استفاده از فناوری پرداخت خرد در ایران ابتدا با کارت‌های هوشمند غیرتماسی از نوع Mifare شکل گرفت که پس از گذشت ۲۰ سال از عمر این نوع کارت‌ها در جهان، نقص‌هایی از نظر امنیت به آنها وارد شد.
به گزارش گرداب، در سال 89، پرداخت الکترونیک مبتنی بر کارت از کارت‌های نا امن قبلی به سمت کارت‌های هوشمند از نوع DesFire سوق پیدا کرد. به گفته محمد جلالیان -کارشناس ارشد پرداخت خرد- این فناوری در اولین پروژه گسترده شهری "من کارت" مشهد مورد استفاده قرار گرفت که هم اکنون 6 میلیون و پانصد هزار من‌کارت از این نوع، در حال استفاده است.
وی همچنین گفت: این روندی که ایران در پرداخت الکترونیک پیش گرفته را پیش از این، کشورهای اروپایی و آسیای شرقی رفته‌اند اما روند کلی پرداخت الکترونیک در ناوگان حمل‌ونقل جهانی تفاوت‌هایی با ایران دارد. تجربه جهانی نشان می‌دهد شرکت‌های موفق این بازار، کنسرسیومی متشکل از فعالان صنعت حمل‌ونقل و صنعت بانکداری هستند چرا که بانک‌ها متولی پرداخت الکترونیک محسوب می‌شوند.
او افزود: همزمان با تغییر مبنای پرداخت الکترونیک از کارت‌های Mifare به کارت‌های DesFire، گزینه دیگری بر پایه ارتباط کوتاه برد (NFC) نیز ظهور کرد و در سال 94 با اجرایی شدن پروژه شارژ کارت‌های شهروندی "من کارت" با استفاده از NFC در شهر مشهد، اولین قدم برای اجرایی شدن این فناوری برداشته شد.
به گفته این کارشناس ارشد پرداخت، اگر چه این پروژه نوید افزایش استفاده موفق این فناوری را می‌دهد اما فراگیری کامل آن، همکاری چند جانبه‌ای میان اپراتورهای تلفن همراه، ارائه‌دهندگان خدمات و حضور پر رنگ‌تر نهادهای مالی، بانک‌ها و تنظیم‌کنندگان مقررات را نیاز دارد.
جلالیان در پایان گفت: با توجه به اینکه همه‌گیری کامل NFC زمان‌بر خواهد بود، صنعت پرداخت الکترونیک باید به موازات توسعه و فراگیری فناوری NFC، در حمل‌ونقل عمومی بر پایه کارت‌های هوشمند ادامه میسر دهد.