با توجه به موفقیت بازی پوکمون گو شرکت‌های بسیاری سعی دارند با الگوبرداری از آن به تولید محصولات خود بپردازند؛ اما سابقه‌ی این برنامه‌ها به چند سال قبل باز می‌گردد.
مدتی قبل نیز یکی از کارشناسان واقعیت افزوده اعلام کرد که پوکمون گو در واقع یک بازی واقعیت افزوده نیست و باید آن را یک بازی در سبک «بر پایه‌ی مکان» (Location Base) به‌حساب آورد. این فرد اعلام کرد واقعیت افزوده نیاز به نقشه‌برداری پویا و دید رایانه‌ای دارد و شرکت‌هایی مانند مایکروسافت نیز سعی دارند هدست‌هایی با این ویژگی تولید کنند. از طرفی هیچ‌یک از تلفن‌های هوشمند در حال حاضر توانایی پردازش محیط را نداشته و یک ابزار واقعیت افزوده محسوب نمی‌شوند. از سوی دیگر بازی‌های مبتنی بر مکان از نقشه‌ی گوگل و موقعیت‌یاب جغرافیایی (GPS) برای مشخص کردن مکان هیولاها استفاده می‌کنند. این فرد ادعا کرد واقعیت افزوده دانستن بازی پوکمون گو، مشابه این است که تصاویر و ویدئوهای 360 درجه تلفن‌ها را یک محصول واقعیت افزوده بدانیم.
با گذشت یک ماه از عرضه‌ی پوکمون گو و کسب موفقیت‌های بسیار، برنامه‌هایی
از گذشته معرفی شده‌اند که مشابه این بازی عمل می‌کنند. یکی از این
برنامه‌ها آی. نچرالیست (iNaturalist) نام دارد که سال 2008 به عنوان
پروژه‌ای توسط کارشناسان دانشگاه برکلی (University of California,
Berkeley)، آغاز به کار کرد و برای اندروید و iOS منتشر شد.
کاربران در برنامه‌ی آی. نچرالیست به جای شکار هیولاهای مجازی، وظیفه‌دارند تا حیوانات و حشرات موجود در دنیای واقعی را پیدا و شکار کنند. این برنامه به کاربران اجازه می‌دهد بعد از پیدا کردن و کشف محل موجودات مختلف از آن‌ها عکس‌برداری کرده و آن را در برنامه ارسال کنند. همراه با تصویر ارسالی، موقعیت جغرافیایی کاربر نیز ارسال می‌شود تا محل موجودات شناسایی شده روی نقشه به دیگر کاربران نیز نمایش داده شود. از طرفی کاربران می‌توانند در مورد موجوداتی که پیدا کرده‌اند به گفتگو با یکدیگر بپردازند تا اطلاعات بیشتری در مورد موجودات شناسایی‌شده پیدا کنند.
سازندگان برنامه توضیح می‌دهند، این برنامه در قبال شناسایی موجودات، مانند پوکمون گو به کاربران جایزه نمی‌دهد؛ اما کاربران و کودکان به کمک آن می‌توانند شناخت بهتری نسبت به محیط زیست اطراف خود پیدا کنند. همچنین دانشمندان نیز می‌توانند بافت‌های جانوری مختلف در سراسر دنیا را شناسایی کرده و با سرعت بیشتری تحقیقات خود را انجام دهند. از طرفی این برنامه می‌تواند باعث پیدا شدن گونه‌های جدید و محافظت بهتر از جانوران در حال انقراض می‌شود.
برنامه‌ی مذکور بیش از 250 هزار کاربر دارد که تعداد مشاهدات آن‌ها به حدود 3 میلیون تصویر می‌رسد. از طرفی به کمک این برنامه نزدیک به 91 هزار گونه‌ی جانوری مختلف شناسایی شده است. به عنوان مثال در سال 2013، فردی موفق شد دو گونه‌ی جدید از قورباغه‌ها را در واشنگتن دی. سی آمریکا شناسایی و توسط این برنامه به ثبت برساند. این برنامه هم‌اکنون در انگلیس، اسپانیا، باسک، کاتالونیا و گالیکیانز (Galicians) در دسترس قرار دارد.
برنامه‌ی معرفی شده در بالا نشان می‌دهد، نمونه‌های مشابه پوکمون گو از سال‌ها قبل نیز وجود داشته و در حال فعالیت هستند؛ اما هیچ‌یک نتوانسته‌اند به موفقیت این بازی دست پیدا کنند.
