تحت عنوان برنامه‌اي يك ميليون دلاري كه در هفته جاري اعلام شد، دولت "اوباما" در حال طرح‌ريزي توسعه سياست برنامه‌هاي فرهنگي است.
دولت آمريكا در تلاش براي تصرف قلب‌ها و مغزها، 3 گروه رقاص و نوازنده را به مدت چهار هفته به آفريقا، آسياي شرقي، اقيانوسيه و آمريكاي جنوبي اعزام كرد.به گزارش گرداب، روزنامه "نيويورك تايمز" در مقاله‌اي به قلم "كيت تيلور" (KATE TAYLOR) نوشت: در سال‌هاي اخير وزارت خارجه آمريكا تلاش كرده كه هنرمندان هنرهاي نمايشي را به عنوان سفيران فرهنگي معرفي كند، آن‌ها با فرستادن رقاصان و نوازندگان به سراسر جهان نشان مي‌دهند آمريكا چيزي بيش از فيلم‌هاي هاليوودي است.
اين روزنامه همچنين به نقل از "سوزان دكيلو" مي‌نويسد: "هالي بلاك"، رئيس موزه هنري "برانكس" است، اين موزه براي اجراي برنامه جديد وزارت امور خارجه در خصوص ارسال هنرمندان به خارج از كشور انتخاب شده است.
با اين حال، تحت عنوان برنامه‌اي يك ميليون دلاري كه در هفته جاري اعلام شد، دولت "اوباما" در حال طرح‌ريزي توسعه سياست برنامه‌هاي فرهنگي است. اين برنامه‌ها شامل حضور هنرمندان عرصه هنرهاي تجسمي مانند نقاشان و مجسمه‌سازاني است كه در سال آتي از آن‌ها براي خلق طرح‌هاي هنري در 15 كشور خارجي دعوت خواهد شد.
"مائورا ام.پالي"، معاون وزير امور خارجه كه سرپرستي اين طرح آزمايشي دو ساله را نيز بر عهده دارد، در اين باره ابرازداشت: «به نظر من هنرمندان هنرهاي تجسمي به اندازه هنرمنداني كه با مردم به گفت‌وگو مي‌پردازند، توانا و مستعد هستند.»
برنامه جديد كه به نام "نيروي هوشمند" شناخته شده است، توسط موزه هنرهاي برانكس اجرا خواهد شد كه از ميان 12 مؤسسه براي انتخاب هنرمندان برگزيده شده است، قرار است اين هنرمندان به كشورهايي مثل پاكستان، مصر، ونزوئلا، چين، نيجريه و اردوگاه آوارگان سومالي در كنيا فرستاده شوند.
اين موزه در اوايل سال آينده فراخوان عمومي براي تمهيدات اين برنامه منتشر خواهد كرد. اين 15هنرمند از فهرست كارشناساني كه توسط موزه جمع‌آوري شده است، انتخاب خواهند شد.
رئيس موزه، خانم هالي بلاك با اشاره به اين نكته كه هيچ‌گونه ايده قبلي براي طرح‌هايي كه هنرمندان بايد به عهده بگيرند وجود نداشته است، افزود: «با اين حال نمونه‌اي از اين طرح‌ها از پيش مشخص شده است.»
وي اثر هنري "پدرو ريز"، هنرمند مكزيكي را نام برد كه در اين اثر تفنگ‌هايي طراحي شده كه در حال ذوب شدن هستند و به ابزار باغباني تغيير مي‌يابند، اين عمل نشانگر عنصري از مبارزه ضد خشونت است.
هالي بلاك، رئيس موزه هنري "برانكس" برنامه حاضر را اين گونه معرفي مي‌كند: «اين يك فرصت خارق‌العاده براي افرادي است كه علاقمند به رد شدن از مرزها براي خلق هنر هستند.»
سياست فرهنگي كه سابقاً از اجزاي اصلي سياست‌هاي خارجي آمريكايي‌ها در طول دو دهه پس از جنگ جهاني دوم بوده، پس از سال 2001 مجدداً شروع به فعاليت كرده است. در آن سال برنامه‌هاي سياست فرهنگي وزارت امور خارجه آمريكا اعتباري يك و نيم ميليون دلاري را به خود اختصاص داد كه در سال 2010 اين رقم به 12 ميليون دلار رسيده است.
مقدار اين اعتبار بين سال 2009 و سال مالي جاري، 40 درصد رشد داشته است، البته انتظار نمي‌رود در سال آينده نيز افزايش يابد.
اين وزارتخانه طي سال جاري (2010) برنامه‌اي را آغاز كرده كه طي آن سه گروه نوازنده و رقاص براي توري 4 هفته‌اي به آفريقا، آسياي شرقي، اقيانوسيه و آمريكاي جنوبي فرستاده شدند.
خانم پالي با اشاره به اينكه اين برنامه توسط آكادمي موسيقي بروكلين اجرا شد، اظهار داشت: «درصدد كسب موفقيت بوده و مايل است سال آينده نيز آن را تكرار كند و توسعه دهد.»
وي در ادامه تأكيد كرده است: «به نظر نمي‌رسد موزه برانكس با مجموع اعتبار سالانه كمتر از 3 ميليون دلار، انتخاب مناسبي براي اجراي يك برنامه ملي باشد، با اين حال اين سازمان كه اصولاً آثار مدرن و معاصر هنرمندان آفريقايي، آسيايي و آمريكاي لاتين را جمع‌آوري مي‌كند، داراي كانون آموزشي و فرهنگي قوي و ارتباطات مهم بين‌المللي است.»
اين موزه برنامه استقرار هنرمند بين‌المللي در موزه و نيز ايجاد روابطي با اشخاص حقيقي و حقوقي در كشورهاي كوبا، برزيل، سنگال، مصر و ساير كشورهاي تحت نظارت خانم پالي را دارد.
نيويورك تايمز در ادامه اين مقاله نوشته است: وقتي در مصاحبه‌هايي پرسيده مي‌شد چه چيزي سبب موفقيت طرح "نيروي هوشمند" خواهد شد، پاسخ‌هاي خانم پالي و بلاك اندكي با هم تفاوت داشت. خانم پالي در وزارت امور خارجه روي اين موضوع متمركز شده بود كه آيا بينش مردم محلي در مورد ايالات متحده تغيير مي‌كند و خانم بلاك روي اين موضوع كه آيا هنرمندان قادر به تكميل پروژه‌هاي خود هستند يا خير، موزه مشاوري را به خدمت خواهد گرفت تا ارزيابي رسمي از برنامه انجام دهد.
البته همان‌گونه كه در سال‌هاي جنگ فرهنگي مشاهده مي‌شود، هنر و سياست‌هاي واشنگتن هميشه با هم هماهنگ نيستند. حتي در اوج موفقيت سياست فرهنگي آمريكا طي سال‌هاي دهه 1950، تلاش‌هاي اين دولت براي ترويج هنر آمريكايي در خارج از كشور گرفتار بحث‌هاي داخلي شده است.
طبق اظهارات "مايكل ال.كرن"، نويسنده كتاب "ريزش پناهگاه‌هاي روح بشري: هنر آمريكايي و جنگ سرد"، وزارت امور خارجه تورهاي بين‌المللي دو نمايشگاه را به خاطر اتهام به كمونيستي بودن برخي از هنرمندان و يا داشتن تفكرات كمونيستي، لغو كرده است.
وي افزود: «آن‌ها هنرمندان را تنها در قبال ارائه آثارشان به خارج از كشور می‌فرستند تا نشان دهند ايالات متحده به طرز ويژه‌اي به امور مخاطره‌آميز توجه مي‌كند. كرن با ارسال نامه‌اي به نيويورك تايمز نوشته است كه اين امر از اين جهت است كه هنرمندان به آساني قابل نظارت نيستند.
وي اين‌گونه ادامه مي‌دهد: «طبيعت اين حرفه اين مفهوم را به دنبال دارد كه هنرمندان قادرند كاملاً آزادانه احساسات خود را بيان كنند. " شايد با اين تصور است كه وزارت امور خارجه آمريكا موافقت نهايي خود را منوط به مشاهده هنرمندان و آثارشان كرده است.
پالي در اين خصوص مي‌گويد: "ما تنها مي‌خواهيم اطمينان حاصل كنيم آن‌ها هيچ مسئله‌اي ندارند.» وقتي توضيحات بيشتري در اين زمينه خواسته شد، وي با رد ذكر نام خاصي افزود: «كسي در اين خصوص چيزي نمي‌داند و شما نيز هرگز نخواهيد فهميد، شما هميشه مي‌خواهيد جانب حق و حقيقت را حفظ كنيد تا در نهايت پيروز باشيد.»
يكي از هنرمنداني كه به گفته خانم بلاك ممكن است مورد پيشنهاد قرار گيرد، "جودي ورتين" متولد آرژانتين و ساكن بروكلين است، وي پس از خلق يك اثر هنري در سال 2005 در مكزيك، مورد تهديد گروه‌هاي ضد مهاجرت قرار گرفت، وي در اثرش كفش‌هاي كتاني كشيده بود و آن‌ها را به مردم ساكن تيجانوي مكزيك، تعميم داده بود كه قصد عبور از مرزها به سمت ايالات متحده را داشتند.
هر خانواده مجهز به قطب‌نما، چراغ قوه، مسكن‌هاي آرام‌بخش و كفش‌هايي بودند كه نقشه ناحيه‌هاي مرزي روي كف آن حك شده بود، به عقيده خانم ورتين، نيروي هوشمند يك ايده فوق‌العاده است.
وي افزود: «به نظر من براي هنرمندان آمريكايي بسيار مهم است كه به خارج از كشور سفر كنند تا عقيده متفاوتي نسبت به دنيا كسب كنند، اين واقعاً يك امر حياتي است.»
ورتين با رد اين تفكر كه برنامه حاضر قادر به تغيير تصورات جهانيان از آمريكا است، اضافه كرد: «اين تصورات زماني در ديد جهانيان تغيير مي‌كند كه تدابير و سياست‌ها تغيير كند، اعتقاد به اينكه روز به روز از تصور پيشين دور مي‌شويم و در چشم مردم جهان شايسته‌تر به نظر مي‌رسيم، چيزي جز ناچيز پنداشتن فهم آنان نيست.»
"پاول فيفر"، هنرمند ديگري كه در خارج از كشور روي آثارش كار مي‌كند، معتقد است اين تصور قابل تغيير است، اما به شرط اينكه اين هنرمندان از آزادي كافي برخوردار باشند.
وي ادامه داد: «بهترين آثار هنري نبايد ضرورتاً به شيوه‌اي طراحي شوند كه آقايان در وزارت امور خارجه تصور مي‌كنند.»
فيفر با اشاره به تجربه كاري خود در خارج از كشور يادآور شد: «متقاعد كردن افرادي كه براي خود كار مي‌كنند و نه براي دولت آمريكا خالي از اهميت نيست، همانطور كه "فولرايت" در فيليپين بارها و بارها به مردم گفته است كه مقام رسمي دولت آمريكا نيست و فقط براي مردم كار مي‌كند تا بتوانند به صداقت واقعي و گفت‌وگوهاي دوجانبه اعتماد كنند.»
منبع: فارس