به گزارش
گرداب، امروز، یک‌سال پس از عقد برجام، در شرایطی ایستاده‌ایم که نه تنها آمریکا و اروپا به توافقات خود پایبند نبوده‌اند بلکه اتهام‌زنی به «برنامه دفاع موشکی» و «توانمندی سایبری» کشورمان در حجمی وسیع آغاز شده است. از اهمیت ساختارسازی نظامی و حفظ برنامه علمی دفاعی کشور زیاد می‌خوانیم و می‌شنویم اما به نظر می‌رسد «سایبر» پس از تلاش‌های تخریبی وسیع صورت گرفته در فضای داخلی توسط یک باند نفوذی آشکار در حوزه ارتباطات، کماکان مهجور است و هیچ برنامه مشخصی برای دفاع در برابر پرونده‌سازی آمریکایی- اسرائیلی در این بخش در فضای حاکمیتی وجود ندارد. «هشدار قرمز سایبری» برای ایران در فضای جهانی صادر شده است و به نظر می‌رسد زمان برای تصمیم‌سازی مدیران ارشد نظام به سرعت در حال سپری شدن است. به حسب وظیفه بخشی از اطلاعات ضروری را با هدف آگاهی خوانندگان گرامی و اتخاذ رویه‌ای جدید در حوزه حاکمیت سایبری ایران ارائه می‌کنیم.
اتهام‌زنی سایبری1- پنجم فروردین امسال، لورتا لینچ، دادستان کل آمریکا در نشست خبری، صدور کیفرخواست علیه هکرهای ایرانی را رسما اعلام کرد و با اشاره به اینکه این حملات تهدیدی برای امنیت ملی آمریکاست، از ده‌ها میلیون دلار خسارت در پی رقم خوردن این حملات سخن به میان آورد. در این میان دولت آمریکا حتی پای ساختار رسمی کشور را نیز به میان آورد و دولت را متهم کرد حملات ادعایی را با سازماندهی انجام داده است.
این نخستین بار است که دولت آمریکا علنا بر ضد کشورمان کیفرخواست رسمی حقوقی سایبری، با سروصدا و فضاسازی گسترده رسانهای صادر می‌کند. در کنار این شوی رسانهای با ارائه تصویر 7 شهروند ایرانی، بزرگنمایی پیرامون «قدرت سایبری مخرب» ایران و عضوگیری در کلوب جهانی قدرت‌های مدعی حاکمیت اینترنت، با موضوع «تهدید سایبری» کشورمان ضد آمریکا و اسرائیل به سرعت در حال جریان است.
2 سال پیش از این نیز در فروردین 1393، واشنگتن‌پست در گزارشی مدعی شد: «دولت آمریکا برای مقاومت برابر حملات سایبری ایران به زیرساخت‌های بانکی این کشور از 120 کشور کمک خواسته است».
فضاسازی پرحجم ضد برنامه سایبری ایران به حدی سطح بالاست که به طور مثال ژنرال جیمز کلاپر، رئیس سازمان اطلاعات ملی ایالات متحده بدون اشاره به ماهیت «دفاعی» برنامه ایران پس از حملات مکرر و وسیع و پرهزینه به زیرساخت‌های کشورمان، گفته است: «عملیات‌های اطلاعاتی ایران برابر ایالات متحده در سال‌های اخیر شدت گرفته و از لحاظ تعداد و عمق نفوذ به اطلاعات سایبری رشد کرده است». رابرت مولر، رئیس FBI نیز می‌گوید: «حملات سایبری به مهم‌ترین و نخستین تهدیدات امنیتی آمریکا تبدیل شده است». اریک اشمیت، مدیر گوگل نیز بیان کرده است: «ایرانیان توانایی و استعداد زیادی در جنگ سایبری دارند اما ما هنوز نمی‌دانیم چرا می‌خواهند از این توانایی‌ها علیه آمریکا استفاده کنند و چگونه این کار را انجام می‌دهند».
تحریم سایبری
2- سال گذشته پس از مدت‌ها اصرار آمریکایی‌ها درباره هک شرکت سونی پیکچرز توسط کره‌شمالی و انکار مدیران ارشد این کشور، سرانجام نخستین «تحریم سایبری» جهان توسط باراک اوباما توأم با قطع سوئیچ اینترنت پیونگ‌یانگ، وضع شد. اهمیت قانونگذاری یکجانبه آمریکا در دوره‌ای که قدرت‌های جهانی آشکارا «حاکمیت مطلق آمریکا بر اینترنت» را به چالش کشیده‌اند، نشانه‌ای از آغاز «جنگ سرد سایبری» سال‌ها پس از پایان جنگ سرد اتمی است. کشمکش‌های سایبری چند سال اخیر، 2 جبهه به خود دیده؛ گروه اول شامل چین، روسیه، برزیل، ترکیه و ایران و کشورهای اتحادیه اروپایی هستند که هدف مشترک‌شان ورود به باشگاه قدرت سایبری و تثبیت سهم خود از آینده حاکمیت اینترنت است. جبهه دوم از آن آمریکاست که هم اکنون خود را حاکم اینترنت جهانی می‌داند.
آمریکا نشان داده با مستثنا کردن ایران به عنوان قدرتی «غیرقابل اعتماد» به دنبال حذف حق و حقوق ایران و جلب رای و نظر سایر کشورها برای موافقت با این تقلب آشکار است. ایرانی که هم اکنون جزئی از 5 کشور سایبری برتر جهان است و برای عضویت در باشگاه قدرت‌های سایبری نیازمند «اجازه» آمریکا نیست!
به این ترتیب هیچ بعید نیست حق حاکمیت ایران بر اینترنت با کودتای حقوقی آمریکا به تلاشی از پله پایین برای اجازه دسترسی به «اینترنت» تبدیل شود! چرا که با قطع تحریمی آن به عنوان «یک ابزار موثر قدرت» می‌توان هر دولتی را به واسطه سقوط به دوران ما قبل تاریخ کشورش به علت ناممکن شدن ارائه خدمات بانکی، ارتباطات آنلاین و زیرساخت‌های حیاتی اشتغال و اقتصاد، از هستی ساقط و وادار به تن دادن به انواع و اقسام توافقات بدتر از «برجام» کرد.
آماده حمله سایبری به ایران3- خبرگزاری روسی اسپوتنیک چند روز پیش‌تر نوشت هدف سفر رئیس آژانس امنیت ملی آمریکا به فلسطین اشغالی تنها پروژه‌های دفاعی نبوده و عملیات‌های تهاجمی مانند بدافزار استاکس‌نت نیز در دستور کار واشنگتن و تل‌آویو قرار دارد.
تجهیز اسرائیل برای حمله مجدد سایبری به ایران در حالی است که هنوز به صورت رسمی میزان خسارات وارده به کشورمان پس از حمله استاکس‌نتی اعلام نشده و دولت هرگز خواهان تامین خسارات این جنگ سایبری نشد! روزنامه جروزالم‌پست اسرائیل در سال 1389 در گزارشی ادعا کرد استاکس‌نت حداقل 1000 سانتریفیوژ ایران را از کار انداخت.
پیش از این دیپلمات فرانسوی، فرانسوا نیکولو با توجه به آغاز مجدد برنامه مونیتورینگ نظارتی آژانس انرژی اتمی بر تاسیسات کشورمان براساس توافقات برجام، پیش‌بینی کرده بود حملاتی مشابه استاکس‌نت مطابق دوره قبل با استفاده از تجهیزات آژانس به زیرساخت هسته‌ای ایران صورت گیرد.
خماری ادامه‌دار!«وطن امروز» تنها رسانهای است که در طول چند سال اخیر، از پشت‌پرده جنگ جدی بدون صدا و خونریزی در حال وقوع برای تسلط بر حاکمیت سایبر خبر داده و مکرر یادآور شده است درگیری بر سر تثبیت مولفه‌های قدرت سایبری حتی از کشمکش‌های هسته‌ای نیز سنگین‌تر خواهد بود و انتظار می‌رود بلافاصله پس از پایان عضوگیری باشگاه قدرت‌های سایبری جهان، تحریم‌های سخت و سنگینی علیه دولت‌هایی که از قوانین وضع شده اطاعت نکنند، اجرایی شود. نوروز 95، در شرایطی که واعظی وزیر ارتباطات کشورمان در شبکه اجتماعی بیگانه «اینستاگرام»، برای سلامتی خواننده مطرود نظام دست به دعا برداشته بود، اولین کیفرخواست تحریم سایبری با سروصدای جهانی ضد ایران و شهروندان ایرانی صادر شد.
متاسفانه بازی «جهان بی‌دفاع» در برابر «تهدید سایبری ایران» در حالی ادامه دارد که زیرساخت هسته‌ای، پولی- مالی و اینترنت کشورمان مکرر درگیر حملات سایبری اسرائیلی- آمریکایی است و با سکوت مسؤولان ایرانی و در غیاب حتی یک «سخنگوی مشخص سایبری»، اخبار خسارت‌های وارده و حملات دفع شده در اغلب موارد رسانهای نمی‌شود! همچنین به واسطه تاخیر هوشمندانه دولت یازدهم در اجرای پروژه مهم «شبکه ملی اطلاعات» و اصرار بر ادامه هنرورزی در خرید پهنای باند از آمریکا و تعویق مکرر جلسات شورایعالی فضای مجازی به منظور پرهیز از «قانونگذاری سایبری در کشور»، علاوه بر تهدید جدی و قریب‌الوقوع تصویب «تحریم‌های شدید سایبری» ضد کشورمان، زیرساخت‌های ملی ایران در معرض خطر قرار دارد.
پیش‌تر هم نوشتیم هیچ بعید نیست بزودی در حادثه‌ای ساختگی، یکی از نیروگاه‌های اتمی اسرائیل دچار مشکل شود و پس از وقوع حادثه‌ای کوچک با چند زخمی، به صورت ناگهانی آمریکا، ایران را با اجماع جهانی مجرم شناخته و تحریم‌های سایبری ضدایرانی را مشابه موضوع هسته‌ای وضع کند! قابل پیش‌بینی است که در چنین موقعیتی دولت یازدهم از آغاز مذاکرات برای دستیابی به «برجام سایبری» بگوید و ظریف برای جلب موافقت دولت آمریکا برای اتصال ایران به اینترنت جهانی، عازم هتل‌های 5 ستاره جدید شود!
موفقیت بزرگ باند نفوذشاید به یاد داشته باشید که چند سال قبل تنها به مدت 2 روز سرویس خدمات ایمیلی گوگل در ایران دچار مشکل شد. به دنبال آن بسیاری از خدمات تجاری، اداری و دانشگاهی در کشورمان دچار مشکلات جدی شد. حال در فضایی که وزارت ارتباطات از کمترین تحرک برای بومی‌سازی زیرساخت‌های اینترنتی و ارتباطات آنلاین و برنامه‌ریزی برای عملیاتی شدن ایده‌های دوراندیشانه‌ای همچون شبکه ملی اطلاعات برخوردار است، چگونه می‌توان بدون تامین زیرساخت امنیت تنها به قدرت «پدافند سایبری» کشور دل بست؟
رشد نامتوازن توانمندی‌های سایبری در شرایطی که ایران از بزرگ‌ترین دانشمندان و متخصصان بومی برخوردار است، چرخ اقتصاد اینترنتی کشور را فلج کرده است. اینترنت که برای سایر قدرت‌های سایبری جهان به واسطه بومی‌سازی زیرساخت‌های ملی و اجاره آن به سایر کشورهای بی‌بهره از امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری سایبری، در حکم معدن طلا و چاه نفت است، در کشور ما به مظهر ظهور و بروز درگیری‌های بیهوده حامیان وابستگی به غرب در همه حوزه‌ها تبدیل شده است! پنجمین قدرت سایبری جهان به اعتراف دشمن، هنوز از موتور جست‌وجوگر دشمن استفاده می‌کند و هیچ نرم‌افزار ارتباطی همه‌پسند، سیستم عامل، ضدبدافزار و نرم‌افزار بانکی امن و بومی و همه‌گیری ندارد! به لطف غربگرایان ایران در اشغال سایبری آمریکاست و آهنگ وضع تحریم‌ها نیز آغاز شده است و مسؤولان کشورمان همچنان بر سر دو راهی خیانت یا جهالت مدیران باند نفوذی استخاره می‌گیرند!