محققان دانشگاه برکلی موفق به ساخت حسگرهایی در ابعاد گرد و غبار شده اند که در آینده برای درمان بیماران به درون بدن انسان ها فرستاده خواهند شد.
به گزارش گرداببه نقل از کامپیوترورلد، این حسگرها قادر به انجام فعالیت هایی مانند ردگیری اقدامات افراد، متوقف نمودن علائم بیماری صرع و توانمندسازی افراد فلج برای تحرک و گام برداشتن دوباره هستند.
حسگرهای مذکور به افرادی که اعضای بدنشان را از دست داده اند هم کمک می کنند با فرامین مغزی اعضای مصنوعی بدن را حرکت داده و از آنها به شیوه ای مشابه با اعضای واقعی بدن استفاده کنند.
این حسگرها علاوه بر کنترل دقیق فعالیت های بدنی انسان قادر به شبیه سازی اقدامات مغز و عضلات انسان ها و همین طور کنترل نحوه فعالیت ارگان های خاصی از بدن مانند سلول های عصبی هستند.
این حسگرها که گرد و غبار عصبی نام گرفته اند در عضلات و اعصاب محیطی موش با موفقیت نصب و آزمایش شده اند، اما دانشمندان می گویند می توان در آینده از آنها برای درمان التهابات عصبی و بیماری خطرناک صرع هم استفاده کرد.
این حسگر یک میلیمتر مربعی ممکن است در آینده کوچکتر شود و ابعاد آن به 50 میکرون در هر جهت کاهش یابد که باعث می شود ضخامت آن به نصف موی انسان کاهش یابد. تحقق این هدف کاشت حسگر یاد شده در مغز، عضلات و رشته های عصبی انسان را به سادگی ممکن می کند.
انرژی مورد نیاز این حسگر توسط یک کریستال پیزوالکتریک تامین می شود که می تواند ارتعاشات مافوق صوتی خارج از بدن را به برق مبدل کرده و انها را به ترانزیستور نصب شده بر روی این حسگر منتقل نماید. البته تا تکمیل این فناوری هنوز راه درازی در پیش است.