Gerdab.IR | گرداب

بسیاری از فیلسوفانی که درباره اینترنت نوشته اند این بحث را به میان کشیده اند که ارتباط افراد از طریق اینترنت به شیوه های مختلف نسبت به انواع معمول و روزمره ی ارتباط که باحضورجسمی افرادهمراه است،حالتی تقلیل یافته دارد.برای درکتاب خود با نام (درباب اینترنت) استدلال می کند که: « هیوبرت دریفوس » مثال (درک ما از واقعیت،اشیاء،افراد وتوانایی ما در برقراری ارتباط موثر با آنها به شیوه ای که بدن ما به نحوی بی سروصدا در پس زمینه عمل می کند ارتباط دارد). توانایی بدن ما در دستیابی به چیزها(اشیاء)،فراهم آورنده درک ما از واقعیت کاری است که انجام می دهیم وآماده ایم که انجام دهیم.
همه این امور را بدن ما آنقدر بی دردسر، فراگیرو موفق انجام می دهدکه ما ندرتاً متوجه آن می شویم،و این بدان علت است که بدین سادگی به این نتیجه گیری می رسیم که در فضای سیبرنتیکی(مجازی) می توان بدون حضور جسمی ارتباط برقرارنمود چراکه امکان ارتباطی کامل از این نوع [درفضای مجازی اینترنت] ناممکن است.
درک کردن اینکه چرا فیلسوفان این گونه مباحث را مطرح می کنند آسان است.به نظرمی رسد که بسیاری از جنبه های ارتباط شخصی ما به تماس چهره به چهره و مستقیم نیاز داشته باشد. برای مثال دریفوس استدلال می کند که اعتماد به اشخاص دیگر تا حدی براساس این تجربه است که آنها از آسیب پذیری ما در یک موقعیت رودرر و هنگامی که فرصت استفاده از آن وجود دارد بهره نمی برند.
حتی اگر این استدلال را نپذیریم،به نظر می آید که حقیقتی در این امر وجود دارد که ما می توانیم به حد معینی از اطمینان به افراد هنگام دیدار مستقیم و شخصی با آنها دست یابیم که درروابط آن لاین(بر روی شبکه) [حتی به صورت دیداری و شنیداری] در دسترس نیست.به خصوص امکان فریبکاری آشکار در یک موقعیت مستقیم و رودررو به حداقل می رسد.
همانطورکه گوردون گراهام و بسیاری دیگر اشاره کرده اند برروی اینترنت بسیار آسان است که افراد را با اختراع کردن شخصیت هایی کاملاً تخیلی فریب داد،امری که در دنیای غیرمجازی امکان آن بسیار مشکلتر است.بنابراین به این دلیل و 3 و همراه با حضورجسمی،روابطی ضعیف « واقعی » دلایل مشابه عقیده بر اینست که روابط از اینترنتی در مقایسه با روابط هستند.
اما پیش از نتیجه گیری نهایی باید اندکی دقت به خرج داد.یک دلیل برای احتیاط به خرج دادن در این نتیجه گیری نهایی اینست که روابط غیرمجازی و واقعی در معرض انواعی ازتحریف قراردارند که عمدتاً در روابط اینترنتی وجود ندارد.یکی از این تحریف ها به مسئله جذابیت جسمی مربوط می شود.نکته مهم دیگر این است که ما براساس ادراکمان از جذابیت می « اثر مثبت هاله ای » جسمی افراد استنباط های ناموجهی درباره افراد انجام می دهیم.برای مثال درپیامد آنچه روانشناسان نامند،افراد جذابتر از لحاظ جسمی باهوشتر،اخلاقی تر، سازگارتر،بهتر و کارآمدتر شمرده می شوند و البته تنها جذابیت جسمی نیست که بر قضاوت های ما درباره افراد تاثیر می گذارد. ما همچنین درقضاوت درباره دیگران برنشانه هایی بسیار ازجمله سن،جنس،خصوصیات نژادی،سبک لباس پوشیدن،لهجه و طبقه اجتماعی متکی هستیم. نظریه های » دلیل اینکه این نوع نشانه ها اغلب باعث قضاوت های تحریف شده درباره افراد می شود اینست که ما از استفاده می کنیم که برکلیشه پردازی تکیه دارند.میراندا فریکر، فیلسوف معاصر به نمونه تخیلی جالب « تلویحی شخصیت توجهی از این نوع فرآیند اشاره کرده است.