به گزارش گرداب، رضا تقی پور وزیر سابق ارتباطات و عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی در برنامه تلویزیونی پرسشگر با موضوع چرایی عدم گسترش پیام‌رسان‌های داخلی در آموزش و پرورش در پاسخ به پرسشی مبنی بر "سرانجام بخشنامه‌هایی چون بخشنامه وزارت آموزش و پرورش در 1.5 سال گذشته درباره ممنوعیت استفاده از پیام‌رسان‌های خارجی و اعلام وزیر وقت آموزش و پرورش مبنی بر فراهم شدن امکان حضور یک پیام‌رسان واحد داخلی برای دانش‌آموزان" اظهار‌ کرد: ما در مسیر فراگیر شدن هر پدیده‌ای از جمله استفاده درست از فناوری‌های نو باید مراحلی را طی کنیم تا این فناوری منتقل شود و ما قدری در این زمینه کم‌کاری داشتیم.

وی افزود: در بسیاری  از کشورها، اینترنت کودک، نوجوان و جوان مجزاست باید در آموزش و پرورش محیط مختص آموزش را فراهم کنیم و حواشی غیرمرتبط نداشته باشد اما استفاده‌های غیرمرتبط از اینترنت بر آنچه که باید در توسعه آموزش به‌کار بگیریم، غالب می‌شود به‌عنوان مثال یادگیری از راه دور یکی از مواردی است که بر روی آن کم کار کرده‌ایم و حتی بسیاری از مسائل را می‌توان به صورت غیرحضوری به دانش‌آموزان آموزش داد.

این عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی با اشاره به مشکلات دولت الکترونیک گفت: اگرچه زیرساخت‌های ارتباطی و انبارش داده‌ها تا حدود زیادی در کشور فراهم شده است اما فرایندهای داخلی آن مانند آموزش‌وپرورش و سایر وزارتخانه‌ها فعالیت کافی را ندارند تا موارد بر روی بسترها منتقل شود.

وی ادامه‌ داد: از دو سال گذشته، حضور فعال پیام رسان‌های داخلی را داریم و امروز هیچ مانع فنی در مسیر توسعه استفاده از این ابزار مناسب برای ارتباطات و آسان‌کردن فرایندهای اداری و آموزشی وجود ندارد.

تقی‌پور درباره حجم ترافیک پیام‌رسان‌های خارجی عنوان‌کرد: پهنای باندی که دو پیام‌رسان خارجی در حالت عادی استفاده می‌کنند 10 برابر کل پیام‌رسان‌های داخلی است.

عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی درباره علت عدم استقبال از پیام‌رسان‌های داخلی گفت: برنامه مشخصی برای اینترنت ملی در کل کشور دنبال نمی‌کنیم  و یکی از متهمان اصلی، شورای عالی فضای مجازی است؛ هر چند مصوبات پراکنده‌ای داشتیم که و مهمترین آن، مصوبه ساماندهی پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی در تاریخ 13 شهریور96 بود اما میزان کمی از این مصوبه اجرایی شده است، طبق این مصوبه وزارتخانه‌های ارتباطات، ارشاد، آموزش‌وپرورش و قوه قضائیه و صداوسیما وظایفی دارند و یکی از بندها این است که اطلاعات مربوط به کاربران ایرانی نباید از کشور خارج شود.

وی ادامه داد: اگر اطلاعات در داخل کشور گردش پیدا می‌کرد، چند حُسن داشت از جمله اینکه، کاربران به جای اینکه چند برابر پول اینترنت بدهند پول پهنای باند داخلی را پرداخت می‌کردند، بسیاری از مراکز داده پیام‌‌رسان‌های خارجی در کانادا است یعنی کاربران پول این پهنای باند را می‌دهند.

عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی درباره اینکه مسئولیت اجرای این مصوبه برعهده کدام نهاده بوده است، گفت: آماده‌سازی زیرساخت‌ها بر عهده وزارت ارتباطات بود، پیام‌رسان‌های داخلی چارچوب و قوانینی را متعهد می‌شوند اما پیام‌رسان‌های خارجی چه؟ قرار بود پیام‌رسان‌های خارجی نیز یک نماینده را معرفی کنند که در داخل ایران پاسخگو باشد یعنی اگر در این محیط جرایمی اتفاق افتاد از جمله سرقت بانکی یا عملیات تروریستی، این پیام‌رسان‌ها در برابر پلیس و قوه قضائیه پاسخگو باشند اما هم‌اکنون اینگونه نیست و اطلاعات را در اختیار قرار نمی‌دهند، هم‌اکنون شرایط به گونه‌ای است که  دست پیام‌رسان‌های داخلی را بسته‌ایم.

تقی‌پور بیان‌کرد: پیام‌رسان‌های داخلی را در مقابل غول‌های بزرگی قرار داده‌ایم که چندین سال است کار می‌کنند و آنها در غیاب یک بخش خصوصی قوی که بتواند شبکه توزیع محتوا را عرضه و ابر ارتباطی قوی را تأمین کند، در حال فعالیت هستند البته چند شرکت شروع به کار کرده‌اند اما توان آنها برای پاسخگویی به نیازهای داخلی کافی نیست.

وی با اشاره به اینکه 5 میلیارد تومان وام به پیام رسان‌های داخلی پرداخت کردند، افزود: یک پیام‌رسان داخلی برای هر سرور، 3 هزار میلیارد تومان نیاز دارد، هم‌اکنون شرایط با اوایل سال 97 متفاوت است در آن زمان، پیام‌رسان‌های داخلی مشکلاتی برای زیرساخت‌ها داشتند و در این مدت به شدت تقویت شده‌اند، پیام‌رسان‌هایی را در داخل کشور داریم که آموزش‌وپرورش به راحتی می‌تواند به آنها اعتماد کرده و از آنها استفاده کند؛ ایجاد پیام‌رسان مجزا توسط آموزش‌وپرورش صحیح نیست چرا که ایجاد جزایر مختلف قابل قبول نیست.

عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی متذکر شد: در حال حاضر 5 پیام‌رسان فعال کشور عبارتند از ایتا، بله، سروش، گپ و آی گپ و اینکه معاون شورای عالی آموزش‌وپرورش می‌گوید مردم باید اعتماد کنند که اطلاعات آنها محفوظ بماند آیا تضمین می‌کنند که اطلاعات کاربران ایرانی در پیام‌رسان‌های خارجی محفوظ می‌ماند؟