به گزارش گرداب، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اخیرا جدول شکایت‌ها از شرکت‌های اینترنت را اعلام کرد.
انتشار این جدول که تنها حاوی تعداد کل شکایت ها و شکایت‌های مربوط به اینترنت با واکنش‌هایی همراه شد.
دیروز مدیرعامل یک شرکت اینترنتی که نام شرکتش در جدول اعلامی بود با تشریح ایرادات فنی جدول شکایات شرکت‌های اینترنتی توضیح داد: جدول منتشر شده با استناد به شکایات ثبت شده در سامانه 195 بدون توضیحات و جزییات دقیق بوده و تنها براساس یکی از شاخص‌هایی که درصد شکایت مرتبط با مصرف اینترنت در کل شکایات است، تنظیم شده است.
احمدرضا نخجوانی ادامه داد: همین شرایط نیز ابهامات جدی در اذهان عمومی ایجاد کرده است. منطق مطرح شده پشت این جدول آن‌چنان ضعیف است که شرکت‌هایی با 4 هزار یا 15 هزار شکایت در شرایط به مراتب بهتری از شرکتی قرار دارند که تعداد شکایت کاربرانش به سامانه 195 با حدود 1000 شکایت کمتر از 0.1 درصد کل کاربرانش بوده است.
براساس اظهارات نخجوانی شاخصی که در جدول منتشر شده تعداد شکایات به تنهایی و یا تعداد شکایت‌ها به نسبت کاربران اپراتورها را نادیده گرفته است.
امروز نیز یک اپراتور موبایل دومین واکنش به نحوه اعلام رگولاتوری را ابراز و بر جای خالی شاخص تعداد کل مشترکان در این جدول تاکید کرد.
این اپراتور اعلام کرد: «آمار منتشر شده که بر اساس آمار شکایات ثبت شده در سامانه 195 در سال 1395 ارائه شده، خبر از آن دارد که این اپراتور به رغم میزبانی بیش از 30 میلیون مشترک حرفه‌ای اینترنت در شبکه خود، تنها 173 شکایت مربوط به کم‌فروشی اینترنت از بین 4654 شکایت داشته که با توجه شمار مشترکان، کمترین میزان شکایت و کمترین میزان نارضایتی از سوی مشترکان در حوزه کم‌فروشی اینترنت را داشته است.»
وقتی وزیر ارتباطات در نخستین دستورات وزارتی خود از اعلام شکایت از شرکت‌ها خبر داد ابتدا به نظر رسید که قرار است مردم متخلفان را نیز بشناسند. اما جدولی که از آمار شکایت ها منتشر شد نشانی از شکایت‌های به حق تشخیص داده شده، نداشت. بین ثبت شکایت و اثبات شکایت نیز تفاوت وجود دارد. پس از آن نیز رگولاتوری در توضیحات چندباره ای اعلام کرد: «در بیشتر موارد پس از بررسی شکایت و رسیدگی به آن مشخص شده تخلفی انجام نشده است. این موضوع یکبار دیگر نیز در سال گذشته به طور ویژه به شکل میدانی بررسی شده که موردی مبنی بر تخلف کم‌فروشی در هیچکدام از اپراتورها مشاهده نشده است.»
بنابراین اگر برای رگولاتوری اثبات شده هیچ تخلفی کم فروشی صورت نگرفته، اساسا اعلام تعداد شکایت‌ها چه فایده ای داشته است؟ اگر هیچ تخلفی صورت نگرفته پس این میزان نارضایتی دارای شائبه کم فروشی بین کاربران اینترنت از کجا ناشی می شود؟
در نهایت آماری که از شکایت از شرکت‌های اینترنتی منتشر شده نه شاخص تعداد شکایت‌های محق و به نتیجه رسیده که در آن تخلف اپراتور را اثبات کند را در خود دارد که مشترکان شرکت‌های متخلف یا دارای میزان بیشتر تخلف را بشناسند، نه در تهیه آمار شکایت، تعداد شکایت ها به کل مشترکان هر شرکت را در نظر گرفته که بتواند مدلی که از گستردگی شکایت‌ها در هر شرکت به نسبت مشترکانش را در اختیار کاربر بگذارد تا در انتخاب به کارش بیاید.
به نظر می‌رسد با این شرایط نتیجه عملی اعلام اخیر شکایت‌ها از شرکت‌های اینترنتی برای کاربران واقعا ملموس نبوده است.
