به گزارش
گرداب، امیدعلی مسعودی، استاد ارتباطات دانشگاه سوره، با اشاره به حفظ عفاف و حجاب در فضای حقیقی و مجازی اظهار کرد: عفاف و حجاب تنها ویژه جامعه اسلامی نیست بلکه اروپا هم از این موضوع تبعیت می‌کند. برای مثال دانشجویان زمانی که وارد دانشگاه سوربن فرانسه می‌شوند، اجازه ندارند با کفش کتانی و شلوار جین باشند و یا در راهروها و سالن‌های غذاخوری خوابگاه‌های‌شان حق ندارند با لباس غیر عرف تردد کنند؛ بنابراین عفاف و حجاب، رعایت حریم برای امنیت بیشتر در روابط اجتماعی و روابط میان فردی است.
وی ادامه داد: پوشش تنها جلو‌ه‌ای از عفاف و حجاب است و الباقی به شناخت حریم‌ها مربوط می‌شود که در جوامع اسلامی نام این حریم‌ها، حریم‌های عمومی و در جوامع غرب نامش حریم شخصی می‌شود.
این استاد ارتباطات تصریح کرد: یک سری وظایف فردی و یک سری وظایف اجتماعی وجود دارد و فرقی نمی‌کند که هر یک از این وظایف در فضای حقیقی یا مجازی باشد چراکه فضای مجازی امتداد زندگی ماست و زندگی واقعی ما همان فضایی است که در جامعه زندگی می‌کنیم. در فضای مجازی به دلیل ناشناخته بودن، بسیاری از اتفاقات را شاهد هستیم به همین دلیل افراد باید بیش از فضای حقیقی، حریم‌ها را رعایت کنند. برای مثال اگر در فضای حقیقی عکس‌های خود را در آلبوم شخصی قرار می‌دهند تا دور از دسترس دیگران باشد، چراباید در فضای مجازی عکس‌های شخصی را در دسترس همگان قرار دهیم. همیشه باید این احتمال را دهیم که فردی غریبه ممکن است به این عکس‌های شخصی دسترسی داشته باشد.
عفیف بودن در فضای مجازی نیازمند عزم مسلم استوی بیان کرد: عفاف و حجاب و عفیف بودن در شبکه‌های اجتماعی نیازمند یک عزم مسلم است. همچنین اگر موضوع عفاف و حجاب را در فضای مجازی رعایت نکنیم این احتمال وجود دارد که شاهد جرائم و سوءاستفاده از اطلاعات شخصی‌مان باشیم. همانگونه که در فضای حقیقی و دنیای زندگی خودمان همیشه حرمت‌ها، حریم خصوصی، حریم خانوادگی، دوستان و همسایگان را رعایت می‌کنیم در فضای مجازی هم باید این رویه را ادامه دهیم چراکه این دو فضا هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
مسعودی اظهار کرد: در فضای مجازی به دلیل آنکه کنترل‌ها کمتر است و یا حتی در برخی مواقع کنترل وجود ندارد، بسیاری از حریم‌ها شکسته می‌شود و گناه‌هایی رخ می‌دهد؛ بنابراین باید آموزش‌ها را از درون خانواده که مهم‌ترین نهاد اجتماعی است، آغاز کنیم. متأسفانه همیشه ما فکر می‌کنیم که عفاف و حجاب باید تبدیل به نهاد دینی همچون مسجد و عبادات شود، درحالی که اینگونه نیست و رعایت این مسأله و آموزش آن باید از همان نهاد خانواده آغاز شود و نهایتا به مسجد برسد.
وی بیان کرد: ریشه اصلی رعایت موضوع عفاف و حجاب به خانواده مربوط می‌شود، زمانی که در فضای مجازی حضور خانواده کمرنگ می‌شود و آدم‌ها اشتیاق بیشتری برای برون‌فکنی دارند و آن بخش پنهان شخصیت‌شان به دلیل ناشناخته ماندن و عدم احراز هویت بیان می‌کنند که در این صورت خطر تهدید عفاف و حجاب بیشتر است.
موبایل‌ها را پس نگیریم، آموزش درست دهیماین استاد ارتباطات تصریح کرد: ما باید به جای آنکه موبایل را به دلیل خطراتش از فرزندان‌مان پس بگیریم باید مقررات و آئین استفاده از این وسایل را به آنها یاد دهیم. ابزاری همچون تلفن همراه خوب است چراکه والدین می‌توانند از این طریق فرزندان‌شان را کنترل کنند اما اینکه دستورالعملی دهیم تا صورت مسأله را پاک کنیم، غلط است، زیرا اگر موبایل‌ها را از فرزندان پس بگیریم قطعا آنها به صورت پنهانی به این ابزار دسترسی خواهند داشت.
وی ادامه داد: ما باید خودمان برای فرزندان‌مان فضایی را ایجاد کردیم تا به آموزش، ترویج، افزایش سواد رسانه‌ای بچه‌ها بپردازیم. شاید گرفتن موبایل از دست فرزندان در کوتاه مدت روش خوبی باشد، اما باید به واسطه آموزش شاهد توسعه ارتباطات باشیم. کم سوادی و بی‌سوادی رسانه برای دانش‌آموزان و دانشجویان زمینه را برای سوءاستفاده‌گران و هکرها آماده می‌کند.
مسعودی اظهار کرد: باید در همه روزهای سال ضمن استقبال از ابزارهای جدید اطلاعاتی بایستی هوشیارسازی، کارسازی و مصونیت‌سازی کنیم تا هنگام استفاده از این ابزارها و ورود به جهان اطلاعات و ارتباطات حریم‌های خودمان را از تعرض دیگران حفظ کنیم و خودمان هم به عنوان یک انسان متشخص به حریم دیگران تجاوز نکنیم.
عملکرد حرفه‌ای سبب مصون‌سازی در فضای مجازی میشودوی یادآور شد: در عصر ارتباطات و اطلاعات ما نیازمند آموزش هستیم تا به صورت حرفه‌ای وارد فضای مجازی شویم تا از همه آسیب‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مصون باشیم.
این استاد ارتباطات تصریح کرد: بخشی از سواد رسانه‌ای، فنی بوده اما بخش عمده آن اجتماعی و فرهنگی است. بالاخره هر انسانی در جامعه‌ای با فرهنگ مربوط به آن جامعه استفاده می‌کند که اگر مطابق با آن نباشد دچار بی‌هویتی می‌شود. اگر کاربران در همین فضای مجازی به واسطه یادگیری سواد رسانه‌ای با هویت خودشان زندگی کنند، قطعا از آسیب‌های اجتماعی آن در امان خواهند ماند.