به گزارش
گرداب، رسول سرائیان در نشست تخصصی در حوزه تجارت الکترونیک با موضوع معرفی فرصتهای بکر برای ایجاد پل ارتباطی بین بنگاههای اقتصادی و استارتآپهای دانشبنیان با محوریت اقتصاد دیجیتال و چالشهای پیش روی واحدهای تولیدی در اتاق بازرگانی خراسان رضوی اظهار کرد: اقتصاد دنیا 75 تا 80 تریلیون دلار است که اندازه اقتصاد ما در این نقشه 0.6 درصد است. با توجه به جمعیت ایران، اندازه اقتصاد ما باید 1.1 درصد میبود.
وی افزود: این اقتصاد به 3 بخش صنعت، خدمات و کشاورزی تقسیم میشود. سوال اصلی این است که خلق ثروت در کدام بخش بیشتر است؟ رشد حوزههای صنعت و کشاورزی رشد اقتصادی را در پی دارد ولی تحولات تکنولوژی موجب کاهش اشتغال این بخشها خواهد شد. در عوض، خدمات، بخشی است که در کنار رشد اقتصادی، اشتغال هم دارد و حاشیه سود آن بالاتر از دو بخش دیگر است. در حال حاضر سهم خدمات در اقتصاد ما 55 درصد است. امروز خدمات در حال مهم شدن و افزایش سهم خود در اقتصاد است.
وی اضافه کرد: همچنین حجم دادههای تولید شده نیز دچار تحول شده است. داده، نفت دنیای امروز است. این ثروت با ارزانترین وجه ممکن در حال تولید است. از دیگر سو سرعت پردازشها نیز در حال تحول است. در دهه 70 و 80 نخستین گوشیهای همراه به بازار آمد. حالا قدرت پردازش موبایلها با دیروز قابل مقایسه نیست. از همه مهمتر اینکه در کنار همه این رشدها، قیمت این فناوریها نیز در حال کاهش و نزدیک به صفر شدن است. در واقع تکنولوژی در حال رایگانسازی ذخیرهسازی دادههاست. داده منشا خلق ثروت است و باید آن را حفظ و پردازش کرد.
دبیرکل نظام صنفی رایانهای با بیان اینکه تا 100 سال 10 شرکت اول دنیا عمدتا شرکتهای فولادی و نفتی بود، عنوان کرد: پس از آن خودروسازان در این جایگاه قرار گرفتند اما در سال 2017، 5 شرکت اول دنیا شرکتهای فعال در حوزه وب هستند. امروز شرکت فیسبوک بزرگترین شرکت دارنده محتواست بدون اینکه از یک بیت اطلاعات بخواهد نگهداری کند.
سرائیان اظهار کرد: اگر نتوان کسب و کار را به صورت یک لایه در گوشیهای هوشمند نهادینه کرد، احتمال نابودی کسب و کار بیشتر خواهد بود. کسب و کار در نقطه تماس با مشتری باید در قالب یک سرویس در گوشی همراه باشد. امروز کل هویت در هند از این طریق حل شده اما در کشور ما با 80 میلیون نفر جمعیت، هنوز این مساله حل نشده است. امروز شرایط فعالیت اقتصادی در دنیا به گونهای است که شرکتهای تولیدکننده لوازم خانگی و خودروسازی تولد هوشمند دارد. نمونه دیگر این است که در سال 2011، 10 هزار بانک در اروپا تعطیل شد اما هنوز که هنوز است در تهران هر ماه یکی دو شعبه بانک راهاندازی میشود. این شعب با پول چه کسی ایجاد میشود؟ این در حالی است که 87 درصد شعب بانکها در یک سال هیچ مراجعه کنندهای نداشته است.
وی تصریح کرد: براساس گزارش مرکز توسعه تجارت 75 درصد تراکنشهای الکترونیکی کل کشور در تهران است در حالی که گوشی هوشمند در تمام کشور استفاده شده و زیرساختها ارتباطی در همه کشور وجود دارد. خراسان رضوی در حوزه IT بهترین زیرساختها را در اختیار دارد اما باید سهم خود را از اقتصاد دیجیتال مشخص کند. اندازه اقتصاد دیجیتال از کل اقتصاد دنیا 15.5 درصد است و در سال 2025 به 25 درصد خواهد رسید. رشد اقتصادی اقتصاد دیجیتال 2.5 برابر و بازگشت سرمایه آن 6.7 برابر اقتصاد سنتی خواهد بود.
سرائیان عنوان کرد: میزان دیجیتالی شدن صنایع ما باید مشخص شود. جهش اقتصادی استان خراسان رضوی در گرو میزان دیجیتالی شدن آن است. هر 10 درصدی که یک صنعت دیجیتال شود، حاشیه سود آن یک درصد رشد خواهد کرد. مدیران صنایع ما با این مساله آشنا نیستند و زمینه آن هنوز ایجاد نشده است. هر هفته 1.3 میلیون نفر به جمعیت شهرنشینی دنیا در حال اضافه شدن است و متوسط جمعیت شهری در دنیا در سال 2050 به 65 درصد خواهد رسید. این در حالی است که هماکنون 70 درصد جمعیت کشور ما شهرنشین است. بنابراین این فرصتی برای هوشمندسازی است. ما چارهای جز هوشمندسازی شهرها نداریم.
دبیرکل نظام صنفی رایانهای کشوری یادآور شد: همگرایی بین صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات با سایر صنایع میتواند پیشران توسعه اقتصادی استان باشد. اگر در استان دنبال توسعه پایدار و خلق ثروت هستیم، باید این همگرایی رخ دهد. سال 57 و پس از انقلاب شرکتهای IT امریکایی ایران را ترک کردند. سال 73 تلفن همراه وارد کشور شد. حرکت اساسی با ورود نسلهای 3 و 4 در سال 93 به بعد شکل گرفت. تفاوت اساسی همه این مفاهیم از زمانی آغاز شد که تکنولوژی نسل 3 و 4 وارد زندگی مردم شد. زیرساخت و پوششهای ما بسیار خوب است. در تمام شهرهای ما نسل4 وجود دارد. حدود 65 تا 70 میلیون گوشی هوشمند در اختیار مردم است و هنر کسب و کار است که از این فرصت استفاده کند.
وی داد: به نظر من یکی از راههای میانبر در صنایع برای تاثیرگذاری اتصال شرکتهای نوپا به ورکشاپهاست. میتوان استارتآپها را پای کار آورد و شرکتها نیز مسائل خود را بیاورند تا برای آن راه حل تدوین شود. مهمترین مساله آموزش مدیران صنایع به آشنایی با این مسائل است. نقش فناوری در توسعه پایدار استان نقشی اساسی است.