به گزارش گرداب، در تکنولوژی هایی که ما از آنها صحبت خواهیم کرد از کلمه واقعیت استفاده شده است و هنگامی که شما اسم این ها را می شنوید حداقل متوجه می شوید که می خواهیم پیرامون واقعیت صحبت کنیم.خط مرزی این دو تکنولوژی یعنی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده مشخص نیست. البته خوبی این دو تکنولوژی این است که شما می‌توانید با چشمان خود ببینید و این توضیح را آسان تر می کند.
واقعیت مجازی(Virtual Reality یا VR)
به زبان ساده VR به هر فناوری گفته می شود که چیزی را که چشم شما می بیند با موارد دیگر عوض می کند.هنگامی که سر خود را به اطراف می گردانید تصویر نیز همانطور که در زندگی واقعی این طور است، حرکت می کند اما تصویری که مشاهده می کنید با آن چه که در دنیای واقعی می بینید بسیار متفاوت است. به نوعی می توان گفت واقعیت مجازی حواس دیدن و شنیدن را تحریک می کند. این برای بازی کردن یا داستان گویی فوق العاده است زیرا به بیننده اجازه می دهد تا خود را در آن چه که در اطرافش اتفاق می افتد غوطه ور کند و حس کند که داخل بازی قرار دارد. اما ممکن است هنگامی که بازی می کنید و عینک را به روی چشم دارید به جسمی در دنیای واقعی آسیب بزنید و بدنتان نیز آسیب ببیند. البته این کار ممکن است باعث قطع ارتباط دستگاه نیز شود.
VR به شکل برجسته در دو نوع کار استفاده می شود:
1- برای ایجاد و تقویت یک واقعیت تخیلی برای بازی،سرگرمی (مانند بازی های کامپیوتری یا فیلم های سه بعدی)
2- برای تقویت مهارت و تمرین برای محیط های زندگی واقعی یا شبیه سازی (مانند شبیه سازی پرواز برای خلبانان)
واقعیت مجازی اغلب نیاز به چیزی برای پوشش هر دو چشم دارد و فناوری فعلی از نمایشگر ها و لنز ها استفاده می کند. البته تصویر جایگزین در سراسر محدوده دید ما دیده نمی شود. در بیشتر موارد لبه صفحه نمایش را می بینید که تا حدودی این واقعیت را مختل می کند. البته از آسیب های واقعیت مجازی می توان گفت هنگامی که مغز شما احساس می کند در دنیایی به اندازه کافی واقعی قرار گرفته است واکنش های بدن را نیز واقعی می کند و ممکن است منجر به حالت تهوع شود.
ساخت واقعیت مجازی از طریق یک زبان برنامه نویسی به نام VRML یا زبان مدل سازی مجازی(Virtual Reality Modeling Language) امکان پذیر است که می تواند برای ایجاد یک مجموعه از تصاویر و مشخص کردن این که چه تعاملاتی برای آن ها ممکن است استفاده شود.
واقعیت افزوده(Augmented reality یا AR)
هنگامی که شما چیزی را از منظر واقعیت افزوده می بینید،چیزی را مجازی در دنیای واقعی می بینید.این به این معنی است که آن چه شما می بینید همان دنیای فیزیکی و واقعی اطرافتان است به علاوه این که چیزهای مجازی به آن اضافه می شود. به وسیله آن می توانید ایمیل ها،عکس ها یا پیام های متنی را به صورت سه بعدی در تلفن همراه خود ببینید.همچنین می تواند به عنوان یک نشانگر نقشه از طریق رابط دوربین تلفن همراه استفاده شود که با چرخاندن سر به اطراف جهت ها را مشاهده کنید یا به عنوان هدستی که می توانید از آن به برای اضافه کردن موارد مجازی به ویدئو یا بازی ها استفاده کنید.
سیستم‌های واقعیت افزوده پیچیده تر به شما اجازه می دهد تا دیوار خانه خود را به گونه ای ببینید که گویی دسکتاپ کامپیوتر خود را می بینید و تعدادی برنامه روی آن دارید. این ترکیب -افزوده- از واقعیتی است که شما در آن زندگی می کنید. برخی اشکال واقعیت افزوده که ما امروز بر روی گوشی خود می بینیم، توسط کد های QR اشیایی مجازی را در جاهایی قرار می دهند که دوربین می تواند آن ها را ببیند. احتمالا برای شما نیز پیش آمده است که توسط دوربین موبایل خود و با استفاده از برنامه های خوانش QR لینکی را باز می کنند یا شما را به صفحه ای دیگر هدایت می کنند. البته پیشگامان این فناوری به دنبال انجام کارهای انقلابی و جذاب با هولوگرام ها و دستورات متحرک هستند.
برخی سیستم های پیچیده تر مانند Google Tango و Microsoft Hololens از مجموعه‌ای از دوربین ها استفاده می کنند تا کامپیوتر را از موقعیتش در اتاق مطلع کنند و اجازه می دهد که کاربر در اطراف اشیا مجازی حرکت کند و آنها را همانطور که در اتاق هستند بازرسی کند. واقعیت افزوده معمولا همه دید شما را پر نمی کند، بنابراین افزودن به واقعیتی که مشاهده می کنید معمولا تنها زمانی ممکن است که به طور مستقیم به آن ها نگاه می کنید.
واقعیت مجازی و واقعیت افزوده بازتابی معکوس از یکدیگر هستند. واقعیت مجازی یک سرگرمی دیجیتال در بستر دنیای واقعی است در حالی که واقعیت افزوده با اضافه کردن عناصر مجازی پرده ای برای دنیای واقعی است.
این دو تکنولوژی می توانند در زمینه پزشکی مانند جراحی کمک کننده باشند همانطور که برای درمان مشکلات روحی مانند نوعی از استرس ها مورد استفاده قرار گرفته اند. البته این گونه نیست که این تکنولوژی ها همیشه به صورت مجزا از یکدیگر عمل کنند بلکه معمولا از ترکیب این ها برای واقعی کردن شرایط استفاده می کنند. به طور کلی این تکنولوژی ها راه را برای تعامل دستگاه های دیجیتال و دنیای واقعی فراهم می کنند.
