به گزارش گرداب، هم‌اکنون شرکت‌های بسیاری مانند مایکروسافت، آی‌بی‌ام و گوگل روی فناوری رایانه کوانتومی تحقیق کرده و حتی نمونه‌هایی اولیه را از آن تولید کرده‌اند و حتی به علاقه‌مندان اجازه داده‌اند از طریق فضای ابری به آن دسترسی پیدا کنند. برای نمونه می‌توان به شرکت آی‌بی‌ام اشاره کرد که با استفاده از یک رابط کاربری شماتیک، امکان برنامه‌نویسی روی سامانه‌ی خود را فراهم کرده است.
ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت در زمان برگزاری اجلاس ایگنیت 2017 (Ignite 2017) اعلام کرد در حال ایجاد یک‌زبان برنامه‌نویسی جدید برای رایانه‌های کوانتومی است و تا پایان همین سال آن را با «ویژوال استودیو» (Visual Studio) و شبیه‌ساز رایانش کوانتومی ادغام می‌کند.
ساتیا نادلا گفت:
ما از طریق رایانش کوانتومی می‌توانیم برای مشکلات هوش مصنوعی، انرژی پاک، گرمای زمین، طراحی مواد و بسیاری زمینه‌های دیگر راه‌حل پیدا کنیم.
نادلا برای توضیح تفاوت میان رایانه‌های امروزی و کوانتومی از مثال هزارتوی مزرعه‌ی ذرت استفاده کرد. اگر یک رایانه‌ی کلاسیک بخواهد مسیرهای پیچیده‌ی آن را درک کند، باید شروع به حرکت کرده، با دیوار برخورد کند، بازگردد و از نو شروع کند. این عمل تا رسیدن به خروجی ادامه می‌یابد؛ اما زمان بسیار زیادی صرف این کار خواهد شد.
وی افزود:
رایانه‌ی کوانتومی به شما اجازه‌ی رمزگشایی اطلاعات را می‌دهد؛ اما نه تنها با صفر و یک، بلکه ادغام این دو با یکدیگر پردازش موازی گسترده‌ای را به ارمغان می‌آورد. در نتیجه می‌توان تمام‌مسیرهای هزارتو را به صورت همزمان بررسی کرد.
با وجود اینکه هنوز نامی برای زبان برنامه‌نویسی کوانتومی انتخاب نشده است؛ اما مقامات مایکروسافت اظهار کردند که برای استفاده از آن نیازی به داشتن تخصص رایانش کوانتومی وجود ندارد؛ این زبان عملکردی مشابه دیگر زبان‌های تحت پشتیبانی ویژوال استودیو مانند «C#»، «F#» و پایتون دارد و به توسعه‌دهندگان کمک می‌کند تا مفاهیم مختلف را از این زبان‌ها به نمونه‌ی جدید مورد بحث منتقل بکنند. در کوتاه‌مدت کدهای این زبان در یک شبیه‌ساز کوانتومی اجرا می‌شوند؛ اما در آینده برنامه‌های ساخته شده روی یک «رایانه‌ی کوانتومی توپولوژیک» (topological quantum computers) واقعی پردازش می‌شوند.
مقامات مایکروسافت اعلام کردند:
پیش‌نمایش دستاورد مذکور از اواخر سال 2017، به صورت رایگان در دسترس قرار خواهد گرفت. همچنین کتابخانه‌ها و راهنمای آن نیز در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌گیرد تا با رایانش کوانتومی آشنا شوند. این زبان دارای سطح بالایی از انتزاع است، بنابراین حتی برنامه‌نویسانی که هیچ تخصصی در این زمینه ندارند می‌توانند زیر روال‌های کوانتومی یا یک توالی دستور برنامه‌نویسی به وجود آورده، یک برنامه‌ی کاملاً کوانتومی ایجاد کنند.
مایکروسافت توضیح داد دو نسخه‌ی مختلف از شبیه‌ساز کوانتومی خود عرضه خواهد کرد که یکی از آن‌ها به صورت آفلاین و محلی و دیگری روی بستر اژر (Azure) فعالیت می‌کند. نسخه‌ی محلی آن یک رایانه‌ی 32 کیوبیتی را شبیه‌سازی کرده و برای اجرا به 32 گیگابایت رم نیاز دارد و اگر کاربر به کیوبیت‌های بیشتری نیاز داشته باشد، می‌تواند از طریق افزایش رم رایانه‌ی خود، شبیه‌ساز را گسترش بدهد. در مقابل شبیه‌ساز اژر آن، رایانه‌ای با 40 کیوبیت را در دسترس قرار می‌دهد.