به گزارش
گرداب، فناوری هایی که به منظور محافظت از سامانه های دولتی به کار گرفته می شوند، به صورت پیوسته در حال توسعه هستند. برای نمونه تاکنون تحول های بسیاری در زمینه ی خدمات ابری، اینترنت اشیا، اَبَر داده، هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به وجود آمده است. به همین علت پژوهشگران به صورت پیوسته در حال توسعه شهرهای هوشمندتر و ایمن تر، توسعه ی خودروهای بی راننده و تقویت سیستم های مدیریت داده هستند تا بتوانند اطلاعات بیشتری از جهان اطراف خود به دست آورند.
فناوری های مذکور با اهداف گوناگونی به کار گرفته می شوند؛ اما دارای تأثیرات جانبی نیز هستند. این دستاوردها حجم عظیمی از داده های دولتی را در معرض تهدیدات سایبری بزرگ تری قرار می دهد. همین مسئله باعث شده است تا در بازه های زمانی مختلف، اخبار متعددی در رابطه با سرقت داده های حساس منتشر بشود.
با وجود این شاید حملاتی که نگرانی بیشتری با خود به همراه داشته باشند، آنهایی هستند که به دستکاری داده ها می انجامند؛ زیرا در این حالت بازیگران بد به جای سرقت اطلاعات، اقدام به جایگزین کردن آنها می کنند. شناسایی این نوع از حملات بسیار سخت تر است و به نظارت بسیار دقیق نیز دارد و می تواند عواقب فاجعه بارتری را برای امنیت ملی به وجود آورد.
در حال حاضر جلوگیری از دستکاری داده ها به معنی بررسی دستی لاگ ها، تحلیل پیشرفته رفتار کاربر و بی شمار ساعت کار انسانی نیاز دارد. بلاکچین می تواند این فرآیند را ساده کرده، مشکلات آن را برطرف سازد. این فناوری می تواند جامعیت داده ها را به گونه ای حفظ کند که غیر قابل تغییر باشد. به همین دلیل اگر کوچک ترین تغییر یا دستکاری در اطلاعات صورت گیرد؛ به سرعت شناسایی خواهد شد.
دولت ها به امنیت بدون نقص نیاز دارند. دولت آمریکا با مفهوم بلاکچین غریبه نیست و تاکنون در چندین سازمان مختلف با موفقیت از آن بهره گرفته است. برای مثال می توان به وزارت خزانه داری اشاره کرد که به کمک این فناوری در زمان واقعی به مدیریت دارایی ها می پردازد. بسیاری از دولت های سراسر جهان هم اینک از این دستاورد برای مدیریت و به اشتراک گذاری حجم عظیمی از داده ها استفاده می کنند.
بلاکچین می تواند باعث بهبود خدمات شهروندی مانند سلامت، انتقال مالکیت، ثبت کسب و کار و بسیاری موارد دیگر شود. از دیگر موارد کاربرد آن، حفظ شواهد و مدارک در دادگاه ها است. همچنین در زیرساخت هایی حیاتی مانند شبکه ی برق، کاهش تعداد سامانه های کنترل مرکزی و تهدیدات سایبری به کار گرفته می شود.
همان گونه که در بالا مطرح شد کوچک ترین تغییری در بستر بلاکچین قابل شناسایی است. از طرفی اگر یک هکر بخواهد این کار را انجام دهد نیز مجبور خواهد شد همه ی زنجیره ی داده های ذخیره شده سازمان های فدرال را تغییر دهد که عملی تقریباً غیر ممکن است. هر چه حجم داده ها بیشتر باشد، بهتر است و در نتیجه یک دفاع عالی به کمک این دستاورد به وجود می آید.
البته لازم به ذکر است بسیاری از کارشناسان امنیتی از بلاکچین به عنوان بستری یاد می کنند که بسیار آسیب پذیر و عملکردی مانند بازی «Whac-A-Mole» دارد. به این معنا که با رفع هر نقص امنیتی، یک حفره ی دیگر به وجود آمده و کشف می شود. همچنین اگر هکری بتواند به سامانه دسترسی پیدا کرده و داده های اشتباه به آن وارد کند، این داده ها مورد تأیید قرار گرفته و جامعیت سامانه را از بین می برند.
