شاید باور این موضوع که آمریکا می‌تواند بلند پروازی‌های ایران را محدود یا متوقف کند، بسیار آسان باشد، اما حقیقت این است که نه تنها ایران فعالیت‌های خود را متوقف نخواهد کرد بلکه در رسیدن به اهدافش بیشتر تحریک خواهد شد.
اندیشکده بروکینگز در مقاله‌ای به بررسی اشتباهات آمریکا در تحریم ایران پرداخت و سیاستهای اشتباه آمریکا را باعث شدت گرفتن برنامه‌های هسته‌ای ایران خواند.
به گزارش گرداب، اندیشکده بروکینگز یکی از مرکز مطالعات استراتژیک است و تشکیل دهنده عقبه تئوریک دولت دموکراتها، در مقاله‌ای به بررسی وضعیت تحریم‌های ایران پرداخت و نوشت: تصویب تحریم از عملیاتی کردن آن‌ها آسان‌تر است. صرف استفاده کلامی از سیاست محدودسازی و تحریم بدون آرایش و تجهیز برای حمله‌های نظامی نه تنها نشانگر عدم مسئولیت و وظیفه نشناسی است بلکه ایران را به تجاوز و تخطی تشویق می‌کند.
در این گزارش آمده است: اعلام چنین دعاوی باید با تجهیز یک گروه نظامی و ساخت یک پایگاه هوایی در منطقه همراه شود. آمریکا به کمک متحدانش باید ایران را با پایگاه‌های هوایی و تجهیزات نظامی مستقر، احاطه کنند.
بررسی تاریخچه سیاست محدودسازی نشان می‌دهد که با اعمال چنین سیاستی، طرف مقابل به کار خود ادامه می‌دهد و به هیچ وجه از این تهدید‌ها نمی‌هراسد. اگر جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد، خود را در برابر آثار و پیامدهای ناشی از اقدام‌های غیر قانونی و نظامی، ایمن می‌داند.
اوباما باید روش مبتنی بر تهدیدهای کلامی شدید و بُرنده را کنار گذارد، چرا که این کار باعث تشجیع و جسارت بیشتر ایران می‌شود.
این گزارش در ادامه راهکارهایی را برای تحقق سیاست توقف برنامه هسته‌ای ایران پیشنهاد می‌کند و می‌نویسد:
۱. رهبران ایران بین صیانت از جان مردم سرزمینشان و آرمان‌های ایدئولوژیک دست به انتخاب زده و حفظ جان مردم را ترجیح دهند.
۲. کاخ سفید باید آمادگی خود را برای حمله به تهران یا کشورهای متحد ایران و کشتن صد‌ها هزار نفر را به محض استفاده ایران از سلاح هسته‌ای اعلام دارد.
بر اساس این گزارش، این همان کاری است که اوباما انجام نداد و در مبارزات انتخاباتی خود نیز از سناتور هیلاری کلینتون که در اظهارات خود اعلام کرده بود "اگر ایران از تسلیحات هسته‌ای استفاده کند، آمریکا می‌تواند این کشور را از صحنه روزگار محو کند"، انتقاد کرد. بعد از چنین موضع‌گیری‌هایی از سوی اوباما، نه تنها رهبر ایران بلکه مقامات بلند پایه این کشور نیز به هیچ وجه باور نمی‌کنند که او واقعاً چنین قصدی داشته باشد.
شاید باور این موضوع که آمریکا می‌تواند اهداف ایران را محدود یا متوقف کند، بسیار آسان باشد، اما حقیقت این است که نه تنها ایران فعالیت‌های خود را متوقف نخواهد کرد بلکه در رسیدن به اهدافش تحریک خواهد شد.
بروکینگز در ادامه گزارش خود آمریکا را مقصر در پیشرفت هسته‌ای ایران دانست و دلایل آن را مطالب زیر بیان کرد:
۱. دستگاه دیپلماسی کلینتون نتوانست بفهمد که پشت حرف‌های زرق و برق دار ایران در مورد جامعه مدنی، آزادی و حقوق شهروندی، پروژه خطرناکی مانند بمب هسته‌ای پنهان شده است.
۲. سیاستهای دستگاه دیپلماسی بوش نیز با روند پیشرفت هسته‌ای ایران ناسازگار بود و نتوانست پروژه هسته‌ای ایران را تحت کنترل خود در آورد.
باراک اوباما مصمم وارد کاخ سفید شد اما تا کنون تمام همتش را صرف تشویق ایران کرد، تا این کشور دست از لجبازی بردارد ولی در مورد به تأخیر انداختن فعالیت‌های هسته‌ای ایران کاری از پیش نبرده است.
آمریکا به هزینه‌های هنگفت سیاست تحریم اشاره نکرده است و هرگز این هزینه‌ها را تأمین نخواهد کرد و این می‌تواند به دو معنی باشد:
۱. دولت آمریکا در این راه جدیت لازم را ندارد.
۲. آمریکا در این مسیر از خود لیاقت و صلاحیت لازم را نشان نداده است.
ارزش‌ها و هنجارهای جمهوری اسلامی با آنچه آمریکا آن را ارزش می‌داند متفاوت است. ممکن است ایرانی‌ها به دنبال انتحار و خودکشی نباشند، اما سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جنگ اِبایی ندارد.
آن چیزی که می‌توان به عنوان دلیل عمومی جنگ در خاورمیانه از آن نام برد، اعتماد به نفس و افسار گسیختگی بیش از اندازه کشور متجاوز است. در چنین شرایطی اوباما به جای اینکه برای سیاست تحریم و ممنوعیت برنامه هسته‌ای ایران به دنبال یک راهبرد پرهزینه نظامی باشد، فقط به تهدید کلامی و سخنان ترساننده بسنده کرده است. به عبارت دیگر او به جای اینکه معضل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند، آن را تشدید می‌کند.
در یک کلام می‌توان گفت: «اوباما تنها آتش را شعله‌ور‌تر می‌کند.»
منبع: فارس
به گزارش گرداب، اندیشکده بروکینگز یکی از مرکز مطالعات استراتژیک است و تشکیل دهنده عقبه تئوریک دولت دموکراتها، در مقاله‌ای به بررسی وضعیت تحریم‌های ایران پرداخت و نوشت: تصویب تحریم از عملیاتی کردن آن‌ها آسان‌تر است. صرف استفاده کلامی از سیاست محدودسازی و تحریم بدون آرایش و تجهیز برای حمله‌های نظامی نه تنها نشانگر عدم مسئولیت و وظیفه نشناسی است بلکه ایران را به تجاوز و تخطی تشویق می‌کند.
در این گزارش آمده است: اعلام چنین دعاوی باید با تجهیز یک گروه نظامی و ساخت یک پایگاه هوایی در منطقه همراه شود. آمریکا به کمک متحدانش باید ایران را با پایگاه‌های هوایی و تجهیزات نظامی مستقر، احاطه کنند.
بررسی تاریخچه سیاست محدودسازی نشان می‌دهد که با اعمال چنین سیاستی، طرف مقابل به کار خود ادامه می‌دهد و به هیچ وجه از این تهدید‌ها نمی‌هراسد. اگر جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد، خود را در برابر آثار و پیامدهای ناشی از اقدام‌های غیر قانونی و نظامی، ایمن می‌داند.
اوباما باید روش مبتنی بر تهدیدهای کلامی شدید و بُرنده را کنار گذارد، چرا که این کار باعث تشجیع و جسارت بیشتر ایران می‌شود.
این گزارش در ادامه راهکارهایی را برای تحقق سیاست توقف برنامه هسته‌ای ایران پیشنهاد می‌کند و می‌نویسد:
۱. رهبران ایران بین صیانت از جان مردم سرزمینشان و آرمان‌های ایدئولوژیک دست به انتخاب زده و حفظ جان مردم را ترجیح دهند.
۲. کاخ سفید باید آمادگی خود را برای حمله به تهران یا کشورهای متحد ایران و کشتن صد‌ها هزار نفر را به محض استفاده ایران از سلاح هسته‌ای اعلام دارد.
بر اساس این گزارش، این همان کاری است که اوباما انجام نداد و در مبارزات انتخاباتی خود نیز از سناتور هیلاری کلینتون که در اظهارات خود اعلام کرده بود "اگر ایران از تسلیحات هسته‌ای استفاده کند، آمریکا می‌تواند این کشور را از صحنه روزگار محو کند"، انتقاد کرد. بعد از چنین موضع‌گیری‌هایی از سوی اوباما، نه تنها رهبر ایران بلکه مقامات بلند پایه این کشور نیز به هیچ وجه باور نمی‌کنند که او واقعاً چنین قصدی داشته باشد.
شاید باور این موضوع که آمریکا می‌تواند اهداف ایران را محدود یا متوقف کند، بسیار آسان باشد، اما حقیقت این است که نه تنها ایران فعالیت‌های خود را متوقف نخواهد کرد بلکه در رسیدن به اهدافش تحریک خواهد شد.
بروکینگز در ادامه گزارش خود آمریکا را مقصر در پیشرفت هسته‌ای ایران دانست و دلایل آن را مطالب زیر بیان کرد:
۱. دستگاه دیپلماسی کلینتون نتوانست بفهمد که پشت حرف‌های زرق و برق دار ایران در مورد جامعه مدنی، آزادی و حقوق شهروندی، پروژه خطرناکی مانند بمب هسته‌ای پنهان شده است.
۲. سیاستهای دستگاه دیپلماسی بوش نیز با روند پیشرفت هسته‌ای ایران ناسازگار بود و نتوانست پروژه هسته‌ای ایران را تحت کنترل خود در آورد.
باراک اوباما مصمم وارد کاخ سفید شد اما تا کنون تمام همتش را صرف تشویق ایران کرد، تا این کشور دست از لجبازی بردارد ولی در مورد به تأخیر انداختن فعالیت‌های هسته‌ای ایران کاری از پیش نبرده است.
آمریکا به هزینه‌های هنگفت سیاست تحریم اشاره نکرده است و هرگز این هزینه‌ها را تأمین نخواهد کرد و این می‌تواند به دو معنی باشد:
۱. دولت آمریکا در این راه جدیت لازم را ندارد.
۲. آمریکا در این مسیر از خود لیاقت و صلاحیت لازم را نشان نداده است.
ارزش‌ها و هنجارهای جمهوری اسلامی با آنچه آمریکا آن را ارزش می‌داند متفاوت است. ممکن است ایرانی‌ها به دنبال انتحار و خودکشی نباشند، اما سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جنگ اِبایی ندارد.
آن چیزی که می‌توان به عنوان دلیل عمومی جنگ در خاورمیانه از آن نام برد، اعتماد به نفس و افسار گسیختگی بیش از اندازه کشور متجاوز است. در چنین شرایطی اوباما به جای اینکه برای سیاست تحریم و ممنوعیت برنامه هسته‌ای ایران به دنبال یک راهبرد پرهزینه نظامی باشد، فقط به تهدید کلامی و سخنان ترساننده بسنده کرده است. به عبارت دیگر او به جای اینکه معضل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند، آن را تشدید می‌کند.
در یک کلام می‌توان گفت: «اوباما تنها آتش را شعله‌ور‌تر می‌کند.»
منبع: فارس