به گزارش گرداب، ادوارد مارکی (Ed Markey)، از نمایندگان آمریکایی، از افزایش فشار بر دولت این کشور، برای ارائه توضیحات در مورد حمله سایبری به مراکز هسته‌ای خبر داد. به‌تازگی، اخبار متعددی مبنی بر بروز حملات سایبری گسترده و سرقت اطلاعات به مراکز هسته‌ای آمریکا منتشر شده و در پی آن، کارشناسان امنیتی، هشدار داده‌اند هرگونه حمله سایبری به مراکز هسته‌ای، ممکن است مخاطرات فراوانی برای محیط زیست و منابع انسانی داشته باشد.
به ادعای کارشناسان امنیتی، تأسیسات هسته‌ای و حفظ امنیت آن‌ها، به یکی از نگرانی‌های مقامات آمریکایی و نمایندگان این کشور تبدیل شده است. همچنین، نمایندگان آمریکایی خواستار آن شدند تا دولت آمار دقیقی از تعداد مراکزی که موردتهاجم قرارگرفته‌اند را در اختیار آن‌ها قرار دهد و همچنین، راهکارهای عملیاتی خود را نیز معرفی کند تا در مورد آن‌ها، در کنگره، تصمیم‌گیری شود.
پلیس فدرال آمریکا، در گزارش اخیر خود، حمله سایبری به نیروگاه‌های هسته را یک خطر بسیار محتمل و بزرگ قلمداد کرده و خواهان تصمیم‌گیری جدی در مورد آن شده است. مارکی، در بخشی از صحبت‌های خود در این مورد گفت: «هیچ ضمانتی وجود ندارد که کدهای بدافزاری، نتوانند از دنیای مجازی، به دنیای فیزیکی مهاجرت کنند. این کار، به‌راحتی می‌تواند توسط یک حافظه قابل‌حمل اتفاق بیفتد.» پیش‌ازاین و در سال 2010، برخی شرکت‌های امنیتی در گزارش‌های خود در موردحمله استاکس نت، واسطه انتقال این بدافزار به سامانه‌های تأسیسات هسته‌ای ایران را، تنها یک حافظه قابل‌حمل عنوان کردند.
کن اسپینر (Ken Spinner)، از مقامات شرکت امنیت سایبری وارونیس (Varonis)، در صحبت‌های خود در این رابطه گفت: «هکرها به این خاطر قادر هستند تا به‌راحتی زیرساخت‌ها را هدف قرار بدهند که بسیاری از آن‌ها، از سامانه‌های امنیتی خارج از رده و با قابلیت‌های محدود حفاظتی بهره‌برداری می‌کنند.»
مایکل دانیل، مشاور سایبری باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، نیروگاه‌های هسته‌ای را یک هدف ویژه برای هکرها قلمداد کرد و خواهان توجه بیشتر مدیران امنیت سایبری این نیروگاه‌ها، به خطر این تهدیدات بالقوه شد.
ایالت متحده آمریکا، به اذعان بسیاری از کارشناسان امنیتی، طراح اصلی بدافزار استاکس نت بود و چند سال پیش، با حمایت و کمک رژیم صهیونیستی، بدافزار موردنظر را ساخت و به جان تأسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران انداخت. حال این کشور، نگران آن است که حمله مشابهی به نیروگاه‌های هسته‌ای خودش رخ بدهد و این کشور را با یک بحران امنیت ملی مواجه سازد.
