به گزارش گرداب ، انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا با تمام حواشی خود به پایان رسید، اما اخیرا در گیر و دار پایانی مبارزات انتخاباتی جنجال‌های بسیاری  به بار آورده است. ادعای دونالد ترامپ در مورد تقلب در انتخابات یک سوال جدی درباره حقانیت انتخابات آمریکا و اساس مشروعیت دولت ایجاد کرده است.

در حالی که ترامپ نگران نقش غیر شهروندان‌، مقامات انتخابات و رسانه‌ها در دست‌کاری نتیجه انتخابات است او رای گیری اینترنتی و احتمال تقلب در آن را که تهدید بزرگتری برای آینده دموکراسی است فراموش کرده است.

 

امروزه بسیاری از فعالیت‌های روزمره ما تعامل با یک برنامه متصل به اینترنت است که متاسفانه این قضیه رای گیری اینترنتی را هم شامل می‌شود. اگر ما می‌توانیم امور بانکی و درخواست آنلاین برای ویزا را ایمن انجام دهیم چرا رای گیری را نتوانیم؟

رای گیری اینترنتی می‌تواند باعث صرفه‌جویی در هزینه و سودآوری برای مقامات دولتی شود زیرا استفاده از آن می‌تواند تقاضا برای مکان‌های رای‌گیری فیزیکی و رای دادن از طریق پست را کاهش دهد. اما بهترین استدلال به نفع رای گیری اینترنتی، افزایش مشارکت رای دهندگان به دلیل راحتی آن است .اگر چه نگرانی‌هایی وجود دارد که رای دادن فقط برای کسانی که دسترسی به اینترنت دارند راحت است اما این مشکل با افزایش ضریب نفوذ اینترنت در بزرگسالان طی سالهای اخیر   رو به کاهش است.

 

تکنولوژی رای گیری امروز تا حد زیادی یک فرآیند مبتنی بر کاغذ نامتمرکز است.بعد از مشکلات " آویزان کردن چاد " در انتخابات بین بوش و گور در سال 2000، کنگره قانون کمک به رای آمریکا را در سال 2002 تصویب کرد. تقریبا 4 بیلیون دلار فدرال برای کمک به ارتقا دستگاه‌های رأی گیری ایالت‌ها تامین شد. 50 ایالت پول را دریافت کردند که اکثر آن‌ها برای خرید دستگاه‌های الکترونیکی استفاده شد.

اما در سال 2007 مشکلات دستگاه‌ها از جمله نگرانی‌های امنیتی منجر به کاهش استفاده از سیستم‌های الکترونیکی شد.در حال حاضر تنها 5 ایالت از صفحه نمایش لمسی بدون کاغذ استفاده می‌کنند: کارولینای جنوبی‌، جورجیا‌، لو ئیزیانا و نیوجرسی و دلاور‌. بسیاری از ایالت‌ها مثل مریلند‌، فلوریدا‌، و ویرجینیا استفاده از آنها را در انتخابات ممنوع کردند.

 

تفاوت کلیدی بین رای گیری الکترونیکی و اینترنتی از دیدگاه امنیتی‌، عدم تمرکز و عدم اتصال به اینترنت است. علیرغم اینکه دستگاه‌های رای گیری الکترونیکی را می‌توان هک کرد اما در اغلب موارد این کار نیاز به دسترسی فیزیکی به آنها دارد و این در حالیست که همه 50 ایالت آمریکا تا حد زیادی امنیت دستگاه‌ها را تامین کرده‌اند.

ایالت میشیگان از رای گیری اینترنتی را در مقدماتی حزب دموکرات در سال 2009 استفاده کرد و غرب ویرجینیا رای گیری اینترنتی را برای رای دهندگان نظامی در سال 2009 بکار برد، ایالت یوتا نیز رای گیری اینترنتی را  برای مقدماتی 2016 انجام داد.

این در حالیست که پروژه آزمایشی واشنگتن دی سی در سال 2010 برای رای دهندگان در خارج از کشور در عرض 36 ساعت هک شد و هکرهای دانشگاه میشیگان برای دو روز کاری شناسایی نشدند.این تیم آسیب پذیری‌های شدیدی را کشف کرد که می‌توانست باعث نفوذ و دستکاری رای‌ها و دسترسی به اطلاعات محرمانه برگه های رای شود و مکانسیم تایید رای را تخریب کند. 

 

منطقی است این سوال را بپرسیم که چرا می‌توانیم بانکداری آنلاین را ایمن اداره کنیم و رای گیری را نمی‌توانیم، اما این دو مشابه نیستند!، بله هر دو باید کاربر را به رسمیت بشناسند و سابقه‌ای از تراکنش نگهدارند اما مساله اینجاست که  سیستم رای گیری باید به صورت بی‌نام صورت پذیرد، نتیجه اینکه‌ در بانکداری الکترونیکی در بعضی مراحل قربانی یک سرقت‌ شناسایی می‌شود  اما این امر در رای گیری الکترونیکی  بعید بنظر می‌رسد.

جدی‌ترین مطالعه‌ای که در تلاش برای یافتن کامل‌ترین مجموعه الزامات رای گیری اینترنتی انجام شد، "ارزیابی مشخصات و ممکن بودن رای گیری اینترنتی قابل تصدیق‌" توسط بنیاد رای آمریکا است. طبق تحقیات این بنیاد بزرگترین خطراتی که سیستم رای گیری اینترنتی را تهدید می‌کنند شامل بد‌افزار‌های سمت سرویس گیرنده (client-side malware) و حمله منع سرویس توزیع نشده (DDOS) می‌باشند. به عنوان نمونه می‌توان سرشماری سرشماری دیجیتالی استرالیا  را ذکر کرد‌، این سرشماری در 9 اوت 2016  انجام شد اما در همان زمان مورد حمله DDOS  قرار گرفت که باعث از سرویس خارج شدن نابهنگام وب‌سایت سرشماری و ایجاد خلل در آن شد.  

 

اطمینان و تکیه به رای گیری اینترنتی با تکنولوژی امروز منجر به منع آزادی رای دهندگان، دستکاری توسط  مهاجمان داخلی و خارجی و در نهایت عدم مشروعیت رای میشود که دولت انتخاب شده را بی‌ثبات خواهد کرد، در نتیجه لازم است قبل از انجام هرگونه رای گیری اینترنتی ابتدا موارد امنیتی مربوط به آن کاملا مورد توجه قرار گیرد تا درصد آسیب‌پذیری این امکان به حداقل ممکن برسد.  

                                                                                               

 

منبع:  سکیوریتی ویک