیگری به تولید داده مشغول شوند. گزارش ها نیز حاکی از آن هستند که بیش از ۹۰ درصد داده های موجود در دیتا سنترها در دو سال گذشته تولید شده اند.
البته در این میان برخی شرکت ها نیز به این موضوع باور ندارد. برای مثال صرفا چند روز پیش بود که خبر رسید مایکروسافت ارائه سرویس وان درایو به شکل نامحدود را متوقف کرده است.
ربات ها اکنون حضوری پر قدرت در کارخانه ها یافته اند اما برای کسب یک شغل، باید مهارت هایشان افزایش قابل توجهی داشته باشد.
متخصصان باور دارند که تا سال ۲۰۲۱، اولین ربات های داروساز در ایالات متحده به کار مشغول خواهند شد.
به عصر اینترنت اشیا خوش آمدید.
قیمت حسگرهای مختلف کاهش بسیاری یافته در حالی که قدرت پردازش کامپیوتری رو به افزایش است. با چنین شرایطی، طبیعتا شاهد محصولات متصل تری به اینترنت خواهیم بود. شاید باورش سخت باشد اما حتی لباس هایی که بر تن دارید یا سطحی از زمین که بر آن قدم می گذارید، به اینترنت متصل خواهد بود.
متخصصان پیش بینی نموده اند که تا سال ۲۰۲۲، بیش از یک تریلیون سنسور به شبکه جهانی اینترنت متصل خواهد شد. در این گزارش آمده که هر محصول فیزیکی قابلیت پیوستن به اینترنت را دارا خواهد بود. همین سنسورها در گجت های مختلف به کاربران اجازه خواهند داد تا بتوانند به سادگی محیط اطراف خود را به شکلی بهتر و پویاتر درک کنند.
همانگونه که گفتیم، بحث اینترنت اشیا جدی تر از آن است که فکر می کنید و حتی لباس ها نیز به اینترنت متصل می شوند.
تا سال ۲۰۲۲ اما متخصصان باور دارند که ۱۰ درصد افراد، لباس هایی بر تن خواهند داشت که مجهز شده اند به چیپ های پردازشی و متصل هستند به شبکه جهانی اینترنت.
چاپگرهای سه بعدی هر سال قدرتمند تر می شوند و قادر می گردند تا اشیای پیچیده تری را چاپ کنند. اشیایی که از متریال مختلفی ساخته می شوند.
باید اشاره کرد که اکنون، بسیاری از سازندگان بزرگ خودروها برای ساخت ماکت یا نمونه های اولیه از خودروهایشان، به سراغ چاپگرهای سه بعدی می روند. به تازگی شرکت آئودی نیز چنین خودرویی را به نمایش کشیده بود.
اما یک استارتاپ در زمینه تولید خودرو به نام Local Motors تصمیم دارد تا چند سال آینده خودروهایی را به بازار عرضه کند که با فناوری چاپ سه بعدی ساخته شده اند. این استارتاپ تا کنون چند نمونه اولیه را نیز به تولید رسانده اما سفارش کاربران را احتمالا در انتهای سال ۲۰۱۶ به ثبت خواهد رساند.
کاربران این روزها تعلق خاطر بسیاری به موبایل هایشان یافته اند اما یکی شدن انسان و تلفن هوشمند در سال ۲۰۲۳ معنای تازه ای پیدا خواهد کرد.
۸۰ درصد متخصصانی که به نظر سنجی یادشده پاسخ داده اند، باور دارند که در هفت سال آینده چنین فناوری به شکل تجاری مورد استفاده قرار خواهد گرفت. به همین شکل، چنین دستگاهی می تواند سلامت کاربران را به شکل بهتری پیگیری کند و از سوی دیگر کاربر خواهد توانست تا با استفاده از امواج مغزی، با آن به تعامل بپردازد.
دستگاه هایی که در بدن کاشته می شوند و سلامت کاربران را زیر نظر می گیرند، همین حالا هم در دسترس هستند و چنین باور می شود که تا سال ۲۰۲۵، باید در انتظار فراگیر شدن کامل چنین تکنولوژی هایی باشیم.
جمع آوری، مدیریت و درک داده هایی که از سوی کاربران تولید می شوند، روز به روز آسان تر می گردد و در این میان متخصصان باور دارند که تا سال ۲۰۲۳، مدیریت این داده ها به حدی آسان می شود که دولت ها قید استفاده از سرشماری های سنتی را زده و به سوی بهره گیری از سیستم های مدیریت محتوا سوق پیدا می کنند؛ سیستم هایی که احتمالا به شکل خودکار بروز رسانی خواهند شد.
بیش از ۸۰ درصد تحلیلگران دنیای تکنولوژی باور دارند که این اتفاق برای اولین بار در سال ۲۰۲۳ رخ خواهد داد و اولین دولت ها، با توجه به سیستم های مدیریت محتوا قادر می گردند تا به جای سر شماری، از تعداد افراد حاضر در کشور اطلاع کسب کنند.
لازم به اشاره است که اکنون کشورهایی نظیر کانادا، سیستم سرشماری به شکل سنتی را تا حد ممکن کنار گذاشته اند اما هنوز هیچ کشوری به طور قطع، سرشماری سنتی را به دست فراموشی نسپرده است.
تعامل با دنیای اطراف در آینده ای نزدیک به شکل قابل توجهی تغییر خواهد کرد. ۸۶ درصد از افراد متخصصی که در نظرسنجی مجمع جهانی اقتصاد شرکت داشته اند، خبر می دهند که عینک های هوشمندمتصل به اینترنت در سال ۲۰۲۳ به امری مرسوم و فراگیر بدل خواهند گشت.
این تکنولوژی به کاربران اختیار عمل بیشتری خواهد داد و اجازه می دهد تا به شکل مستقیم به اینترنت متصل گشته، اپ های تحت وب را اجرا کرده و واقعیت افزوده را به شکلی پیشرفته تر تجربه کنند. تکنولوژی هایی که اکنون چشم انسان را به عنوان دستور دهنده می شناسند هم پیشرفت بسیار بیشتری خواهند داشت و کاربر قادر خواهد بود با استفاده از حرکت چشمان خود، به راحتی رابط کاربری را کنترل نماید.
گوگل در این میان، در سال ۲۰۱۲ برای اولین بار چنین نوعی از فناوری را توسعه داد که البته به دلایل بسیاری، نتوانست به مرحله تجاری شدن راه پیدا کند. این شرکت از یک سو در حال کار بر نسخه ای بهینه شده از گوگل گلس است و از طرف دیگر، پروژه لنزهای چشمی خود را دنبال می کند.
اینترنت رشد بسیار سریعی خواهد داشت و در این میان، کاربران بسیار بیشتری دست به تولید هویت دیجیتالی خود خواهند زد.
تحلیلگران نیز باور دارند که تا سال ۲۰۲۳، حدود ۸۰ درصد از جمعیت کل کره زمین به شبکه آنلاین دسترسی خواهند داشت. در گزارش ارائه شده آمده: «زندگی دیجیتالی به شکلی غیر قابل باور به زندگی عادی اشخاص گره خواهد خورد.»
کمپانی هایی نظیر فیسبوک و گوگل اکنون در حال به جلو راندن همین ایده ها هستند و هر کدام با استفاده از تکنولوژی های متفاوتی، تصمیم بر سهولت پذیری بیشتر دسترسی به شبکه های آنلاین در مناطق دور افتاده دارند.
ارزهای دیجیتالی همچون بیتکوئین از مکانیزمی به نام Blockchain [زنجیره بلاک] برای اجرای تراکنش ها استفاده می کنند. Blockchain همچون یک دفترکل [که در حسابداری، تمام گردش های مالی در آن انجام می شوند] عمل می کند که همه تراکنش ها در آن به ثبت می رسند و برای عموم هم قابل مشاهده هستند، اما هیچ شخص خاصی بر آن کنترل ندارد.
تکنولوژی Blockchain اکنون قابلیت آن را داراست که در مواردی فراتر از بیتکوئین مورد استفاده قرار گیرد. بر اساس گزارشی که به تازگی از سوی نشریه اکونومیست منتشر شده، احتمال آن وجود دارد که حتی NASDAQ نیز این تکنولوژی را در آینده نزدیک مورد استفاده قرار دهد و اطلاعات مالی و تراکنش ها را در اختیار کمپانی ها بگذارد.
حال گفته می شود که تکنولوژی مورد بحث در سال ۲۰۲۳ به نقطه فراگیر خود خواهد رسید و در آن زمان، اولین دولت ها از آن برای ثبت مالیات مردم استفاده خواهند کرد.
در سراسر کره زمین، اکنون می بینیم که استفاده از موبایل های هوشمند به بهره گیری از کامپیوترها برتری یافته است. در کشورهای در حال توسعه نیز چنین است که بیشتر افراد برای اولین بار توسط یک موبایل به شبکه اینترنت متصل می شوند.
در حال حاضر شاهد آن هستیم که تلفن های هوشمند سال به سال قدرتمند تر می شوند و قیمت آنها نیز کاهش پیدا می کند. بر همین اساس، سرعت پذیرفته شدن آنها از سوی کاربران نیز افزایش قابل ملاحظه ای خواهد داشت.
موسسه های آماری باور دارند که در سال ۲۰۱۷، به نقطه ای می رسیم که بیش از ۵۰ درصد ساکنان کره زمین صاحب تلفن هوشمند خواهند بود. اکنون خبر می رسد که در سال ۲۰۲۳، بالغ بر ۹۰ درصد افراد ساکن در زمین می توانند از طریق تلفن های هوشمند خود به شبکه اینترنت متصل شوند.
79 درصد تحلیلگرانی که در نظرسنجی یاد شده شرکت کرده بودند باور دارند که در سال ۲۰۲۴، بیشتر مردم جهان به اینترنت دسترسی خواهند داشت.
همین حالا هم غول های دنیای تکنولوژی نظیر فیسبوک و گوگل هر کدام با راه های متفاوتی تلاش می کنند تا اینترنت را به ۴ میلیارد انسانی که در کره زمین از آن محروم هستند برسانند. فیسبوک پروژه Internet.org را مدیریت می کند که در برگیرنده پهپادهایی است که می توانند اینترنت را از ماهواره های فضایی دریافت کرده و آن را به نقاط دور افتاده برسانند، از سوی دیگر گوگل بر استفاده از بالون های غول پیکر خود تحت عنوان پروژه Loon تاکید می کند.
چاپگرهای سه بعدی این روزها جای بسیار با ارزشی در علم پزشکی را به خود اختصاص داده اند و اکنون می توان دید که به چاپ استخوان ها یا سایر اندام بدن انسان مشغول هستند.
پزشکان تا کنون در موارد زیادی از ساخته هایی که به دست چاپگرهای سه بعدی تولید شده اند در بدن بیماران استفاده کرده اند اما موضوعی به نام «زیست-پرینت» [BioPrinting] که ترکیبی از مهندسی زیستی و پرینت سه بعدی است، به پژوهشگران اجازه خواهد داد تا بتوانند نوعی از اعضای مصنوعی نظیر کبد را تا سال ۲۰۲۴ چاپ کنند.
همانگونه که پیش از این نیز گفتیم، سال های آینده رنگ و بوی اینترنت اشیا می دهند. لوازم خانگی و سنسورهای بسیار کوچکی که همه قرار است به اینترنت متصل باشند می توانند تغییرات شگرفی را در ترافیک اینترنت به وجود آوردند.
در حال حاضر بیشتر ترافیک از سوی ابزارهایی است که کاربران از آنها به شکل مستقیم بهره می گیرند، چه در بحث ارتباطلات و چه از نظر کاربردهای تفریحی. در سال ۲۰۲۴ اما ۵۰ درصد از ترافیک اینترنت مربوط خواهد شد به اتوماسیونی که ابزارهای مختلف با هم خواهند داشت.
پرینت سه بعدی اکنون در صنایع به شکل جدی مورد استفاده قرار می گیرد. طراحان، می توانند با استفاده از آن نمونه های اولیه طرح خود را به شکل واقعی ببینند در حالی که در گذشته ای نه چندان دور همین امر مستلزم پرداخت هزینه های زیادی می شد.
این روزها ولی پرینترهای سه بعدی ارزان تر و قوی تر شده اند؛ از طرفی راحتی استفاده از آنها نیز بالاتر رفته و به همین دلایل، کاربران و کسب و کارها نیز علاقه بیشتری به استفاده از پرینترهای سه بعدی نشان می دهند.
تقاضا برای این تکنولوژی بیش از پیش بینی ها افزایش پیدا کرده است. گزارش می شود که در سال ۲۰۱۴، تعداد ۱۳۳ هزار پرینتر سه بعدی در سراسر جهان به فروش رفته اند که این آمار نسبت به سال ۲۰۱۳، شامل ۶۸ درصد افزایش می شود.
هوش مصنوعی به زودی خواهد توانست کارهای اداری که از سوی کارمندان انجام می شوند را بر عهده گیرد.
این پلتفرم هوشمند آنالیزهای بسیار خوب و دقیقی انجام می دهد و به همین علت، می توان در شرکت ها از آن بهره گرفت و یا آن را سرپرست بخش گسترده ای در یک سازمان بزرگ کرد.
بر اساس گزارش تازه موسسه McKinsey Global، حدود ۴۵ درصد از فعالیت هایی که از سوی کارمندان انجام می شوند، با همین تکنولوژی های کنونی قابل جایگزینی هستند. همین موضوع به تنهایی یک چرخه مالی ۲ تریلیون دلاری بابت حقوق های پرداختی به کارمندان را صرفا در ایالات متحده مختل خواهد کرد. در نتیجه این تنها کارمندان تنبل و کم بازده نیستند که شغل آنها در خطر حذف شدن است.
موسسه McKinsey باور دارد که حتی کارمندان عالی رتبه ای نظیر مدیران مالی، فیزیکدان ها و مدیران ارشد سازمان ها نظیر یک مدیر عامل، می توانند توسط هوش مصنوعی به دست فراموشی سپرده شوند.
نقطه اوج این موضوع در سال ۲۰۲۵ خواهد بود؛ زمانی که پیش بینی می شود بیش از ۳۰ درصد از کارهای اداری از طریق ربات ها و هوش مصنوعی انجام شوند.
در سال های اخیر و پس از تحولاتی نظیر استفاده از بازارهای آنلاین و اپلیکیشن ها، بخش های گسترده ای از اقتصاد دست خوش تغییرات بزرگی شده. یکی از قسمت هایی که اقتصاد در آن شامل دگرگونی گشته، مربوط می شود به حمل و نقل.
سرویس هایی نظیر Uber، Lyft و Zipcar همه از راه رسیده اند تا نحوه تفکر افراد از حمل و نقل و مالکیت یک خودرو را تغییر دهند. همین موضوع حتی باعث آن گشته تا فعالان صنعت خودرو سازی، در طرح ریزی های تجاری خود تجدید نظر نمایند.
اکنون پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۵، بیشتر سفرهای درون شهری با سرویس های یاد شده و اینچنینی انجام شوند تا خودروهای شخصی.
امنیت بالاتر، ترافیک کمتر، کاهش هزینه ها و تغییر کلی نحوه رفت و آمد، همه از مشخصه هایی هستند که پس از فراگیر شدن خودروهای بدون راننده، به ارمغان خواهند آمد.
در حال حاضر شرکت های تکنولوژیکی نظیر گوگل و اوبر در کنار تولید کنندگان قدیمی تر اتومبیل نظیر تویوتا، جنرال موتورز و فولکس واگن در حال حال توسعه خودروهای بدون نیاز به راننده و مستقل هستند. با اینحال تحلیلگران و متخصصان دنیای تکنولوژی فکر می کنند که فراگیر شدن این محصولات به سال ۲۰۲۶ خواهد رسید.
هوش مصنوعی نقش بسیار پر رنگی در دنیای تجاری آینده ای نه چندان دور خواهد داشت. نقشی که می تواند به عنوان یک تصمیم گیرنده عالی عمل کند.
چنین سیستمی می تواند از موقعیت های پیشین درس بگیرد. می تواند به تحلیل موارد مختلف نشسته و تصمیماتی پیچیده را اتخاذ کند. همین موضوع به معنای آن است که صرفا کارمندان کم درآمد نیستند که شغل آنها از سوی ربات ها در خطر است، بلکه ربات های مجهز به هوش مصنوعی می توانند در قالب یک تصمیم گیرنده عالی در هيئت مدیره یک سازمان نیز به بهترین شکل ایفای نقش کنند.
زیرساخت های شهری نیز در آینده نزدیک به شبکه اینترنت متصل خواهند بود و شهر های هوشمند را تشکیل خواهند داد. از پیاده روها گرفته تا خیابان ها و حتی ساختمان ها، همه به اینترنت متصل خواهند بود.
شهرهای هوشمند نیز همانند خانه های هوشمند، می توانند برخی قابلیت های خود را مدیریت کنند؛ قابلیت هایی که در یک شهر هوشمند شامل مصرف انرژی، روند ترافیک و … خواهد بود.