اجرای عدالت، بهترین شکل مجازات

تاریخ انتشار :
۱۱ ارديبهشت ۱۳۸۸

برخی از این افراد، به دلیل نقض و سرکشی در قوانین سایبری و ورود به حریم خصوصی خانواده ها مستحق بالاترین مجازات‌ها هستند، اما حقیقت این که شرع مقدس اسلام و قوانین جمهوری اسلامی برای این افراد نیز حریمی از حقوق اولیه و بدیهی را تعیین کرده است.

گرداب- یکی از مسائلی که در حین بررسی نظرات دریافتی از مخاطبان محترم موجب ناراحتی است اینکه برخی از مخاطبین، موضوعات نامتعارفی را به عنوان مجازات پیشنهادی برای این افراد مطرح می کنند که اینجانب حتی به خود اجازه بازگو کردن آنها را نمی دهم. بسیاری از این موارد در نظرات منتشر شده روی پایگاه قابل مشاهده است.

برخی از دوستان، اموری را به عنوان مجازات پیشنهاد کرده اند که چون با مبانی حقوق اسلامی و در نتیجه مقررات جمهوری اسلامی ایران و حتی اخلاق اسلامی و انسانی تعارض دارد و می توان گفت مصداق بارز شکنجه بوده، تاسف برانگیز است. همچنین در میان برخی از نظرات، با توهین به حریم خانواده و حیثیت اجتماعی و فردی این افراد مواجه می شوم که این هم امری ناپسند است.

ببینید دوستان؛

درست است که برخی از این افراد، حریم خانوادگی خانواده های پاک را از طرق مختلف - با سرقت تصاویر خانوادگی آنها از درون رایانه، با نصب دوربین مخفی در منازل آنها، با کشاندن فرزندان آنها به منجلاب فساد و تباهی و ... - نقض کرده و مستحق بالاترین مجازات ها هستند، اما حقیقت این است که شرع مقدس اسلام و قوانین جمهوری اسلامی ایران برای این افراد نیز حریمی از حقوق اولیه و بدیهی را تعیین کرده است.

مثالی از تاریخ اسلام در این زمینه می تواند راهگشا باشد:

روزی امیرالمومنین علی ^{علیه السلام} به قنبر، یار و همراه همیشگی خود فرمودند که فلان فرد را که فلان جرم را مرتکب شده به حضور ایشان بیاورد تا حکم اعدام در حق وی اجرا شود. قنبر آن فرد را به حضور امیرالمومنین حاضر کرد و در آن لحظه در حق او جسارتی مرتکب شد.

امیرالمومنین به قنبر امر فرمودند تا خود را برای اجرای حد آماده کند و در همان جا بر قنبر حد شرعی برابر با جسارتی که قنبر در حق آن فرد مرتکب شده بود را جاری ساختند. قنبر متعجب شده و از مولای متقیان علت این امر را جویا شد. قنبر به مولا عرض کرد این فرد چنین جرمی مرتکب شده و مستحق مرگ است؛ آیا مرا مجازات می کنی؟ امیرالمومنین به قنبر فرمودند : «مجازات این فرد دقیقا همان است که برای وی تعیین شده. تو چرا او را مورد توهین قرار دادی.» به عبارت دیگر امیرالمومنین حتی در رعایت حقوق مجرمی که پای حکم اعدام منتظر اجرای عدالت بود، حقوق او را هم حفظ می کردند و به تعبیر امروزی فرمودند که حکم این فرد، اعدام است. نه یک سیلی کمتر و نه یک سیلی بیشتر.

فکر می کنم آنچه که همه باید از این روایت در خاطر خود ثبت کنیم این است که به دنبال اجرای عدالت باشیم؛ نه چیزی ورای آن. شاید اینگونه بتوان به برخی از دوستان توضیح داد که چرا تصاویر چهره این افراد پوشیده شده و غیرقابل شناسایی است و نام و نام خانوادگی دقیق آنها تاکنون منتشر نشده است. این امر نیز به لحاظ رعایت حقوق قانونی این افراد است که تا پایان مراحل دادرسی و صدور حکم نهایی، احدی حق افشای هویت اصلی آنها را ندارد. نوع مجازات را نیز، دادگاه با بررسی محتویات پرونده، دفاعیات متهم و مبانی قانونی و حقوقی موجود تعیین خواهد کرد و مطالبه همگی ما بایستی در این زمینه اجرای عدالت باشد.

احساس من اینگونه است که تقریبا تمامی افرادی که چنین درخواست های مجازاتی را مطرح کردند، در حقیقت خود نیز مطالبه واقعی چنین مجازات هایی را ندارد و صرفا برای بیان انزجار خود از جرائم ارتکابی و به معنای درخواست اشد مجازات ممکن، این تعابیر را به کار برده اند. اما همین جا از همه بزرگواران درخواست دارم تا این امور را رعایت کنند. هدف همگی ما باید تلاش برای رسیدن به جامعه ای باشد که سیره محمدی ^{صلی الله علیه و آله و سلم} و سیره علوی ^{علیه السلام} سرلوحه تلاش و عمل یکایک آحاد آن باشد.

موفق و سربلند باشید.

لینک کوتاه:

گزارش خطا

ارسال نظر

نظر شما :

غیر قابل انتشار: ۰

در انتظار بررسی: ۰

انتشار یافته: ۰

نظرات بینندگان

ناشناس

۱۳:۱۹ - ۱۳۸۸/۰۲/۱۱

با سلام.
شخصا نظری به صورت ذکر شده نسبت به این افراد نداشته و ندارم و معتقد به عمل به سیره پیامبر بزرگ اسلام (ص) و ائمه معصوم هستم. ولی به نظر من دلیلی ورای انزجار در چنین بیاناتی وجود دارد که به اختصار در ذیل به بیان آن ها می پردازم. افراد صاحب چنین نظراتی به ؟ دسته تقسیم می شوند.
۱- افراد معاند و مخالف نظام: که سعی دارند به تحریک افکار عمومی (بویژه در این سایت با چنین بازدید بالایی) پرداخته و اذهان آنان را نسبت به سربازان گمنام امام زمان (عج) منحرف ساخته و به عبارتی، ترحم افکار عمومی را نسبت به این افراد برانگیزند. از طریف دیگر سعی در قوی نشان دادن احتمال تحت شکنجه قرار گرفتن این افراد دارند تا بتوانند بعدا مدعیان حقوق به اصطلاح بشری از آن سوء استفاده نمایند.
۲- با توجه به اینکه اکثر اعدام ها در زندان ها صورت می پذیرد، آنهم در واکنشی منفعلانه نسبت به تحریکات سازمان های به اصطلاح حقوق بشری، جنبه عمومی جزای اعدام به خوبی ادا نمی شود. به عبارت دیگر تاثیر عبرت گرفتن از آن در فضای عمومی جامعه کاهش یافته و بنابراین افراد سعی می کنند با در نظر گرفتن جزایی شدید تر و سخت تر، حداقل ذهن مشوش خود را ارضا نموده و عبرت دهند. نمی دانم که آیا می توان حکم اعدام این خاطیان را در چندین مرکز استان و شهر های بزرگ ایران به صورت عمومی و همزمان اجرا کرد یا نه. ولی اگر این کار را به صورت پیش گفته انجام دهیم و طوماری را برای امضای حاضرین در محل اعدام در حمایت از اعدام عمومی قرار دهیم، دهان منتقدین و حقوق بشری (بخوانید حقوق صهیونیسم) کمی بسته تر می شود! (چون با صم بکم عم ین فهم لا یعلمون ها ارتباط داریم!!!)

و من الله توفیق
علی