ماموریت بزرگ دیگر چین Chang نام داشت که براساس الهه ماه اساطیر کهن چینی نام گذاری شده است.
به گزارش گرداب، صنعت فضایی از علومی است که تمامی کشور‌ها به دنبال پیشرفت در آن هستند؛ این صنعت به قدری اهمیت دارد که کشور آمریکا بخش بسیاری از بودجه را در اختیار ناسا برای اکتشاف فضا قرارداده است و از تمامی دنیا دانشمندان بسیاری را برای پیشرفت صنعت خود جذب می‌کند که همین امر موجب ابرقدرت شدن ناسا در صنایع فضایی شده است.
از این رو کشور چین خود را وارد رقابتی با صنعت فضایی آمریکا یا همان ناسا کرده است و پروژه‌های بسیاری را در این زمینه آغاز و با موفقیت به پایان رسانده است که ساخت ایستگاه فضایی شخصی از جمله این پروژه‌ها است.
کشور چین به دلیل اینکه از هیچ کشوری کمک نمی‌گیرد و تمامی پروژه‌های خود را به تنهایی پیش برده، موفقیت آن بسیار بر سر زبان‌ها افتاده و درواقع در نبرد تن با تن ناسا بسیار موفق بوده است.
آغاز کار سازمان ملی فضایی چین
علیرضا بیات، کارشناس فضایی آسمان سرای سُها ضمن بیان اینکه کشور چین برنامه فضایی خود را از سال ۱۹۶۱ با پرتاب یک موشک به فضا آغاز کرد به خبرنگار ایمنا می‌گوید: در ۲۴ آپریل ۱۹۷۰ چین به عنوان پنجمین کشوری که توانست ماهواره ساخت خود را در مدار قرار دهد، شناخته شد.
وی می‌افزاید: این ماهواره دانگ‌فنگ‌هانگ نام داشت و به کمک موشک لانگ‌مارک‌یک به فضا ارسال و با موفقیت در مدار قرار گرفت. به طور کلی موشک‌های مورد استفاده این کشور از خانواده لانگ مارک است که از یک تا ۶ دسته بندی شده و شماره پنجم آن نیز نسخه‌های مختلفی دارد.
این کارشناس فضایی آسمان سرای سُها ادامه می‌دهد: چین فعالیت خود را در صنایع فضایی به این صورت آغاز کرد و در ابتدا با شوروی همکاری می‌کرد، ولی بعد از آن توانست به صورت مستقل برخی فعالیت‌ها را انجام دهد و در ۲۲ آپریل ۱۹۹۳ سازمان فضایی ملی خود که به اختصار CNSA نام گرفت را تاسیس کرد.
پروژه‌های فضایی سازمان فضایی ملی چین
وی در رابطه با ماموریت‌های فضایی چین می‌گوید: این کشور با توجه به جمعیت، نبوغ و تکنولوژی‌هایی که داشته طی ۲۰ سال اخیر بسیار پیشرفت کرده، پروژه‌های بسیار خوب و سنگینی را در زمینه فضایی انجام داده است که سامانه ناوبری BeiDou، ایستگاه فضایی Tiangong، ماموریت فضایی Chang از جمله ماموریت‌های مهم چین است و تمامی پروژه‌ها به تنهایی توسط همین کشور انجام شده است.
بیات در رابطه با ماموریت‌های فضایی چین تصریح می‌کند: سامانه ناوبری BeiDou یکی از پروژه‌ها فضایی چین است که از سال ۲۰۰۰ آغاز شده و درواقع یک سیستم موقعیت مکانی همانند GPS است؛ این سامانه به عنوان چهارمین سامانه ناوبری جهانی بعد از GPS (آمریکا)، Galileo (اروپا) و GLONASS (روسیه) شناخته می‌شود و تقریباً مشابه دیگر سامانه‌ها عمل می‌کند، اما تفاوت‌هایی نسبت به آن‌ها دارد.
وی ادامه می‌دهد: ماموریت بزرگ دیگر چین Chang نام داشت که براساس الهه ماه اساطیر کهن چینی نام گذاری شده است. ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۳ ماموریت Chang ۳ به سطح ماه فرود آمد و اولین فضاپیمایی شد که بعد از زمان Luna۲۴ متعلق به شوروی به سطح ماه قدم گذاشته است بر همین اساس کشور چین به عنوان سومین کشوری که به سطح ماه قدم گذاشته، شناخته شد.
این کارشناس مجموعه آسمان سرای سُها در همین رابطه می‌افزاید: کشور چین ماهنوردی به نام یوتو نیز داشت که فعالیت‌های روی ماه را انجام می‌داد. در ماموریت Chang یک کانی سیاه از سطح ماه کشف شد و در سال ۲۰۱۹ این ماموریت به Chang۴ و ماهنورد به یوتو دو ارتقا یافت که در ۲ ژانویه ۲۰۱۹ بر ماه فرود آمده و تا به امروز در حال کاوش است.
وی به ماموریت دیگر این کشور اشاره می‌کند: ماموریت بعدی چین که بسیار پر سر و صدا بود ماموریت Tianwen۱ (پرسش‌های آسمانی) بود که متعلق چین در سیاره مریخ است و در سال ۲۰۲۰ پرتاب شد؛ این پروژه حامل یک مدارگرد، فرودگر و یک مریخ‌نورد به نام ژورانگ است که تقریباً در سال ۲۰۲۱ با موفقیت به مدار رسید و در ۲۲ می ۲۰۲۱ این مریخ‌نورد توانست عکسی از سطح مریخ گرفته و به زمین مخابره کند.
ایستگاه فضایی Tiangong
بیات در رابطه با ایستگاه فضایی Tiangong اینگونه اظهار می‌کند: ماژول مرکزی ایستگاه فضایی چین در ۲۹ آپریل ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد و بعد از آن طی ماه‌های بعد دو ماژول دیگر به همراه سه فضانورد به فضا پرتاب شدند؛ البته تمام فرایند به صورت خودکار انجام می‌شود و فضانوردان دوره‌ای را در ماژول مرکزی سپری، آزمایشات انجام‌داده و نظاره‌گر پیوستن ماژول‌ها به ماژول مرکزی بودند.
وی می‌افزاید: نکته مهمی که در رابطه با این ایستگاه فضایی وجود دارد، این است که در برخی شب‌ها، نزدیک به غروب یا طلوع خورشید با توجه به شهر و موقعیت مکانی می‌توان آن را به صورت یک نقطه درخشان در حال عبور در آسمان مشاهده کرد.
این کارشناس فضایی آسمان‌سرای سُها تاکید می‌کند: پیشرفت آمریکا در این سال‌ها به دلیل استفاده از دانشمندان سراسر دنیا و مهاجر پذیر بودن آن است، اما چین با توجه به سیاست‌های داخلی خود تمامی فعالیت‌های خود را به صورت بومی انجام می‌دهد و با توجه به متخصصان تعلیم دیده و تکنولوژی‌هایی که دارد توانسته یکی از بزرگترین و ابر اقتصادی‌ترین کشور‌های دنیا شود و بدون کمک هیچ کشوری پروژه‌های فضایی خود را پیش ببرد.
پروژه‌های فضایی شنژو
عرفان تمنده، یکی دیگر از کارشناسان فضایی مجموعه آسمان‌سرای سُها در رابطه با دیگر پروژه کشور چین به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: تا به امروز حدود ۱۵ پروژه شنژو انجام شده است که شنژو شماره یک تا چهار بر پرتاب‌های بدون سرنشین، آزمایشی، پرتاب حیوانات و ... متمرکز بود.
وی می‌افزاید: از شنژو شماره پنج در سال ۲۰۰۳ اولین پرتاب سرنشین‌دار کشور چین با موفقیت انجام شد و این ماموریت‌ها تا به امروز ادامه پیدا کرد. در سال جاری شنژو ۱۳ و در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ شنژو ۱۴ و ۱۵ قرار است، انجام شود.
این کارشناس فضایی مجموعه آسمان‌سرای سُها ادامه می‌دهد: در سال جاری همراه شنژو ۱۳ سه فضانورد دیگر برای اقامت ۶ ماهه در ایستگاه فضایی چین که در مدار زمین قرار گرفته است، اعزام شدند؛ این ماموریت ۱۶ اکتبر ۲۰۲۱ از پایگاه جیوکوان در نزدیکی شمال غرب چین انجام و نخستین زن فضانورد چینی که به ایستگاه فضایی چین می‌رود جزء سه فضانورد شنژو ۱۳ است.
قطع ارتباط چین با ایستگاه فضایی بین‌المللی
وی اشاره می‌کند: کشور چین با توجه به سیاست‌ها از پروژه‌های خود اطلاعات زیادی منتشر نمی‌کند و به دلیل ماهیت محرمانه برنامه‌های آن و حتی احتمال استفاده نظامی از این ماموریت‌ها براساس اعتراض ایالات متحده آمریکا دسترسی چین به ایستگاه فضایی بین‌المللی به طور کامل قطع شد.
تمنده ادامه می‌دهد: به طور کلی پروژه‌های فضایی چین توسط ارتش این کشور اداره می‌شود و بخش سرمایه‌گذاری و هدف‌گذاری نیز توسط ارتش انجام می‌شود که این موضوع یکی از دلایلی است که اعتراض‌ها در رابطه با فعالیت‌های سازمان فضایی چین بسیار شد.
وی می‌افزاید: کشور چین از اوایل دهه ۹۰ میلادی برنامه بلند مدتی برای ساخت ایستگاه فضایی Tiangong را شروع کرد و امروزه این ایستگاه به صورت مستقل در مدار زمین درحال حرکت است. جدای از اینکه ایستگاه فضایی چین پروژه‌های اکتشافی مختلفی مخصوصاً در ماه دنبال می‌کند، کاوشگر بدون سرنشینی نیز با موفقیت به کره مریخ ارسال کرد که این موضوع بسیار پر اهیمت بود.
