دانشکده کندی دانشگاه هاروارد در راستای افزایش کارآیی دیپلماسی عمومی آمریکا، مشارکت در مباحث هدفمند جهانی و ترویج شبکه‌ها و تفکرات جدید آمریکایی در مسائل منطقه‌ای و جهانی یک مجموعه دیپلماسی عمومی را راه اندازی کرد.
دانشکده کندی دانشگاه هاروارد با دعوت از کار‌شناسان علمی، تجاری، سیاسی، توسعه‌ای، فرهنگی، نظامی، مذهبی، رسانه‌ای، سازمان‌های غیردولتی، تیم دیپلماسی عمومی خود را تشکیل داده است.
به گزارش گرداب، دانشکده کندی دانشگاه هاروارد در راستای افزایش کارآیی دیپلماسی عمومی آمریکا، مشارکت در مباحث هدفمند جهانی و ترویج شبکه‌ها و تفکرات جدید آمریکایی در مسائل منطقه‌ای و جهانی یک مجموعه دیپلماسی عمومی را راه اندازی کرد.
این دانشکده کار‌شناسان زمینه‌های مختلف اعم از علمی، تجاری، سیاسی، توسعه‌ای، فرهنگی، نظامی، مذهبی، رسانه‌ای، سازمان‌های غیردولتی، و بخش‌های دیگر را که در پی ارتقاء بحث و مناظره، آموزش، دانش، و نشر آن در زمینه دیپلماسی عمومی با هدف گسترش و بهبود عملکرد دیپلماسی عمومی و در نهایت ترویج حاکمیت دموکراتیک آمریکا هستند، را در تیم دیپلماسی عمومی گرد هم آورده است.
دانشگاه هاروارد اعضای تیم دیپلماسی عمومی خود را اینگونه معرفی کرده است:
"متیو بوعم"
رئیس دانشکده همکاری دیپلماسی عمومی
- استاد ارتباطات جهانی ماروین کالب، دانشکده حاکمیت دانشکده کندی دانشگاه هاروارد
"آر نیکلاس برنز"
مدیر آینده پروژه دیپلماسی
- استاد دیپلماسی و سیاست‌های بین‌المللی
- معاون اسبق وزیر در امور سیاسی
- سفیر اسبق آمریکا در ناتو و یونان
"جوزف نای"
عضو ارشد دانشکده همکاری دیپلماسی عمومی
- استاد برگزیده دانشگاه هاروارد و استاد روابط بین‌الملل پادشاه عمان
- رئیس اسبق مدرسه کندی دانشگاه هاروراد
- معاون اسبق وزیر دفاع در امور امنیت بین‌المللی
- قائم مقام اسبق معاونت علوم و تکنولوژی وزارت کشور
"جد ویلارد"
مدیر اجرایی دانشکده همکاری دیپلماسی بین‌الملل
- مدیر بخش دیپلماسی عمومی و فضای اجتماعی
- از بنیانگذاران گروه زبان
- بنیانگذار شورای منافع دیپلماسی عمومی در مدرسه کندی دانشگاه هاروارد
این دانشکده با تأکید بر اینکه تنها چند هزار متخصص در زمینه دیپلماسی عمومی در ایالات متحده وجود دارد درحالی‌که ده‌ها میلیون نفر آمریکایی از دیپلماسی عمومی متاثر می‌شوند، اعلام کرده است: «تبادل دانشجویان، سربازان مستقر در خارج از کشور، تهیه کنندگان تلویزیون و سینما، داوطلب‌های بین‌المللی، مبلغان، ارکستر سمفونی‌ها و کارکنان شرکت‌های بزرگ آمریکایی در سراسر جهان، همه به نوعی آگاهانه یا ناآگاهانه دیپلمات‌های ایالات متحده هستند.»