یکی از گردانندگان و نویسندگان سایتهای مستهجن با ابراز ندامت از اعمال خود، نگارش و ترجمه مقالات و داستانهای مستهجن و اشاعه آنها از طریق اینترنت را به لحاظ انسانی، اجتماعی، شرعی و حقوقی، عملی ناصواب و گناهی بزرگ دانست.
به گزارش
گرداب به نقل از فردا، "احمدرضا ه" در اعترافات خود در خصوص نگارش و ترجمه داستانهای مستهجن گفت: «با صداقت قلبی و شرمندگی و خجالت کامل از مرور خاطراتم اعتراف میکنم که همکاری من با سایتهای غیراخلاقی در زمینه نگارش و ترجمه مقالات و داستانهای مستهجن و اشاعه آنها از طریق اینترنت به لحاظ انسانی، اجتماعی، شرعی و حقوقی عملی ناصواب و گناهی بزرگ بود.»
این فرد با ابراز تأسف از اقداماتی که در فضای سایبر انجام داده است، اظهار داشت: «باید اذعان کنم در مقطع زمانی که من در آن سایتها دست به قلم میبردم، شالوده و اساس ساختمان مخوفی گذاشته شد که امروز دیوارهای نکبتآلود آن تا آسمان بالا رفته و در اتاقهای تاریک اما به ظاهر زیبایش جوانان این مرز و بوم به فساد و تباهی کشیده میشوند.»
وی ادامه داد: «ما با اتکا به قویترین حس غریزی انسان یعنی همان میل جنسی او و پرداختن به جنبههای گوناگون لذت جنسی و اشتهای سیری ناپذیری که در فرد ایجاد میکند، عده زیادی از افراد قشر جوان و تحصیل کرده این مملکت را سوار قطاری کردیم که مقصد نهایی آن جهنم بود.»
"احمدرضا ه" راهاندازی سایتهای سکسی و انتشار مطالب ضد اخلاقی در اینترنت را باعث به تباهی کشاندن خیل عظیمی از افراد دانست.
او با تشریح چگونگی آشنایی خود با سایتهای غیراخلاقی، روند عضویت خود در این سایتها و پیشروی به مراحل دیگر را اینگونه توضیح داد: «ابتدا فقط بازدیدکننده سایت بودم. مدت کوتاهی بعد به عضویت انجمن درآمدم و مطالب دیگران را میخواندم. پس از آن وسوسه شدم خودم هم مانند سایر اعضا انجمن مطلب بنویسم.
نوشتههای من ابتدا کوتاه بود و از چند سطر تجاوز نمیکرد ولی غریزه جنسی و اشتهای سیری ناپذیر به سکس باعث شد فقط ظرف چند ماه به یکی از نویسندگان مهم سایتهای غیر اخلاقی مبدل شوم.»
وی با اعتراف به اینکه نوشتههایش باعث جلب بازدیدکنندگان بیشتری به سایتهای مستهجن میشد، این عامل را دلیلی برای راهاندازی سایتهای بیشتر دانسته و گفت: «من دست در دست شیطان داشتم و با او قدم به سوی سرزمین تباهی میرفتم.»
"احمدرضا ه" بیان کرد که در طی 2سال، آرشیو بزرگ و کاملی از عکسها و کلیپهای مستهجن جمعآوری کرده که به دلیل گستردگی آن هرگز فرصت برای دیدن تمامش را نداشته است.
این فرد با مقصر دانستن خود در رقم خوردن سرنوشت هولناک برای صمیمیترین دوست خود و گرفتار کردن او و بسیاری از افراد جامعه گفت: «
نوشته های من سرمایه نفرین شدهای بود که جوانی، زندگی، تحصیل و آینده دوستم را بر باد داد.»
وی با ابراز حسرت نسبت به گذشته و با بیان اینکه کاش زمان به عقب برمیگشت، گفت: «کاش از اینترنت به جای غریزه شهوت در مسیر تکامل فکری و آرمان های متعالی استفاده کرده بودم. کاش به جای داستانهای سکسی جوانان، داستانهایی در مورد رشادت و فداکاری آنها برای وطنشان نوشته بودم. کاش به جای سکسولوژی به مقوله شناخت انسان پرداخته بودم.
کاش خدا را از یاد نبرده بودم. کاش دست در دست شیطان نمیگذاشتم. کاش هرگز هیچکدام از این اتفاق ها نیافتاده بود...»
نامه احمدرضا در حالی نگاشته شده و منتشر میشود که لزوم آگاه سازی جوانان و خانوادهها، بستر سازی جهت استفاده اصولی و آموزش کاربردهای اینترنت در جامعه بیش از پیش احساس میشود و امید است با احساس وظیفه نهادها و دستگاههای مسئول در این زمینه شاهد آفتهای این رسانه همهگیر نباشیم.
در این بین باید قدردان چشمان تیزبین و توان بالای عملیاتی سربازان سایبری کشور بود که فضای فعالیت مفسدانه گروهی از فریب خوردگان و دشمنان آینده این کشور را بیش از پیش نا امن ساختهاند.