به گزارش
گرداب، رومینگ ملی بین اپراتور رایتل با دو اپراتور همراه اول و اپراتور ایرانسل در خرداد ماه 93 برای نخستین بار در کشور برقرار شد.
هدف از برقراری رومینگ ملی این بود که اگر در منطقه‌ای سیم‌کارت مشترک آنتن نداشت، مشترک بتواند از آنتن اپراتورهای دیگر که در آن منطقه پوشش دارند، استفاده کنند.
به این ترتیب اپراتور با پوشش بیش‌تر ملزم به سرویس‌دهی به اپراتورهای کوچک‌تر شد، تا مشکل آنتن ندادن موبایل حل شود.
مشتری اصلی رومینگ ملی رایتل است و این اپراتور به مدد رومینگ ملی پوشش سراسری از خزر تا خلیج فارس را در تبلیغات خود استفاده می‌کند.
از آن پس همراه اول و ایرانسل ملزم شدند، در نقاطی که رایتل پوشش ندارد، مشترکان این اپراتور را بپذیرند و رایتلی‌ها از آنتن شبکه همراه اول و ایرانسل استفاده کنند.
اهرم این الزام گرو نگه‌داشتن مجوز 3G و 4G بود، اما به دلیل اجباری بودن طرح همواره نقایص و گاهی کارشکنی تعمدی از سوی برخی اپراتورهای بزرگ تر در ارائه سرویس به اپراتور کوچک دیده می شود.
عدم سرویس دهی برخی اپراتورها به مشترکان دیگر اپراتورها از جمله این موارد بوده است؛ اما دردسر مشترکان رایتل هنوز تمام نشده است.
اکنون حدود 2 سال از اجرای این طرح می‌گذرد. در زمان آغاز این طرح همراه اول و ایرانسل نسل 2 و رایتل نسل 3 را ارائه می کرد. چندی بعد اپراتورهای اول و دوم نیز به نسل 3 ارتقا یافتند.
اما با این حال هنوز اینترنتی که در رومینگ ملی فعال می شود، اینترنت کند نسل 2 است. این موضوع نارضایتی مشترکان رایتل را در پی داشته است.
در رومینگ ملی بسته‌های اینترنت غیرفعال و هزینه ها براساس نرخ آزاد (کیلوبایتی نیم ریال) محاسبه می‌شود که نسبت به بسته ها گران تر است.
اینترنت نسل 2 روی سیم کارتی که قرار است نسل 3.75 باشد و هزینه های گران تر نسبت به بسته اعتراض مشترکان رایتل را دو چندان کرده است.
شرکت رایتل با واکنش نسبت به این موضوع اعلام کرده که درخواست اصلاح این روند را به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ارائه کرده و امیدوار به حل مشکل است.
اما با گذشت حدود 2 سال از اجرای طرح رومینگ ملی، گویا مسئولان فعلا به اجرای این طرح قناعت کرده اند و رفع نواقص اولویت چندانی ندارد. انتظار می رود برای کسب رضایت مشترکان اشکالات یک طرح پس از دو سال اجرا با سرعت بیشتری برطرف شود.