يك نگاه هم به وضعيت داخلى خود ما، يعنى وضعيت جمهورى اسلامى:
چه در داخل، چه در خارج. به نظر من در اين سه دهه پرافتخارى كه بر نظام جمهورى اسلامى گذشته است، حملات زيادى به ما شد؛ حملات ساختارشكنانه، حملات معارضه جدى با هويت اسلامى، روح اسلامى، روح انقلابى.
خيلى در اين سى سال به ما حمله شده. به شعارهامان دستاندازى كردند؛ شعارهامان را تحريف كردند، خيلى اوقات شعارهامان را غلط معنا كردند. خيلى اوقات تلاش شد - تلاشهاى سازماندهى شده، نه تلاش فردى - براى اينكه مردم را نسبت به اصل انقلاب مسئلهدار كنند. در آن گذشتهاى كه چندان هم از ما دور نيست، بارها قانونشكنى كردند، بارها براى قانونشكنىها عناوين و ظواهر و بهانههاى موجه درست كردند، تراشيدند؛ كارهاى گوناگونى انجام گرفت. ولى مردم و انقلاب ايستادند؛ انقلاب ايستاد، مردم ايستادند، مسئولين مؤمنى كه در ميان اين مجموعه عظيم حضور فعالى داشتند، ايستادند، روشنگرى كردند، و بحمداللَّه انقلاب پيش رفت و نتوانستند كارى انجام بدهند.
لذا شما ملاحظه كرديد مردم در اين انتخابات اخير به حرفهاى داراى صبغههاى غير اسلامى و غير دينى دل ندادند. اينها خيلى مهم است. مردم رفتند سراغ آن كسى كه شعارهاى انقلابى ميداد، شعارهاى اسلامى ميداد، شعارهاى ضد تجملگرائى ميداد، شعارهاى عدالت اجتماعى ميداد. اين نشاندهنده بيدارى مردم است. مردم اينها را دوست دارند. مردم به ما احترام ميگذارند، چون اسلام را دوست دارند، ما را مظهر اسلام و مبيّن اسلام ميدانند.
اين خصوصيت مردم ماست. اين خيلى اهميت دارد. سى و يكى دو سال دائم عليه انقلاب كار شده، در عين حال مردم ايستادهاند و شعارهاى انقلاب، امروز زنده است. حرفهاى امام، امروز حرفهاى رائج است؛ سكه رائج است. كسانى كه ميخواهند در بين مردم سرى بلند كنند، حرفهاى امام را تكرار ميكنند؛ خودشان را مستند به امام نشان ميدهند. يك روز خلاف اين بود؛ يك روزى كه چندان دور نيست از ما، كسانى بودند كه تظاهر ميكردند به مخالفت با امام؛ رفتند گفتند انقلاب دفن شد! صريحاً اعلام كردند.
عدهاى گفتند كه بايستى مردم را از خدا جدا كرد! اينها را صريح پشت بلندگو آن روز ميگفتند. امروز جرأت نميكنند اينها را بگويند. امروز آن كسانى كه با مردم ميتوانند حرف بزنند، تريبون دارند - يا از هر وسيلهاى استفاده ميكنند - دم از امام و دم از انقلاب و دم از شعارهاى امام ميزنند؛ حالا با شيوههاى خاص. اين خيلى مهم است. اين نشاندهنده اين است كه سكه رائج در كشور و روش مقبول، روش امام است و راه انقلاب است. اين خيلى چيز بزرگى است.
خب، البته گفتيم مردم ايستادند، آخرين نمونهاش هم همين فتنه سال 88 بود؛ مردم ايستادند. همان كسانى كه به كسان ديگرى غير از منتخَب رأى داده بودند، همانها هم در مقابل آنها ايستادند. لذا ديديد در 9 دى، در 22 بهمن، همه شركت كردند؛ همه آمدند. اين نشاندهنده اين است كه فتنهگران و فتنهانگيزان يك اقليت معدودند؛ منتها دروغ گفتند، خواستند مردم را دنبال خودشان بكشانند. اولِ كار موفق هم شدند؛ بعد كه چهرهشان آشكار شد، نقابشان در خلال حرفها و كارهاى گوناگون افتاد، مردم از اينها رو برگرداندند. بنابراين، مردم ايستادهاند.