به گزارش گرداب، توسعه شبکه ملی اطلاعات علاوه بر نیاز به زیرساخت های ارتباطی به زیرساختهای اطلاعاتی و نرمافزاری نیاز دارد تا در نهایت زیست بومی برای تولید و ارائه محتوای داخلی شکل بگیرد.
یکی از مهمترین زیرساختهای مورد نیاز برای شکل گیری زیست بوم تولید محتوای، مراکز داده هستند.
اخیرا گزارشی از وضعیت کیفیت و هزینه ارایه خدمات ابری مرکز داده در کشور و مقایسه آن با برخی از سرویسدهندههای سایر کشورها از طریق یک مطالعه تطبیقی توسط یکی از زیرمجموعه های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تهیه شده است.
در این گزارش عمده ترین علت های عدم استقبال از مراکز داده داخلی احصاء شده است.
این موارد به شرح زیر است:
1.صرفه به مقیاس نبودن مراکز داده داخلی به دلیل کوچکی و افزایش هزینه سربار.
2.هزینه بالای ترانزیت داده با توجه به مدل منسوخ ارتباط حجمی.
3.ضعف زیرساخت حقوقی حمایت از پایگاههای داده و حریم خصوصی.
4.ضعف در نظام پالایش به واسطه عدم تفکیک مسئولیت پلتفرم در مقابل مسئولیت کاربر.
5.کیفیت پایین خدمات داخل کشور.
6.زمان تأخیر و قطعیهای مکرر ارتباطات خارج از کشور.
7.عدم ارائه SLA قابل قبول در سطح رقبای خارجی.
8.عدم دانش فنی کافی در بخش سرویسدهنده در لایههای IaaS و SaaS.
9.ضعف در نیروی انسانی ماهر و هزینههای بالای اخذ مشاور برای مراکز داده کوچک.
10.عدم وجود خدمات در لایه PaaS.
11.عدم امکان استفاده از خدمات DaaS یا Desktop as a Service به دلیل هزینه بسیار بالا.
12. عدم وجود لینک ارتباطی خوب و مدیریتشده بین سرویسدهندگان ارتباط.
13. عدم وجود CDNهای ملی برای ارائه خدمات با کیفیت.
14. اشکالات عدیده در بخش بهینهسازی موتورهای جستجو.
15.خدمات بیکیفیتتر در پاسخگویی به مشتری به نسبت بزرگتر شدن سرویسدهنده به دلیل عدم وجود فضای رقابتی.
16. عدم دسترسی به سختافزارهای روز با قیمت رقابتی اقتصادی به دلیل تحریمها.