به گزارش گرداب، شاهین اکبریان طبری با بیان این که صنایع مختلف نرمافزاری در کشور همچون نرمافزارهای کاربردی و بانکی جایگاه بهتری در صادرات این نرمافزارها به کشورهای دیگر دارند، گفت: با اینکه جا انداختن برند ایرانی در کشورهای منطقه و آسیا کاری دشوار است، اما برخی نرمافزارهای بانکی که در آفریقای جنوبی و آسیا و حتی در عراق و افغانستان یا کشورهای همسایه شمالی استفاده میشوند، برندهای ایرانی هستند.
وی افزود: اما این که صادرات نرمافزار ایرانی به کشورهای دیگر یک صورت سیستماتیک با پشتوانه ملی و حاکمیتی باشد، چنین چیزی نیست. برخی متولیان امر حتی به درستی نمیدانند که نیازهای نرمافزاری کشور برای صادرات چیست، در حالی که عدهای که مدعی این حوزه هستند از دولت وامهای کلان میگیرند.
رییس کمیسیون نرمافزار سازمان نصر تهران با مقایسه قدرت نرمافزاری ایران با ترکیه، اظهار کرد: جایگاه ایران در این صنعت در مقایسه با ترکیه جایگاه نازلتری است. اگر درخششی در حوزه نرمافزاری در کشور داشتهایم به خاطر استعداد و درخشش چند فرد یا شرکتی خاص بوده است.
اکبریان طبری با اشاره به برخی آمار و ارقام نادرست در حوزه پیشرفت در قدرت نرمافزاری کشور گفت: وقتی سنجههای غلطی انتخاب میکنیم، طبیعتا اعداد و ارقام نادرستی به دست میآید. اگر این باور در کشور به وجود بیاید که بخشی از صادرات ما مربوط به بخش نرمافزاری باشد باید در ابتدا شرکتهای داخلی تقویت شوند.
وی با اشاره به بازار فروش بازیهای نرمافزاری، بیان کرد: در حوزه فروش بازیها کسی به برند توجه نمیکند، چرا که اگر یک بازی بتواند مورد قبول مخاطب قرار بگیرد به تدریج فراگیر میشود، اما این بازیها باید قدرت رقابت با شرکتهای بینالمللی را هم داشته باشد تا بتوان از این مجرا صادرات نرمافزاری کشور را افزایش داد.
رییس کمیسیون نرمافزار سازمان نصر تهران در مورد بازیهای رایانهای، ادامه داد: در این حوزه مسالهای که باعث فشار بر شرکتهای داخلی میشود، نبود قانون کپیرایت در کشور است. این تفکر در کشور وجود دارد که فکر میکنید که نبود قانون کپیرایت برای کشور یک مزیت است، در حالی که همین مساله باعث عدم رشد شرکتهای داخلی شده است.
اکبریان طبری همچنین با اشاره به وجود تحریمها در حوزه نرمافزارهای اینترنتی نیز، اظهار کرد: عدم خدمات رسانی یک نرمافزار اپاستور شرکت گوگل باعث شده است تا بسیاری از برنامهها را نتوان به کشورهای دیگر صادر کرد.