یک نشريه آلماني با اشاره به سردرگمي مداوم غرب مقابل ايران، نوشت: «كارشناسان و سياستمداران غربي همواره كوشيده‌اند نظام سياسي جمهوري اسلامي را بفهمند و بشناسند؛ اين كه آرايش سياسي كدام است.»
به گزارش گرداب به نقل از روزنامه کیهان، تحريم‌هاي اقتصادي، تهران را به سازش با غرب بر سر برنامه هسته‌اي ترغيب نخواهد كرد.روزنامه لس آنجلس تايمز اين مطلب را از قول "يك ديپلمات ارشد اروپايي" منتشر كرد و نوشت: هيچ نشانه‌اي از سوي سران ايران مبني بر ابراز تمايل نسبت به سازش و كاستن از فشارهاي غرب به چشم نمي‌خورد. حتي يك جمله هم مبني بر تغيير ديدگاه مقامات ايراني در خصوص برنامه هسته‌اي شنيده نشده است. ديپلمات ارشد اروپايي مي‌گويد: «از 5 ماه پيش كه آخرين دور تحريم‌ها اعمال شد، غالبا سؤال ما اين بوده كه آيا اين اقدام موجب شكل‌گيري وضعيت سياسي جديدي خواهد شد؟ اما هيچ تغييري ديده نشده است.»
این روزنامه آمريكايي همچنين گزارش مي‌دهد: غرب به دنبال آسيب به ايران است اما با اين حال تمايل برخي كشورها به حفظ ارتباط تجاري با ايران از جمله در زمينه انرژي، از تاثير تحريم‌ها كاسته است. اين كشورها از جمله، تركيه، هند، برزيل، چين و روسيه را شامل مي‌شوند.
همزمان نشريه آلماني تاگس اشپيگل از سردرگمي مداوم غرب مقابل ايران پس از انقلاب اسلامي سال 1979 خبر داد و نوشت: كارشناسان و سياستمداران غربي از سال هاي 9-1978 همواره كوشيده‌اند نظام سياسي جمهوري اسلامي را بفهمند و بشناسند؛ اين كه آرايش سياسي كدام است. اگر اين ايدئولوژي عجيب اسلامي نبود مي‌توانستيم ايران را با سياست كرملين شوروي و مطالعه چهره اعضاي دفتر سياسي بسنجيم تا در مورد سياست‌هاي آينده اين كشور مانند شوروي سابق، نكته‌هايي به دست آيد اما جمهوري اسلامي شوروي نيست.
نشريه آلماني مي‌نويسد: اكنون از مخالفان سال گذشته خبري نيست و اين در حالي است كه ايران تعداد سانتريفيوژها و درصد غني سازي اورانيوم را فزوني مي‌بخشد. اكنون از سرنگوني حكومت اسلامي - چيزي كه سال گذشته انتظارش را داشتيم- هيچ خبري نيست. يك مشاور سياسي مي‌گويد معترضان به سرعت گريختند، جز چند هزار نفر كه واقعا مي‌خواهند حكومت را سرنگون كنند.
تاگس اشپيگل در پايان نتيجه گرفته است: دير يا زود دنيا يا به ديگر سخن غرب، به اين مرحله مي‌رسد كه تصميم بگيرد، يا "جنگ جديد عليه كشوري اسلامي" يا زندگي با "ايران اتمي". اگر غرب نمي‌خواهد بعد از تجربه‌هاي جنگ افغانستان و عراق، درگيري نظامي ديگري را آغاز كند، زمان آن رسيده كه ايران را لحاظ كند، به جاي اين كه كنار بگذارد. غرب با ايران بر سر مبارزه با مواد مخدر و دزدي و تروريسم در افغانستان منافع مشتركي دارد كه مي‌تواند سرآغاز همكاري باشد. مي‌توان با ايران مذاكره كرد.