براساس تحقیقات سازمان عفو بین‌الملل، پلیس نیویورک یک شبکه‌ی تشخیص چهره‌ی گسترده با بیش از ۱۵۰۰۰ دوربین نظارتی در منهتن، بروکلین و برانکس ایجاد کرده است.
به گزارش گرداب، داوطلبان با بررسی تصاویر نمای خیابان گوگل مپ، مکان دوربین‌های نظارتی دولتی و خصوصی نصب شده را ثبت کردند. ۳۵۹۰ دوربین در منهتن، ۸۲۲۰ دوربین در بروکلین و ۳۴۷۰ دوربین در برانکس پیدا شد. بیش‌ترین تعداد دوربین‌ها در محله‌هایی نصب شده بودند که عمدتاً افراد رنگین پوست زندگی می‌کردند مانند شرق بروکلین که دارای بیش‌ترین تعداد دوربین (۵۷۷) بود. مناطق استیتن آیلند و کوئینز هم‌چنان تحت بررسی هستند.
پلیس نیویورک از اکتبر سال ۲۰۱۶ تا اکتبر ۲۰۱۹ بیش از ۲۲۰۰۰ هزار بار از دوربین‌ها برای تشخیص چهره استفاده کرده است. طبق بررسی‌های انجام شده توسط سازمان عفو بین‌الملل، دوربین‌ها نمی‌توانند شهروندان را در برخی نقاط از شهر‌ها ببینند و ردیابی کنند. مت محمودی، پژوهشگر هوش مصنوعی و حامی حقوق بشر در عفو بین‌الملل می‌گوید: «پلیس از این شبکه‌ی گسترده‌ی دوربین‌ها می‌تواند برای تشخیص چهره‌ی مجرمان استفاده کند و خطر تبدیل نیویورک به یک شهر نظارتی اورولی وجود دارد. چه در اعتراضات شرکت کنید، چه در محله‌ی خاصی قدم بزنید یا حتی در حال خرید مواد غذایی باشید، چهره‌ی شما قابل شناسایی و ردیابی است».
میدان دید این دوربین‌های نظارتی به گونه‌ای است که می‌توانند تا فاصله‌ی ۲۰۰ متری یا دو بلوک شهر را پوشش دهند. محمودی در ادامه گفت: «در مورد استفاده‌ی پلیس نیویورک از نرم‌افزار تشخیص چهره، اطلاعات کمی در دسترس است که باعث می‌شود تا شهروندان ندانند که چه زمانی چهره‌ی آن‌ها در سراسر شهر ردیابی می‌شود.
مسائل و حوادث موجود مربوط به نژادپرستی و تبعیض سیستماتیک در اداره‌ی پلیس نیویورک، به خوبی مستند شده‌اند و تعصب نسبت به زنان و افراد رنگین پوست نیز به خوبی مشخص و شناخته شده است. استفاده از تصاویر هزاران دوربین در سراسر شهر ممکن است باعث افزایش رفتار‌های نژادپرستانه‌ی پلیس، آزار و اذیت معترضان و دستگیری‌های اشتباه شود».
منبع: The Vice
