به گزارش گرداب، قطعاً استفاده از ابزار‌های اینترنتی و شبکه‌ها‌ی اجتماعی که گردانندگان آن اهداف خاصی را پیش می‌برنند و در جهت ترویج و اشاعه فرهنگ‌شان در این فضا تلاش می‌کنند، برای به راه انداختن حرکتی جنبشی هرچند کوچک در این محیط به اقدامی تاثیرگذار تبدیل خواهد شد. به خصوص بستر شبکه اجتماعی اینستاگرام که به‌عنوان یک شبکه رسانه‌ای محرک تبلیغ می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به یک نمونه بسیار خوب ایرانی یعنی محمد موسی زاده قار‌ی جوان اشاره کرد که توانسته است با حرکتی که آغازگر آن بود، دیگران را به تبعیت از خودش نه تنها در ایران بلکه حتی خارج از مرز‌ها نیز درآورد. اسلام همانند زنجیر تمام ملیت‌ها و اقوام را به هم متصل می‌کند.

در این اواخر جوانی با انتشار ویدئو‌هایی که رنگ و بوی آن با محتوا‌های معمول منتشر شده در اینستاگرام متفاوت بود، توجه همگان را به خود جلب کرد و روح و جانی به فضای مسموم این شبکه اجتماعی که همواره آکنده از به اصطلاح شوآف‌ها و خودشیفتگی‌های تصنعی است، بخشید. او را می‌توان پدیده‌ای که اقدامی تحسین برانگیز را شروع کرده است و می‌تواند آغازگر جریانی مثبت باشد دانست. قاری جوان قرآن در میان تمام جریان‌ها‌ی انحرافی که در فضای مجازی جولان می‌دهند، طنین روح‌نواز قرآن را فراهم کرده است و به راحتی در دسترس همگان قرار دارد؛ آن هم در فضایی که ویترین سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی حرف اول را می‌زند و محتوا چندان مهم نیست.

یکی از کارکرد‌های مهم رسانه‌ها جریان سازی است که از آن با عنوان جریان‌سازی رسانه‌ای یاد می‌کنند. جریان‌سازی رسانه‌ای فرآیندی است که رسانه‌ها از آن به منظور همراه کردن مخاطبان استفاده می‌کنند. جریان‌سازی می‌تواند هم با هدف مثبت و هم با هدف منفی انجام گیرد و به همین دلیل می‌توان آن را یک شمشیر دو لبه دانست. جریان‌سازی رسانه‌ای می‌تواند اهدافی همچون راه‌اندازی و اجرای هجمه‌های فرهنگی را دنبال کند و از طرف دیگر می‌تواند به منظور نهادینه شدن یک تفکر استفاده شود. در صورتی که اهداف جریان سازی به درستی انتخاب شود، حتماً جنبه سازندگی خواهد داشت.

۱- هدف از جریان سازی تغییر یا تثبیت نگرش و افکارعمومی نسبت به یک مقوله به طور دلخواه است.

۲- وسایل_ارتباط_جمعی همانند تلویزیون، رادیو، خبرگزاری‌ها، شبکه‌های اجتماعی و … ابزار‌های ایجاد و انتشار جریان سازی هستند.

۳- مالکان رسانه‌ها، حکومت‌ها، سیاست گذاران، بنگاه‌های_تبلیغاتی و … می‌توانند منبع جریان‌سازی باشند.

۴- جریان‌سازی در قالب‌های رسانه‌ای ارائه می‌شود؛ مانند برنامه‌های آموزشی، تفریحی، خبری و …. ؛ در این زمینه پیام رسانه، نقش ویژه‌ای دارد.

۵- جریان سازی در طول یک فرآیند و به صورت تدریجی، نظام‌مند و غیرمستقیم ارائه می‌شود.

شناخت مخاطب و تفسیر نگرش او برای برنامه ریزی فرآیند جریان سازی، اقناع مخاطب، تثبیت ایجاد جریان به عنوان حساس‌ترین مرحله جریان‌سازی است. همچنان که گذشت، باید توجه داشت که جریان‌سازی رسانه‌ای می‌تواند در خدمت اهداف مثبت و مبارزه با هجمه‌های دشمنان قرار گیرد. در نتیجه می‌توان به آن به عنوان یکی از مزیت‌ها و فرصت‌های رسانه نگاه کرد.

در رابطه با القائات مسموم شبکه‌ها‌ی اجتماعی این ما هستیم که با پذیرش یا عدم پذیرش یک روش یا رویکرد، زمینه را برای جولان دادن این تفکر فراهم می‌کنیم. دنیای امروز در جهل و نادانی است و فرقی نمی‌کند که ما در دنیای پیشرفته و مدرن باشیم یا جهان مبتنی بر رویکرد‌های سنتی و کهن؛ بلکه نکته مهم این است که دانش، علاج مشکلات جهان امروز نیست بلکه علمی راهگشاست که یک‌سویش دری به آسمان داشته باشد.

همچنین بازگشت و احیاء فرهنگ غنی و اصیل اسلامی ایرانی و اصلاح فرهنگ عمومی از طریق آموزش و اصول فرهنگ شهروندی در چارچوب آداب و ادب اسلام ناب، راه برون‌رفت از فضای سطحی‌نگری در جامعه است.

مسؤولان باید نظام اسلامی با عملیاتی کردن الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت، بر تعمیق هرچه بیشتر باور‌های دینی مردم درعرصه‌های مختلف زندگی اهتمام ورزند.

جعفر بای جامعه شناس گفت: ما باید از این ظرفیت ایجاد شده برای ابلاغ پیام اسلام استفاده کنیم؛ به این معنا که شبکه‌های اجتماعی و ابزار‌های اینترنتی ایجاد شده، ارتباطات را سهل و آسان کرده است و ما به راحتی می‌توانیم کل جهان را مخاطب خود قرار دهیم و با یک پیام همه انسان‌های کره خاکی را مخاطب خود قرار دهیم. تکنولوژی را به بهترین شکل می‌توان استفاده کرد، اگر این توانایی را به خدمت بگیریم.

وی ادامه داد: ما باید دنیا را با تعالیم اسلامی آشنا کنیم و ابهامات ذهنی و سوالات دینی آن‌ها را پاسخگو باشیم و شرایطی را ایجاد کنیم که به آسانی این پیام مخابره و ارتباطات دو جانبه ایجاد شود. در شرایط فعلی بهترین شیوه برای رساندن پیام ایجاد شبکه است، چون در شبکه‌های اجتماعی تعاملات دوسویه است. آنچه مطرح است این است که بازخورد‌های پیام خودمان را دریافت کنیم. کاستی‌ها و ضعف‌ها را بشنویم و برای آن‌ها پاسخ قانع کننده بگیریم. ترویج محتوای مربوط به آموزه‌های دینی باید به گونه‌ای طراحی شود که جذابیت بصری برای مخاطب داشته باشد و با ذائقه مخاطب همخوانی داشته باشد.