به گزارش گرداب، از زمان معرفی واقعیت مجازی در چند دههی گذشته، این فناوری با موفقیتها و شکستهای بسیاری مواجه شده است؛ اما هماکنون شرکتهای بسیاری مانند فیسبوک، گوگل، مایکروسافت و اچ.تی.سی هدستهایی را مخصوص تجربهی این دستاورد ایجاد و به بازار عرضه کردهاند. از طرفی محققان سراسر دنیا برای اینکه تجربهی حضور در دنیای مجازی افزایش پیدا کند، روی روشهایی برای عمیقتر شدن حضور در این دنیا کار میکنند. به عنوان مثالی از این تلاشها میتوان به دستکش، کفش، لباس و وسایل دیگری اشاره کرد که امکان لمس فضای خیالی و حتی چشیدن مزهی غذاها در آن محیط را فراهم میآورد. همچنین گروهی از محققان در تلاش هستند تا دیوار چهارم این فناوری را شکسته بین دنیای مجازی و حقیقی تعامل برقرار کنند.
برای دستیابی به هدف مذکور پژوهشگران آزمایشگاه تحقیقاتی دیزنی (Disney Research lab) وسیلهای را تولید کردهاند که به کاربران اجازه میدهد، هنگامی که از هدست واقعیت مجازی استفاده کرده و به صورت کامل در دنیای مجازی قرار گرفتهاند، توپی واقعی که به سمت آنها پرتاب میشود را مشاهده کرده و بگیرند. در واقع فرد داوطلب توانایی دیدن توپ واقعی را نداشته و به جای آن نمونهای مجازی از آن شی که به سمت وی پرتاب شده است را تشخیص میدهد.
گونتر نیمار (Günter Niemeyer)، یکی از محققان پروژهی یاد شده گفت: «گرفتن و احساس کردن یک توپ واقعی زمانی که در دنیای مجازی قرار دارید به واقعیت مجازی عمق بیشتری بخشیده، آن را باورپذیرتر، واقعیتر، جذابتر و پویاتر جلوه میدهد.»
محققان برای ایجاد ابزار یاد شده حجم عظیمی از پیشبینی حرکتی و هماهنگی دستها و چشمها داوطلبان داشتند و به همین دلیل تصمیم گرفتند چند شیوهی مختلف را مورد آزمایش قرار بدهند. اولین روش موردبررسی پردازش بسیار سریع و زمان واقعی موقعیت توپ در هوا و بازسازی کامل آن در فضای مجازی بود. روش دوم پیشبینی محل نهایی توپ بود تا فرد گیرنده بتواند بدون کوچکترین تلاشی دست خود را دقیقاً در مکانی که توپ در آن فرود میآید قرار بدهد. در آخرین روش نیز بهسادگی مسیر حرکت توپ در هوا به صورت زمان واقعی رسم میشد.
هر سه روش ذکر شده در بالا عملکردی موفقیتآمیز داشتند و فرد داوطلب موفق شد 95 درصد از توپهایی که به سمت وی پرتاب میشود را با موفقیت دریافت کند. با وجود این عملکرد کاربر در روش اول که تنها موقعیت توپ در هوا شناسایی میشود، سریعتر بود و دست وی زودتر از توپ در موقعیت دریافت آن قرار میگرفت.
فناوری یاد شده در بالا از پتانسیل مناسبی برای استفاده در واقعیت مجازی و عمیقتر کردن تجربهی آن دارد؛ اما شرکت دیزنی تاکنون در این زمینه فعالیت زیادی نداشته و هدف نهایی خود از دستاورد بالا را توضیحی ارائه نکرده است.
مقامات دیزنی اشاره کردهاند با کمک فناوری ایجاد شده توسط آنها، میتوان تجربهای عمیقتر و جدیدی را از واقعیت مجازی به دست آورد.
در حال حاضر شرکتهایی مانند مایکروسافت و اینتل نیز فناوریهایی مانند واقعیت ترکیبی (mixed reality) و واقعیت ادغامی (merged reality) را به وجود آوردهاند که به کمک آن میتوان به صورت همزمان به تعامل با واقعیت مجازی و دنیای حقیقی اقدام کرد. یکی از اصلیترین اهداف این فناوریها جلوگیری از برخورد کاربر با اشیا موجود در محیط عنوان شده است. احتمالاً فناوری شرکت دیزنی علاوه بر عمیقتر کردن تجربهی واقعیت مجازی، توانایی تشخیص اشیایی که به شکل تصادفی به سمت وی پرتاب میشوند را نیز داشته باشد تا از صدمات جانی جلوگیری به عمل آید.