به گزارش گرداب، توسعه شبکه ملی اطلاعات علاوه بر نیاز به زیرساخت های ارتباطی به زیرساختهای اطلاعاتی و نرمافزاری نیاز دارد تا در نهایت زیست بومی برای تولید و ارائه محتوای داخلی شکل بگیرد.
یکی از مهمترین زیرساختهای مورد نیاز برای شکل گیری زیست بوم تولید محتوای، مراکز داده هستند.
اخیرا گزارشی از وضعیت کیفیت و هزینه ارایه خدمات ابری مرکز داده در کشور و مقایسه آن با برخی از سرویسدهندههای سایر کشورها از طریق یک مطالعه تطبیقی توسط یکی از زیرمجموعه های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تهیه شده است.
در این گزارش در نظرسنجی از مراکز داده خصوصی عمده مشکلات مراکز داده داخلی در ارائه خدمات مورد پرسش قرار گرفته است.
این اطلاعات از 4 مرکز داده داخلی در حد پاسخگویی رسمی و غیر رسمی دریافت شده است.
این مشکلات به شرح زیر اعلام شده است:
* گران بودن هزینه ترانزیت داده بین سرویسدهندههای مختلف.
* عدم اتصال همه سرویسدهندهها به IXP.
* عدم وجود BGP بین اپراتورهای تلفن همراه به عنوان سریعترین و بزرگترین تأمینکننده ارتباط بین کاربر نهایی و مراکز داده داخلی به دلیل سختی برقراری ارتباط با نیروهای فنی و بروکراسی زیاد.
* عدم وجود قوانین و مقررات دقیق کارشناسی شده با دید استفاده کننده نهایی و شرکتهای ارائه خدمات.
* انحصار ارائه مجوز فقط به FCPها و جلوگیری از امکان ورود بخش خصوصی به کسب و کار مرکز داده و عدم وجود رقابت.
* سختی و زمانبر بودن برقراری ارتباط فیزیکی از طریق زیرساختهای فیبر نوری.
* انحصار فیبرهای نوری و رایزرها به چند شرکت و ارگان و هزینه بسیار بالای ساخت رایزر و عدم صرفه اقتصادی برای ورود بخش خصوصی.
* سختی برقراری ارتباط با شهرهای جدید نزدیک مرکز تهران برای ساخت مراکز داده جدید با فاصله کمتر از یک ساعت از پایتخت و شهرهای بزرگ.
* عدم دانش فنی بهروز برای ساخت مراکز داده جدید.
* عدم استقبال بخش خصوصی در استفاده از خدمات داخلی به دلیل هزینه تمام شده و کیفیت بد خدمات.
* عدم وجود ابزارهای دقیق سنجش ترانزیت داده.
* پرهزینه بودن اتصال و امکان برقراری ارتباط از چند سرویس دهنده.