مشترکان سیمکارتهای دائمی که متقاضی ترابرد شماره در اپراتور دیگری هستند به شش نکته ضروری دقت و سپس بهترین اپراتور مد نظرشان را انتخاب کنند.
به گزارش گرداب، طرح آزمایشی ترابردپذیری شمارههای همراه از نیمه تیر ماه گذشته با سقف محدودیتی 500 شماره در روز اجرایی شد تا مشترکان اپراتورهای موبایل قادر به اثاثکشی بین اپراتوری با حفظ شماره خود باشند.
در حال حاضر متقاضیان ترابرد شماره میتوانند با مراجعه حضوری به دفاتر امور مشترکان یا پایگاه اینترنتی اپراتوری که قصد مهاجرت و استفاده از شبکهاش را دارند از شرایط ترابرد شماره مطلع شده و درخواست خود را ثبت کنند.
پیش از اجرای این طرح ملی در گزارشهایی مفصل، به تحلیل رفتار مشترکان همراه دیگر کشورها که ترابردپذیری در آنجا اجرایی شده پرداخته شد تا آگاهی مردم نسبت به ضرورت و اهمیت اجرای MNP (ترابردپذیری) کامل شود.
این معماری سیستمی تاکنون در بیش از 70 کشور دنیا پیادهسازی شده و اپراتورهای موبایل آنها را ملکف به تبعیت از قوانین ترابردپذیری شمارهها کرده است اما برخلاف رویه ثابت مشاهده شده در اجرای این طرح، تنها کشوری مانند هند که مشترکان کمی در بخش دائمی دارد با عدم کارایی MNP مواجه شده است.
با توجه به اینکه تغییر اپراتور برای مشترکان اعتباری گران نیست و هزینهای در بر نخواهد داشت، اغلب مشترکان دائمی اپراتورها به فکر ترابرد شماره میافتند و اعتباریها بیشتر ترجیح میدهند سیمکارت اپراتورهای مختلف را داشته باشند.
همانطور که گفته شد، ترابردپذیری این امکان را به مشترکان میدهد تا شماره موبایلشان را از اپراتور A به B انتقال دهند و از خدمات اپراتوری بهرهمند شوند که جذابیت بیشتری از لحاظ تعرفه و کیفیت سرویس دارد.
با توجه به اینکه قیمت سیمکارتهای اعتباری در دنیا چندان بالا نیست و مشترکانی که دارای این نوع سیمکارتها هستند، ترجیح میدهند هر زمان با مشکلی برخورد کردند سریعا اپراتور خود را با خریدن سیمکارت اپراتوری دیگر تغییر دهند لذا ترابردپذیری شمارههای موبایل بیشتر مشترکان دائمی را خطاب قرار میدهد.
مشترکان دائمی به واسطه ودایع و ارقام تضامین پرداختی که در اپراتورها دارند، حتی مواقعی که با مشکل در خدماتدهی اپراتورشان مواجه میشوند کمتر تمایل به ترک اپراتور و خرید سیمکارت اپراتوری دیگر دارند اما در این شرایط ترابردپذیری میتواند برای آنها حکم یک انتخاب حیاتی و استراتژیک را داشته باشد.
حال با توجه به اینکه طرح مذکور به صورت آزمایشی و محدود اجرایی شده است، سقف میزان ترابرد روزانه در اپراتورها 1000 شماره است که اگر میزان تقاضایشان بیش از این رقم شود، میتوانند با جلب رضایت رگولاتوری این کار را انجام دهند.
مشترکان سیمکارتهای دائمی باید در نظر داشته باشند که برای مهاجرت به اپراتور دیگر لازم است بدهی کارکردشان را بپردازند در غیر این صورت شمارهشان قابل انتقال به اپراتور دیگر نخواهد بود.
لذا باید به صورتحساب اولیه اعلام شده از سوی اپراتور فرستنده و پرداخت آن در مهلت 24 ساعت توجه نمایند.
هر شماره میتواند حداکثر دوبار در سال تقاضای ترابرد داشته باشد و برای اولین درخواست ترابرد به اپراتور دیگر، فرد متقاضی میبایست حداقل سه ماه مشترک اپراتور فعلی بوده و سه ماه از فعال بودن سیمکارتش گذشته باشد.
سیمکارت دائمی تنها به سیمکارت دائمی امکان ترابرد دارد و پس از درخواست ترابرد و تا زمان فعالسازی سیمکارت جدید در اپراتور پذیرا، رومینگ بینالملل و تماس با خارج از کشور برای سیمکارت قبلی مشترکان دایمی مسدود خواهد شد.
پیش از این تسنیـم در گزارشی به متقاضیان ترابرد شماره گرفته بود که اگر میخواهند سیمکارتشان را از یک اپراتور به اپراتور دیگری ببرند، توجه داشته باشند که در اپراتور مقصد 10 سیمکارت نداشته باشند زیرا هر مشترک در هر اپراتور نهایتاً میتواند 10 شماره تلفن همراه (اعم از اعتباری و دائمی) داشته باشد.
لذا امکان ترابردپذیری مشترکی که در اپراتور پذیرا10 سیمکارت دارد، وجود ندارد.
با این حال سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی با بیان اینکه ممکن است به شش دلیل تقاضای ترابرد شماره از سوی مشترکان رد شود، گفته است که در صورت وجود هر کدام از این دلایل اپراتور باید علت رد درخواست را به مشترک اعلام کند.
این شش دلیل به شرح زیر است:
• عدم احراز هویت مانند عدم تطابق مشخصات اعلام شده با مشخصات دارنده شماره.
• عدم رعایت ترابرد نظیر به نظیر مثل درخواست ترابرد از سیمکارت دایمی به اعتباری و بالعکس.
• فعال نبودن سیمکارت.
• احکام صادره از سوی مراجع ذیصلاح.
• فعال بودن کمتر از 3 ماه سیمکارت شماره مورد درخواست برای ترابرد (این 3 ماه به فعال بودن شماره مربوطه با مالکیت یک شخص حقوقی/ حقیقی و تنها برای اولین ترابرد لحاظ میشود).
• در صورت دایمی بودن سیمکارت و عدم پرداخت به موقع صورتحساب اولیه صادره از اپراتور فرستنده توسط مشترک.