افرادی که اختلال اوتیسم دارند در تفسیر حالات چهره به شکل متفاوتی عمل می‌کنند.
به گزارش گرداب، استفاده از یک الگو شبکه عصبی که گونه‌ای از روش‌های هوش مصنوعی است می‌تواند مغز را بر روی یک کامپیوتر بازسازی کند. گروهی از محققان در دانشگاه توهوگوی ژاپن در این زمینه پژوهشی انجام داده‌اند. در این پژوهش آمده است که:
«انسان‌ها می‌توانند حالات و احساسات متفاوتی را شناسایی کنند، حالاتی، چون ناراحتی و عصبانیت از طریق نگاه کردن به حالات چهره. با این حال درباره این که چطور این احساسات متفاوت را براساس اطلاعات بصری به دست آمده از حالات چهره شناسایی می‌کنیم، چیز اندکی می‌دانیم. همچنین واضح ننیست که چه تغییری در این فرایند رخ می‌دهد که افرادی با اختلال اوتیسم در شناسایی حالات چهره مشکل دارند».
این گرووه تحقیقاتی از نظریه «فرایند پیش‌بینی‌کننده» برای درک این مسئله استفاده کردند. بنابر این نظریه، مغز به‌طور مداوم محرک‌های حسی بعدی را پیش‌بینی می‌کند و هنگامی که پیش‌بینی‌اش اشتباه باشد، خود را با آن وفق می‌دهد. اطلاعات حسی، مانند حالات چهره، به کم شدن خطای پیش‌بینی کمک می‌کند.
شبکه عصبی مصنوعی از این نظریه فرایند پیش‌بینی‌کننده استفاده کرده و این فرایند توسعه‌محور را از طریق یادگیری به پیش‌بینی کردن این که چگونه اجزا مختلف چهره در ویدیو‌هایی از حالات چهره حرکت می‌کند، بازسازی کردند. پس از این مجموعه‌هایی از احساسات به‌طور خود به خودی منظم شدند و براساس فضای عصبی به کار رفته در الگوی شبکه عصبی مرتب شدند؛ بدون این که الگو بداند که احساسات موجود در ویدیو‌های حالات چهره با چه چیزی تطابق دارد.
این الگو می‌تواند حالات چهره ناشناخته‌ای که در طی یادگیری به آن داده نشده را دسته‌بندی کند و حرکات اجزای چهره را بازسازی کرده و احتمال اشتباه در پیش‌بینی را کاهش دهد.
محققان به دنبال این آزمایش‌هایی انجام داده‌اند و به بررسی ناهنجاری در فعالیت عصب‌ها پرداختند تا تاثیرات آن را خصیصه‌های فرایند رشد و شناخت اندازه بگیرند.
در این الگو وقتی که ناهمگونی فعالیت‌ها در جمعیت عصب‌ها کاهش پیدا کند، قابلیت تعمیم دادن نیز کم می‌شود و از این‌رو مجموعه‌هایی از احساسات در عصب‌های سطح بالاتر صورت نمی‌گیرد. این باعث گرایش به اشتباه در شناسایی احساس حالات چهره ناشناخته می‌شود؛ مسئله‌ای که شبیه یکی از علائم اختلال اوتیسم است.
بنابر نظر یکی از نویسنده این مقاله این پژوهش آشکار می‌کند که نظریه فرایند پیش‌بینی‌کننده می‌تواند با استفاده از یک الگو شبکه عصبی نحوه شناسایی احساسات از حالات چهره را آشکار کند. او می‌نویسد:
«ما امیدواریم که شناخت خود از فرایندی که انسان‌ها احساسات را یاد می‌گیرند و همینطور خصیصه‌های شناختی افرادی که سندرم اوتیسم دارند را بیشتر بشناسیم. این پژوهش با روش‌های مناسبی برای مداخله می‌تواند به افرادی که در شناسایی احساسات مشکل دارند، کمک کند».
منبع: ScienceDaily
